Το υπουργείο Άμυνας της Τουρκίας αποκάλυψε την περασμένη εβδομάδα ότι τα τουρκικά ναυπηγεία κατασκευάζουν ταυτόχρονα 31 πολεμικά πλοία, τα οποία αναμένεται να καλύψουν τις ανάγκες του στρατού για τις επόμενες δεκαετίες. Αυτά περιλαμβάνουν ένα αεροπλανοφόρο και ένα αντιτορπιλικό.
Το υπουργείο δήλωσε την Πέμπτη ότι η πρώτη τελετή συγκόλλησης του Εθνικού Υποβρυχιακού Έργου (Milden) πραγματοποιήθηκε στη Διοίκηση του Ναυπηγείου Golcuk.
Επιπλέον, η πρώτη κοπή λαμαρίνας για τα έργα αντιτορπιλικού TF-2000 και του εθνικού αεροπλανοφόρου (Mugem) πραγματοποιήθηκε στη Διοίκηση του Ναυπηγείου Κωνσταντινούπολης, σηματοδοτώντας την έναρξη των διαδικασιών κατασκευής τους.
- Advertisement -
Η Άγκυρα επενδύει στον ναυτικό της στόλο εδώ και δεκαετίες. Η θητεία του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην εξουσία από το 2002 έχει επιταχύνει πολλά έργα αμυντικής βιομηχανίας με στόχο την παράκαμψη των επίσημων και ανεπίσημων στρατιωτικών εμπάργκο που επιβλήθηκαν στην Τουρκία λόγω των στρατιωτικών της επιχειρήσεων εναντίον κουρδικών ένοπλων ομάδων εντός και εκτός τουρκικών εδαφών.
Ωστόσο, η ταυτόχρονη ναυπήγηση 31 πλοίων σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο που δεν είχε καταγραφεί προηγουμένως. Ορισμένοι ειδικοί εκτιμούν ότι το τίμημα για ένα τόσο φιλόδοξο έργο θα μπορούσε να ξεπεράσει τα 8 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εκτός από το αεροπλανοφόρο, ένα αντιτορπιλικό και ένα νέο εθνικό υποβρύχιο, η Άγκυρα κατασκευάζει επί του παρόντος πέντε υποβρύχια κατηγορίας Reis βασισμένα στο γερμανικού τύπου Type 214, επτά φρεγάτες κατηγορίας I, έξι περιπολικά ανοιχτής θάλασσας (OPV-2100), οκτώ σύγχρονα άρματα μάχης (LCT), ένα σύγχρονο πλοίο για νάρκες και ένα σκάφος γρήγορης επίθεσης 55 κλάσης (FAC).
Αυτό ο κατασκευαστικός οίστρος αντανακλά τις φιλοδοξίες της Τουρκίας να προβάλει ισχύ όχι μόνο στην άμεση περιοχή της αλλά και μέχρι το Κέρας της Αφρικής και τον Ινδικό Ωκεανό.
Ο Γιουσού Ακμπάμπα, ένας ανεξάρτητος σύμβουλος αμυντικής βιομηχανίας, λέει ότι ο πρωταρχικός στόχος αυτής της προσπάθειας είναι ο εκσυγχρονισμός του τουρκικού ναυτικού αντικαθιστώντας τα γηρασμένα πλοία με νεότερα μέσω των δημόσιων και ιδιωτικών ναυπηγείων του.
«Αντί να αυξήσουν την χωρητικότητα, τα πλοία που κατασκευάστηκαν στο πρώτο στάδιο θα αναζωογονήσουν το ναυτικό και θα το κάνουν σε μεγάλο βαθμό εθνικής παραγωγής», λέει ο Ακμπάμπα στο Middle East Eye.
Το ναυτικό της Τουρκίας χρησιμοποιεί εδώ και πολύ καιρό μεταχειρισμένες φρεγάτες που είχαν αγοραστεί από το Ναυτικό των ΗΠΑ και τη Γερμανία πριν από δεκαετίες.
