Η πρόταση για κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες στην Ουκρανία, που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις Ουάσινγκτον και Κιέβου στη Τζέντα είναι, χωρίς αμφιβολία, μια καταρχή καλή είδηση. Αλλά, όπως σημειώνει το CNN, η εκεχειρία είναι πολύ πιο περίπλοκη για αυτή την τόσο παρατεταμένη σύγκρουση. Και το πώς θα αντέξει θα καθορίσει την υποστήριξη, την κυριαρχία και την επιβίωση της Ουκρανίας.
Μετά από πιθανότατα εκατοντάδες χιλιάδες Ουκρανούς και Ρώσους νεκρούς, θα είναι δύσκολο για οποιαδήποτε πλευρά να αρνηθεί την ιδέα της εκεχειρίας. Η Μόσχα θα είναι υπό πίεση για να δείξει ότι δεν αποτελεί εμπόδιο στον στόχο του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ για ειρήνη με σχεδόν οποιοδήποτε κόστος. Αυτή είναι μια σουρεαλιστική θέση για το Κρεμλίνο, μετά από τρία χρόνια άγριας επιθετικότητας και λίγης δημόσιας επιθυμίας να τερματιστεί ο πόλεμος, εκτός από τη διπλωματία ΗΠΑ-Ρωσίας των τελευταίων δύο μηνών.
Για να διατηρήσει την ψευδαίσθηση ότι είναι ο εταίρος του Τραμπ σε αυτό, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν θα αποδεχθεί πιθανότατα κάποια μορφή ειρήνης. Μπορεί να μην είναι μια άμεση κατάπαυση του πυρός, και μπορεί, όπως έχει κάνει η Ρωσία στο παρελθόν, να επιλέξει να καθυστερήσει την έναρξή της για να επιδιώξει πρώτα να επιτύχει στρατιωτικούς στόχους, ιδιαίτερα στην περιοχή του Κουρσκ, όπου η Ουκρανία είναι κοντά στο να εκδιωχθεί από το κομμάτι της Ρωσίας που κατέχει από τον Αύγουστο.
Αλλά τότε η πραγματικότητα θα συγκρουστεί με την τηλεφωνική διπλωματία. Το πρώτο επιχείρημα που πρέπει να δοκιμαστεί είναι ότι το Κρεμλίνο δεν μπορεί να εμπιστευτεί κανείς ότι θα συμμετάσχει σε ουσιαστική διπλωματία, καθώς η ιστορία δείχνει ότι σπάνια το κάνει. Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι το Κίεβο διατηρεί μαξιμαλιστικές φιλοδοξίες να ανακτήσει το έδαφός του και αρνείται το πάγωμα των γραμμών του μετώπου, καθώς αυτό θα σήμαινε την πιθανή μόνιμη απώλεια του ενός πέμπτου του εδάφους του και επειδή η Ουκρανία πιθανότατα δεν θα επανεξοπλιστεί με τον ίδιο ρυθμό και θα βρεθεί σε μειονεκτική θέση όταν η Ρωσία επιτεθεί ξανά.
Είναι, ωστόσο, πλέον σαφές ότι οι περισσότεροι Ουκρανοί αισθάνονται ότι μια αντεπίθεση για την ανακατάληψη εδαφών αποτελεί όνειρο θερινής νυκτός, όταν το βασικό έργο της απόκρουσης των ρωσικών επιθέσεων αντιμετωπίζει ελλείψεις πυρομαχικών και ανθρώπινου δυναμικού. Αλλά η φρικτή σκληρότητα και το χάος αυτού του πολέμου είναι απίθανο να είναι φιλικά διακείμενα σε μια εκεχειρία. Αντίθετα, οποιαδήποτε εκεχειρία θα μετατραπεί πιθανότατα σε μάχη για την απόδοση ευθυνών για την κατάρρευσή της.
