Ενώ συμπληρώθηκαν τρία χρόνια πολέμου στην Ουκρανία, η ασφάλεια της Ευρώπης τίθεται υπό δοκιμασία, καθώς διεθνείς κανόνες ασφάλειας παύουν να ισχύουν, γράφει το CNN σε ανάλυσή του επισημαίνοντας ότι στον πόλεμο αυτό, που κυριαρχούσε το απροσδόκητο, λίγοι φαντάζονταν ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα αμφισβητούσε τόσο έντονα την ασφάλεια όλης της Ευρώπης.
Όπως αναφέρει το αμερικανικό δίκτυο, οι πιο βασικές αρχές έχουν καταρρεύσει σε αυτόν τον πόλεμο. Το καθεστώς της στρατιωτικής υπερδύναμης της Ρωσίας έχει αποδυναμωθεί και ο στενός κύκλος του Κρεμλίνου ξεπέρασε μια εξέγερση. Τα drones έχουν αλλάξει μόνιμα τον πόλεμο και έχουν καταστήσει σχεδόν άχρηστες τις αποθήκες των τανκς.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μετατραπεί από ηθικολόγος ευεργέτης σε συναλλακτικό αρπακτικό των πόρων του Κιέβου. Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έχει επιβιώσει φυσικά, αλλά τώρα πρέπει να αντιμετωπίσει μια ρεβιζιονιστική εκδοχή των γεγονότων που προβλήθηκε από έναν Λευκό Οίκο που πριν από ένα μήνα ήταν ο σταθερός υποστηρικτής του.
Ανεπιτήδευτο ή αυθόρμητο, όσο και αν ήταν, η παρατήρηση του υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ Πίτερ Χέγκσεθ στις Βρυξέλλες ότι οι ΗΠΑ δεν ήταν πλέον εγγυητές της ευρωπαϊκής ασφάλειας έχει ανατρέψει ογδόντα χρόνια κανόνες στην ήπειρο. Ίσως ήταν μια μπλόφα για την ενίσχυση των ευρωπαϊκών δαπανών για την ασφάλεια, αλλά δεν μπορείτε να κάνετε μπλόφα στην πυρηνική ασφάλεια.
- Advertisement -
Το Κρεμλίνο θα έχει ακούσει για την αδυναμία της διατλαντικής συμμαχίας και θα σχεδιάσει ανάλογα. Με μια φράση, ο Χέγκσεθ μετέτρεψε μια σύγκρουση, στην οποία η Μόσχα είχε μειωθεί και ταπεινωθεί ριζικά για τρία χρόνια, σε μια χαοτική αναδιάταξη της ηπειρωτικής ασφάλειας, στην οποία η Μόσχα μπορεί να κυριαρχεί με κάποιο τρόπο στα δυτικά της.
Η Ευρώπη έχει λάβει τις αμερικανικές εγγυήσεις ασφαλείας ως δεδομένες εδώ και δεκαετίες και τώρα αγωνίζεται να φανταστεί έναν κόσμο χωρίς αυτές, ενώ εμφανίζεται σταθερά πίσω από την Ουκρανία και επιμένει ότι κάθε ειρήνη είναι δίκαιη. Η επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κάγια Κάλλας δήλωσε στο CNN την Κυριακή ότι η βιασύνη για μια κακή συμφωνία «θα εξυπηρετούσε μόνο στην τόλμη των τυράννων σε όλο τον κόσμο». Είπε ότι η ένταξη στο ΝΑΤΟ είναι «η ισχυρότερη και φθηνότερη εγγύηση ασφάλειας» και ότι «η βοήθεια της Ουκρανίας δεν είναι φιλανθρωπία, είναι μια επένδυση στην ασφάλειά μας».
Με τη Μόσχα δεμένη στην Ουκρανία, η ασφάλεια της ευρύτερης Ευρώπης είναι προς το παρόν μια αιθέρια συζήτηση για την πολιτική – μια ανεπιθύμητη απόσπαση της προσοχής σε αντίθεση με την αδυσώπητη καθημερινή φρίκη της πραγματικής μάχης. Μετά από μια εβδομάδα ταραχών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τεταμένης μικροφωνικής διπλωματίας, η φρικτή μάχη έχει με κάποιο τρόπο σβήσει στο παρασκήνιο. Ωστόσο, η οξεία φρίκη είναι πραγματική.