«Τα πλοία στο απόθεμά μας είναι παλιά. Η ραχοκοκαλιά του στόλου αποτελείται από οκτώ αμερικανικές φρεγάτες της δεκαετίας του 1980 και συγκεκριμένα την κλάση Oliver Hazard Perry. Οι υπόλοιπες είναι γερμανικές φρεγάτες κλάσης MEKO που παράγονται από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως τα τέλη της δεκαετίας του 1990», λέει στο MEE ο Κουμπιλάι Γιλντιρίμ, ειδικός στην αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας.
«Οι μισές από τις φρεγάτες μας είναι 40 ετών και οι άλλες μισές είναι μεταξύ 20 και 30 ετών. Κάποια από αυτά εκσυγχρονίστηκαν εν μέρει σε κάποιο στάδιο, αλλά δομικά και μηχανικά παραμένουν αρκετά παλιά πλοία».
Ολοκληρωμένη αναμόρφωση
Ο Γιλντιρίμ λέει ότι η Άγκυρα συνειδητοποίησε την ανάγκη για μια συνολική αναμόρφωση του ναυτικού της κατά τη διάρκεια της κρίσης στην ανατολική Μεσόγειο το 2020, όταν η Τουρκία και η Ελλάδα μπήκαν σε θαλάσσια διαμάχη για αντικρουόμενες διεκδικήσεις αποκλειστικής οικονομικής ζώνης.
«Συνειδητοποιήσαμε ότι ακόμη και οι 16 φρεγάτες ήταν ανεπαρκείς», λέει. «Ήταν ανεπαρκείς για τη δημιουργία θαλάσσιας παρουσίας. Δουλέψαμε υπερβολικά τόσο τα πλοία όσο και το προσωπικό, με αποτέλεσμα ακόμη και τη φθορά του προσωπικού. Οι φρεγάτες είχαν μάλιστα επιφορτιστεί με αποστολές που θα μπορούσαν να είχαν διεκπεραιωθεί από κορβέτες».
Πρόσθεσε ότι το εθνικό σχέδιο πολεμικού πλοίου της Τουρκίας, Milgem, που ξεκίνησε αρχικά για την παραγωγή κορβετών ανθυποβρυχιακού πολέμου κλάσης Ada, επέτρεψε στο ναυτικό να σχεδιάσει διάφορα μοντέλα πλοίων, συμπεριλαμβανομένων περιπολικών ανοιχτής θάλασσας και φρεγατών κλάσης I.
Οι εντάσεις στην ανατολική Μεσόγειο υπογράμμισαν την ανάγκη της Άγκυρας για ναυτικά μέσα για να προστατεύσει τα πλοία της για ενεργειακή εξερεύνηση και γεώτρηση και, εάν χρειαστεί, να αντιμετωπίσει εχθρικά πολεμικά πλοία χωρίς να προκαλέσει σύγκρουση. Εδώ είναι όπου τα περιπολικά ανοιχτής θάλασσας (OPV) διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο.
«Αυτά τα OPV είναι εξοπλισμένα με ελαφρά όπλα, ικανά να υψώνουν την τουρκική σημαία σε περιοχές υπό τη δικαιοδοσία της Τουρκίας και, εάν είναι απαραίτητο, να εμβολίζουν και να παρενοχλούν εχθρικά πλοία», λέει ο Γιλντιρίμ.
«Τα πλοία είναι μεγάλα, διανύουν μεγάλες αποστάσεις και μπορούν να παραμείνουν στη θάλασσα για εβδομάδες».
Ο Γιλντιρίμ εξήγησε επίσης ότι τα OPV έχουν χώρο για προηγμένους αισθητήρες και εξελιγμένα όπλα, τα οποία μπορούν να προστεθούν αργότερα εάν απαιτηθεί από το ναυτικό.
Το χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωση ενός τόσο φιλόδοξου έργου, συμπεριλαμβανομένου του νέου τουρκικού εθνικού υποβρυχίου, μπορεί να κυμαίνεται από τρία έως πέντε χρόνια, ενώ ορισμένα έργα, όπως το εθνικό αεροπλανοφόρο, μπορεί να διαρκέσουν μεταξύ έξι και οκτώ ετών.