Ο κύριος στόχος του επικεφαλής του Κρεμλίνου, προς το παρόν, είναι να συνεχίσει να ενισχύει τις υποψίες του Τραμπ ότι ο Ζελένσκι είναι το εμπόδιο στην ειρήνη του. Ο Πούτιν δεν μπορεί να αρνηθεί την κατάπαυση του πυρός, χωρίς να χάσει το πλασματικό ηθικό πλεονέκτημα. Αλλά αυτό που θα ακολουθήσει -ή κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε παύσης των εχθροπραξιών- είναι αυτό που θα καθορίσει την έκβαση του πολέμου.
Πρώτον, πρόκειται για πλήρη κατάπαυση του πυρός, σε όλες τις γραμμές του μετώπου, για έναν ολόκληρο μήνα. Αυτό είναι, από μόνο του, ένα πολύ μεγάλο ζήτημα. Σε εκατοντάδες χιλιόμετρα, και οι δύο πλευρές έχουν χρησιμοποιήσει για χρόνια τα τεθωρακισμένα, στη συνέχεια το πυροβολικό, στη συνέχεια τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη για να κυνηγήσουν η μία την άλλη με άγριο τρόπο, μέσα σε αυτό που τώρα ονομάζεται «παντζάρι» – η φρικτή λάσπη των πτωμάτων που παραμένουν στο πεδίο της μάχης – στη γραμμή μηδέν. Η προσδοκία είναι ότι για ένα μήνα, ξαφνικά, όλα αυτά μπορούν να σταματήσουν. Ότι δεν θα υπάρξουν λάθη. Ότι κανείς δεν θα ανοίξει πυρ από πανικό ή για να ξεκαθαρίσει λογαριασμούς. Ότι ένα δοχείο αερίου δεν θα εκραγεί κατά λάθος και δεν θα πυροδοτήσει μια ανταλλαγή πυροβολισμών που θα καταστρέψει οριστικά την ειρήνη.
Για το λόγο αυτό, ορισμένοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και η Ουκρανία είχαν αρχικά προτείνει μια μερική κατάπαυση του πυρός από αέρος, θαλάσσης και των επιθέσεων στις ενεργειακές υποδομές. Το επιχείρημά τους ήταν ότι αυτό θα μπορούσε να παρακολουθείται ευκολότερα – ότι οι παραβιάσεις θα αποδίδονταν πιο απλά σε οποιαδήποτε πλευρά. Ωστόσο, αυτό το επιχείρημα απορρίφθηκε στην Τζέντα για κάτι πολύ ευρύτερο. Εάν η Μόσχα συμφωνήσει, όλα πρέπει ξαφνικά να σταματήσουν για ένα μήνα.
Είναι σχεδόν αδύνατον να μην υπάρξουν λάθη ή συγκρούσεις. Στο παρελθόν η Ρωσία έχει διαπρέψει στην παραπληροφόρηση, την maskirovka – την εξαπάτηση ως τακτική στο πεδίο της μάχης – καθώς και στις επιχειρήσεις προβοκάτσιας, όταν περιστατικά σκηνοθετούνται για να δώσουν το έναυσμα για αντίποινα. Θα υπάρξουν στιγμές, σε κάθε μηνιαία παύση, όπου συγκρούσεις με μικρά όπλα, ή επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη, θα αποδεικνύεται αδύνατο να αποδοθούν σε οποιαδήποτε πλευρά ως επιτιθέμενη: όπου η χειραγώγηση με τεχνητή νοημοσύνη, ή πλαστογραφημένοι λογαριασμοί, ή εντελώς φανταστικά περιστατικά, γεμίζουν το χώρο των πληροφοριών.
Οι αλγόριθμοι θα προσπαθήσουν να ενισχύσουν τα ψεύδη. Οι παγκόσμιοι ηγέτες θα δυσκολεύονται να κατανοήσουν τις μικρές λεπτομέρειες για το ποιος πυροβόλησε ποιον στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Περιοχές όπου έχουν συμβεί σεισμικά γεγονότα θα αποδειχθούν απρόσιτες για τους ερευνητές λόγω της βίας που ξεσπά ξανά.