Ένας διοικητής ουκρανικής εταιρείας που υπηρετεί στην περιοχή Κουρσκ της Ρωσίας είπε ότι οι άνδρες του έπρεπε να σκάβουν τακτικά νέες θέσεις στο παγωμένο έδαφος, καθώς στοχοποιούνταν με τόση ακρίβεια από κύματα ρωσικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών. «Δεν πιστεύω πραγματικά στο γρήγορο τέλος του πολέμου ή στην ειρήνη γενικά», είπε μετά από τρία χρόνια μάχης. «Είμαι πολύ κουρασμένος, το ίδιο και όλοι εδώ. Δεν αλλάζει τίποτα για εμάς εδώ λόγω πολιτικών δηλώσεων».
Ενώ ο στρατιωτικός διοικητής της Ουκρανίας, στρατηγός Oleksandr Syrskyi, επέμεινε ότι το ηθικό της Κυριακής ήταν υψηλό παρά μια ταραγμένη εβδομάδα, τα στρατεύματα που υπηρετούσαν είπαν στο CNN για μια πραγματικότητα που συνδυάζει σοκ και επιβίωση. Ένας αξιωματικός πληροφοριών σε μια πόλη της πρώτης γραμμής είπε: «Όλοι νιώθουμε προδομένοι από τότε που ο Τραμπ άρχισε να μιλά για τα «ειρηνευτικά του σχέδια». Δεν θα εκπλαγώ αν είναι ο καλύτερος πράκτορας της Ρωσίας. Πρέπει να κρατηθούμε… αυτό είναι όλο».
Ο Oleksandr Nastenko, διοικητής του 475ου τάγματος εφόδου, είπε ότι οι συζητήσεις για ειρήνη επηρέασαν τη στρατολόγηση καθώς οι πιθανοί στρατιώτες έλεγαν «ίσως όλα να τελειώσουν σε έναν ή δύο μήνες, θα περιμένω». Είπε ότι η συζήτηση για την κατάρρευση της Ουκρανίας μετά από έξι μήνες χωρίς την αμερικανική βοήθεια ήταν πρόωρη. «Κάπως θα το καταλάβουμε, δεν υπάρχει μυρωδιά συνθηκολόγησης».
Ωστόσο, μια μορφή συνθηκολόγησης έχει στοιχειώσει τις εναρκτήριες εκρήξεις του διαπραγματευτικού σχεδίου της κυβέρνησης Τραμπ – ο Χέγκσεθ δίνει στη Μόσχα την προοπτική να μην ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ ή να ανακτήσει εδάφη, προτού προφανώς αρχίσουν οι συνομιλίες. Ο ρεβιζιονισμός του Λευκού Οίκου έχει γίνει μια άσχημη προέκταση της φαινομενικής κούρσας τους να επιδιώξουν μια ύφεση με το Κρεμλίνο σχεδόν με κάθε κόστος.
Η παράλληλη αφήγηση της Ρωσίας – ότι αναγκάστηκε να αναλάβει δράση για να αποτρέψει την επέκταση του ΝΑΤΟ και ότι η Ουκρανία πρέπει να αποναζιστικοποιηθεί – είχε κατακλυστεί από το τεράστιο βάρος της αδυναμίας της στην πρώτη γραμμή και την απομόνωση. Είχε αρχίσει να ακούγεται ανόητο – οι ταλαντευόμενες δικαιολογίες του ηττημένου. Ωστόσο, έχει ξαφνικά αποκτήσει μια νέα πνοή, που παπαγαλίζεται εν μέρει από τον ισχυρότερο άνθρωπο του κόσμου και τον στενό του κύκλο. Είναι ένα ισχυρό σημάδι του πώς ο πόλεμος συνεχίζει να ανατρέπει τις βασικές νόρμες, ότι ένα πιεστικό ερώτημα για την τρίτη επέτειό του είναι: «Ποιος τροφοδοτεί τον Τραμπ αυτά τα σημεία συζήτησης στο Κρεμλίνο;» Η ρωσική κρατική τηλεόραση φαίνεται να πιστεύει ότι είναι ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν στις συνομιλίες του με τον Τραμπ.
