Σε κλίμα πόλωσης, μαζικών απεργιών στον δημόσιο τομέα και συγκεκριμένα στα μέσα μαζικής μεταφοράς σε όλη τη χώρα και ενόψει διαδηλώσεων σε πολλές πόλεις, η Γερμανία οδεύει στις εκλογές. Θα είναι ιστορικές από κάθε άποψη, με πρωτοφανή διακυβεύματα στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας: από την ύφεση, στην οποία έχει διολισθήσει η οικονομία εδώ και μια διετία μέχρι τα μεγάλα διεθνή θέματα.
Από το νέο κεφάλαιο στις ευρωατλαντικές σχέσεις μετά την πρόσφατη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου και την ανοιχτή πλέον επίθεση της Ουάσινγκτον στην Ευρώπη μέχρι τη συνέχιση της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς τύπου Taurus, κάτι που προκρίνει ο Φρίντριχ Μερτς, επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών, που προηγούνται δημοσκοπικά μέχρι μια μελλοντική αποστολή Γερμανών στρατιωτών στην Ουκρανία, στο πλαίσιο ειρηνευτικής αποστολής, όπως μεταδίδει η DW.
Σημειωτέον οι εκλογές διεξάγονται στις 23 Φεβρουαρίου, μία μόλις μέρα πριν από τη συμπλήρωση τριών χρόνων από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Στο μεταξύ σημερινή δημοσκόπηση του ινστιτούτου Forsa για το δίκτυο RTL καταγράφει πτώση στο ποσοστό της Χριστιανικής Ένωσης CDU/CSU που κινείται στο 29%.
Ενισχυμένη κατά μία μονάδα στο 21% η Εναλλακτική για τη Γερμανία, ενώ οι Σοσιαλδημοκράτες παραμένουν στο 15% χωρίς διακυμάνσεις, όπως και οι πράσινοι στο 13%.
Η Αριστερά ανεβαίνει συνεχώς στις δημοσκοπήσεις με 13%, ενώ οι Φιλελεύθεροι αγγίζουν το όριο του 5%. Η Συμμαχία Σάρα Βάγκενκνεχτ κινείται στο 3%.
Απεργίες και αντιφασιστικές διαδηλώσεις
Η ταραγμένη προεκλογική περίοδος κλείνει έτσι, όπως ουσιαστικά ξεκίνησε η θητεία της απερχόμενης κυβέρνησης Σολτς: με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις ιστορικές ανακατατάξεις που αυτός επέφερε και με έντονη οικονομική πίεση σε μεγάλα στρώματα της γερμανικής κοινωνίας: Τότε, πριν τρία χρόνια εξαιτίας της πανδημίας, σήμερα εξαιτίας της ύφεσης, των υψηλών ενοικίων, των υψηλών κοινωνικών εισφορών και της μισθολογικής στασιμότητας.
Συνδικάτα και ενώσεις βιομηχάνων απευθύνουν έκκληση για σταθερότητα την επόμενη μέρα, που προδιαγράφεται εξίσου δύσκολη, ακόμη και με μεγάλο συνασπισμό πρώτου και τρίτου κόμματος, δεδομένου ότι στη μέση πάντα θα υπάρχει το ισχυρό φρένο της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με άλλα λόγια μιας ενδυναμωμένης και με ισχυρή κοινοβουλευτική εντολή Εναλλακτικής για τη Γερμανία.
Πέρα από τις απεργίες στα μέσα μαζικής μεταφοράς μέχρι και σήμερα το βράδυ, αύριο αναμένονται και μαζικές διαδηλώσεις κατά της ακδροδεξιάς, με μεγαλύτερη στο Αμβούργο. Εκεί οι αρχές αναμένουν στους δρόμους έως και 65.000 διαδηλωτές, λίγες ώρες πριν ανοίξουν οι κάλπες.
Νευρικότητα στις Βρυξέλλες για την επομένη των γερμανικών εκλογών
Την ίδια ώρα, αγωνία επικρατεί στις Βρυξέλλες για το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών, μετά το σοκ της εκλογής Τραμπ και τη νέα τροπή στις ευρωατλαντικές σχέσεις.
Οι Ευρωπαίοι, αναμένουν την «επιστροφή» της Γερμανίας στο «προσκήνιο» με μια νέα κυβέρνηση υπό τον συντηρητικό Φρίντριχ Μερτς.
Για την πλειονότητα άλλωστε των Ευρωπαίων, ο Μερτς θεωρείται ρεαλιστής και υπέρ «συμμαχιών των προθύμων», προκειμένου να παρακάμπτεται η «αδράνεια» της Ευρώπης . Γνωρίζουν όμως ότι οι κινήσεις και οι αποφάσεις του θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από το ποιοι θα είναι οι κυβερνητικοί του εταίροι, αλλά και πόση εκλογική δύναμη θα λάβει την Κυριακή στις ομοσπονδιακές εκλογές, με την ακροδεξιά Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) να έρχεται δεύτερη στις δημοσκοπήσεις και να στηρίζεται ανοιχτά από τη νέα αμερικανική διοίκηση.