Τα στοιχεία της τελευταίας δεκαετίας θα πρέπει να οδηγήσουν σε απαισιοδοξία, και η εξαπάτηση έχει μεταφέρθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου προς μία κατεύθυνση. Η Ρωσία εισέβαλε στην Κριμαία το 2014, αλλά προσποιήθηκε ότι δεν το έκανε. Η Ρωσία συμφώνησε σε κατάπαυση του πυρός το 2015 και τις πρώτες ημέρες κατέλαβε την ουκρανική πόλη Ντεμπάλτσεβε. Η Ρωσία είπε ότι δεν θα εξαπέλυε εισβολή πλήρους κλίμακας στην Ουκρανία το 2022, αλλά το έκανε. Η Ρωσία είπε στην αρχή ότι δεν χρησιμοποιούσε κρατούμενους στην πρώτη γραμμή του μετώπου, αλλά τώρα κάποιες από τις φυλακές της είναι σχεδόν άδειες.
Το παρελθόν της Μόσχας θα πρέπει να στηρίζει κάθε εκτίμηση για το πώς θα διαρκέσει η όποια ειρήνη. Σύμφωνα με το ποίημα που επικαλέστηκε ο Τραμπ για να υπερασπιστεί την εχθρική του θέση για τους μετανάστες: «Ήξερες πολύ καλά ότι ήμουν φίδι πριν με δεχτείς». Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη η ανάλυση για τους στόχους του Κρεμλίνου. Δεν θα επιτευχθούν με το πάγωμα της πρώτης γραμμής. Ο Πούτιν χρειάζεται μια ευρύτερη νίκη για να δικαιολογήσει τις απώλειες μέχρι στιγμής και να ικανοποιήσει την υπερβολική ιδέα του για την απειλή που του δημιουργεί πλέον η Δύση.
Ο κίνδυνος είναι σαφής: να καταρρεύσει η εκεχειρία, πιθανότατα λόγω ρωσικής δράσης, ο Τραμπ να πιστέψει λανθασμένα ότι η Ουκρανία φταίει που χάλασε την ειρήνη του, και να παγώσει και πάλι η βοήθεια της Ουκρανίας, αυτή τη φορά με πιο εκδικητική διάθεση, καθώς θα θεωρηθεί ως επιτιθέμενη. Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι είναι και πάλι το θύμα και εξαπολύει άλλη μια έντονη επίθεση στην Ουκρανία, όπου μια σύντομη ηρεμία οδήγησε σε επιβράδυνση της δυτικής βοήθειας και της στρατιωτικής ετοιμότητας.
Όπως δήλωσε ο Μάρκο Ρούμπιο, υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, για τη Μόσχα: «Η μπάλα είναι τώρα στο γήπεδό τους». Αυτό είναι αλήθεια και αξιοθαύμαστο ως αποτέλεσμα. Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι η Ρωσία διαπρέπει στο να αρπάζει την μπάλα, να την τσεπώνει, να συζητά τους κανόνες του παιχνιδιού και τους πόντους που χάθηκαν πριν από τρία σετ, προτού ισχυριστεί ότι η μπάλα στην πραγματικότητα της έχει κλαπεί καθαρά από την άλλη ομάδα.
Ο Λευκός Οίκος πρόκειται να παρακολουθήσει ένα ειδικό μάθημα στην πραγματική διπλωματία του Κρεμλίνου. Οι διασπαστικές και ενίοτε ωμές μέθοδοι του Τραμπ έφεραν την κατάσταση στο σήμερα. Αν εφαρμοστούν στη Μόσχα εξίσου ωμά και διασπαστικά, μπορεί να μειώσουν τη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια στην Ευρώπη. Αλλά μπορεί επίσης να φανούν πολύ φευγαλέες στην εφαρμογή και πολύ βασικές στο πεδίο εφαρμογής για να αντιμετωπίσουν την ψυχρή εξαπάτηση και την παγερή υπομονή της Μόσχας.
Διαβάστε επίσης
Απίστευτος πιτσιρικάς κάλεσε την αστυνομία γιατί η μητέρα του… έφαγε το παγωτό του
Σόου Τραμπ: Αγοράζει Tesla έξω από τον Λευκό Οίκο για να… βοηθήσει τον Έλον Μασκ (Photos-Video)
Δασμοί: Η ΕΕ ανακοινώνει αντίμετρα στον Τραμπ υψους 28 δισ. δολαρίων