Η δυτική ενότητα ήταν κάτι το ακραίο κατά τη διάρκεια του πολέμου: τα ευρωπαϊκά έθνη συχνά διέφεραν ως προς το πόσο καχύποπτα ήταν ενστικτωδώς για τη Ρωσία, αλλά μιλούσαν ως μία από την πλήρη εισβολή της Μόσχας. Ωστόσο, τώρα αντιμετωπίζουμε την εξέχουσα δύναμη του κόσμου με κάποιο τρόπο πεπεισμένη ότι η Ρωσία μπορεί να είναι ένας πιθανός σύμμαχος, και το τυραννικό πρόβλημα είναι οι Ευρωπαίοι δημοκρατικοί σύμμαχοί τους. Είναι αφελές για οποιονδήποτε στην Ουάσιγκτον να φαντάζεται ένα μέλλον στο οποίο η Μόσχα εγκαταλείπει τον κύριο χρηματοδότη και γείτονά της, την Κίνα, υπέρ μιας συμμαχίας με τις ΗΠΑ. Αντίθετα, προβάλλουν αδυναμία σε μια εποχή που το Πεκίνο ζυγίζει ενεργά τις επόμενες κινήσεις του στην Ταϊβάν και μερικές φορές φαίνεται η πιο σταθερή, σοβαρή δύναμη παγκοσμίως.
Την Κυριακή, ο Ζελένσκι είπε ότι θα αποχωρούσε εάν αυτό σήμαινε ειρήνη για την Ουκρανία. Το ανησυχητικό γεγονός είναι ότι η γεμάτη σχέση του με τον Τραμπ κινδυνεύει να γίνει εμπόδιο σχεδόν σε όλα. Ωστόσο, η εναλλακτική είναι ακόμα χειρότερη. Μια εκλογή σε καιρό πολέμου ή η παράδοση σε έναν χρισμένο διάδοχο θα αύξανε απλώς τους ψευδείς ισχυρισμούς περί παρανομίας του Ζελένσκι.
Η διχοτόμηση της θέσης του Λευκού Οίκου είναι και πάλι εμφανής στους διογκωμένους αριθμούς θυμάτων που ισχυρίζονται ότι είναι ο λόγος που πρέπει να τελειώσει ο πόλεμος (εκατομμύρια δεν έχουν πεθάνει, όπως προτείνει ο Τραμπ, αλλά πιθανώς εκατοντάδες χιλιάδες). Αυτό το βάρος για τη διατήρηση της ζωής δεν είναι συμβατό με μια ειρηνευτική συμφωνία που αποδυναμώνει την άμυνα της Ουκρανίας και κινδυνεύει να επανατοποθετηθεί η Ρωσία και να επιστρέψει για περισσότερο έδαφος το επόμενο έτος. Περισσότερα θα πεθάνουν εάν η ειρήνη αποτύχει ή είναι αδύναμη.
Η πιο άσχημη αλήθεια αυτής της στιγμής χρειάζεται επίσης να ειπωθεί δυνατά, ώστε η Ευρώπη να είναι έτοιμη. Η απόδειξη των ματιών και των αυτιών μας είναι, καθώς ο μεγαλύτερος πόλεμος στην Ευρώπη από τη δεκαετία του σαράντα σέρνει τον τέταρτο χρόνο του, ότι ο Τραμπ ευνοεί τον Πούτιν, καταλήγει στην ανάλυσή του το CNN.
Διαβάστε επίσης:
«Καψόνι» του Τραμπ στον Μακρόν: Δεν τον υποδέχθηκε στον Λευκό Οίκο – Η αμηχανία του Γάλλου προέδρου
Γερμανία: Ξεκινά το παζάρι για σχηματισμό κυβέρνησης ο Μερτς – «Ναι» σε συνασπισμό με το SPD