Αν και αρκετοί στις Βρυξέλλες θεωρούν ότι ο σχηματισμός κυβέρνησης με τη συνεργασία Χριστιανοδημοκρατών – Χριστιανοκοινωνική Ένωση Βαυαρίας (CSU) Χριστιανοκοινωνιστών CDU – CSU με την ΑfD είναι ένα μάλλον αδύναμο σενάριο, ωστόσο εκτιμούν ότι η ακροδεξιά θα καιροφυλακτεί δυσκολεύοντας το έργο κάθε νέας κυβέρνησης, καθώς «στοχεύει» στο ίδιο εκλογικό κοινό, ενώ σίγουρα θα δυσκολέψει και τον σχηματισμό μιας σταθερής κυβέρνησης συνασπισμού.
Αρκετά είναι ωστόσο τα ερωτηματικά για το ποια θα είναι η στάση του νέου καγκελάριου και της κυβέρνησής του έναντι της Αμερικής του Τραμπ, που επιθυμεί να «τιμωρήσει» τους Γερμανούς και την αυτοκινητοβιομηχανία τους με σκληρούς δασμούς. Παρά το γεγονός ότι το κόμμα του, CDU ανήκει πολιτικά στην ίδια οικογένεια με τους Ρεπουμπλικάνους, ο Μερτς έχει ήδη εκφράσει την ενόχλησή του ανοιχτά για αρκετές από τις πολιτικές του Τραμπ και κυρίως, για τις πολιτικές «παρεμβάσεις» των μελών της νέας αμερικανικής διοίκησης στις εκλογές στη Γερμανία, με αποκορύφωμα την ομιλία του Αμερικανού αντιπροέδρου Τζέι Ντι Βανς στη διάσκεψη του Μονάχου, την περασμένη εβδομάδα.
Τέλος στα «εμπόδια» του Σολτς στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο
Η νέα κυβέρνηση, πάντως, θα επαναπροσδιορίσει και τη θέση της εντός του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με τις Βρυξέλλες να αναμένουν μια πιο εποικοδομητική προσέγγιση από εκείνη του Όλαφ Σολτς, που συχνά έθετε «εμπόδια» ακόμα και «βέτο» σε αρκετές αποφάσεις οι οποίες είχαν να κάνουν είτε με πρωτοβουλίες περαιτέρω ενίσχυσης της Ουκρανίας, αλλά και τα οικονομικά «εργαλεία» αναζωογόνησης της ανταγωνιστικότητας στην Ευρώπη.
Η οικονομική πολιτική της νέας κυβέρνησης στο Βερολίνο είναι ένα ζήτημα, που απασχολεί τις Βρυξέλλες όπως και τα κονδύλια που προτίθεται να διαθέσει για την συνεισφορά της στο ΝΑΤΟ. Η αύξηση από το 2% έως το 3% του ΑΕΠ, που πλέον συζητείται ανοιχτά εντός της συμμαχίας θα απαιτήσει από το Βερολίνο την εξεύρεση περίπου 70 δις ευρώ, γεγονός που θα δυσκολέψει τη νέα κυβέρνηση να «πείσει» τους πολίτες για την αναγκαιότητα αύξησης των αμυντικών δαπανών. Εξάλλου, αρκετοί αναμένουν από τη νέα κυβέρνηση να ξεκαθαρίσει το πώς «βλέπει» τα προτεινόμενα «εργαλεία» για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής άμυνας, καθώς άλλες «φειδωλές» χώρες, όπως η Δανία και η Φινλανδία έχουν ήδη αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και αποδοχής ενός τύπου κοινού δανεισμού.
Ο πρώην ευρωβουλευτής (1989-1994) Φρίντριχ Μερτς είναι υπέρ της περαιτέρω ενσωμάτωσης της Ευρώπης και σφυρηλάτησης συμμαχιών με τη Γαλλία και την Πολωνία και γι’ αυτό αρκετοί θεωρούν ότι θα ενισχυθεί περαιτέρω το λεγόμενο «τρίγωνο της Βαϊμάρης», γεγονός κρίσιμο για αποφάσεις, που σχετίζονται με την Ουκρανία ή τη νέα πολιτική της Ευρώπης έναντι του Τραμπ.
Αρκετά ερωτηματικά, ωστόσο, παραμένουν αναπάντητα και ανησυχούν τις Βρυξέλλες: πόσο καιρό θα χρειαστεί να σχηματιστεί κυβέρνηση στη Γερμανία, τι είδους οικονομική πολιτική θα ασκήσει ο νέος καγκελάριος, και ποια θα είναι η σχέση του με τον Εμανουέλ Μακρόν αλλά και με την ισχυρή πρόεδρο της Κομισιόν, αναρωτιέται η DW.
Διαβάστε επίσης:
Γιούχαραν τον Μπουρλά στον Λευκό Οίκο – Γιατί προσπαθεί να προσεγγίσει τον Τραμπ (Video)
Ο Στιβ Μπάνον κάνει ναζιστικό χαιρετισμό μετά την ομιλία του στο CPAC (Video)
Η Ρωσία θα μπορούσε να παραχωρήσει 300 δισ. ως μέρος της διευθέτησης του πολέμου στην Ουκρανία