Το έργο υποβρυχίων είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς η Άγκυρα επιδιώκει να αξιοποιήσει την εμπειρία της από την κοινή παραγωγή υποβρυχίων κατηγορίας Reis με τη Γερμανία για την ανάπτυξη της τεχνολογίας ανεξάρτητης πρόωσης αέρα (AIP) στο εσωτερικό.
«Το τουρκικό ναυτικό θα θέλει να μεταβεί στη δική του τοπική τεχνολογία και να εξοπλίσει τα υποβρύχιά του με επιθετικά όπλα, όπως πυραύλους κρουζ. Αυτό θα τους μετατρέψει σε μια δύναμη στη θάλασσα ικανή να συλλέγει πληροφορίες και να αναπτύσσει δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων», σημειώνει ο Γιλντιρίμ.
Χαμηλότερο κόστος
Ο Ακμπάμπα προβλέπει ότι έως το 2030, το ναυτικό της Τουρκίας θα περιλαμβάνει μία ομάδα εργασίας αεροπλανοφόρου και δύο ομάδες εργασίας αποβάθρας ελικοπτέρων προσγείωσης (LHD). Η Τουρκία έχει ήδη θέσει σε λειτουργία το αμφίβιο επιθετικό πλοίο TCG Anadolu που μεταφέρει drone και το δίδυμό του, TCG Trakya, βρίσκεται στα στάδια σχεδιασμού.
Ένα πλεονέκτημα που απολαμβάνει η Τουρκία είναι η ικανότητά της να παράγει πλοία με σημαντικά χαμηλότερο κόστος από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά. Για παράδειγμα, ο Ακμπάμπα ισχυρίζεται ότι η Τουρκία θα μπορούσε να παράγει ένα πλοίο LHD για 724 εκατομμύρια δολάρια, ενώ οι ευρωπαϊκές χώρες θα ξόδευαν 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια παρόμοια πλατφόρμα.
«Αυτό θα τοποθετήσει την Τουρκία ως την κύρια δύναμη στην ανατολική Μεσόγειο, ανεβάζοντάς την σε ένα επίπεδο όπου μπορεί να είναι ισοδύναμο με τη Γαλλία για κυριαρχία σε ολόκληρη τη Μεσόγειο».
Είναι προφανές ότι οι φιλοδοξίες της Άγκυρας εκτείνονται πέρα από την παραδοσιακή της γειτονιά, συμπεριλαμβανομένου του Κέρατος της Αφρικής. Τον περασμένο μήνα, η Τουρκία έστειλε ένα πλοίο εξερεύνησης ενέργειας στις ακτές της Σομαλίας, φρουρώντας το με πλοία του πολεμικού ναυτικού.
Ο Σερχάτ Γκιουβέντς, καθηγητής διεθνών σχέσεων και ειδικός στη ναυτική ιστορία, είπε στο MEE ότι η άνευ προηγουμένου εξέχουσα θέση του ναυτικού στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αντανακλά μια αλλαγή στη στρατηγική εθνικής ασφάλειας της Τουρκίας. Τα υπερπόντια συμφέροντα και δεσμεύσεις θεωρούνται πλέον εξίσου σημαντικά με την εδαφική άμυνα.
«Αυτό δείχνει ότι ο ισχυρισμός ότι είναι μία από τις επτά χώρες στον κόσμο που είναι ικανές να ναυπηγούν πολεμικά πλοία δεν είναι καθόλου αβάσιμος», λέει, αναφερόμενος στις παραγγελίες που έχουν λάβει τα τουρκικά ναυπηγεία από χώρες όπως η Ουκρανία και το Πακιστάν.
Ο Γκιουβέντς σημείωσε περαιτέρω ότι από τα τέλη της δεκαετίας του 1990, το τουρκικό ναυτικό έχει στόχο να επεκτείνει την παγκόσμια και περιφερειακή του εμβέλεια εστιάζοντας στα γαλάζια νερά. Τα τελευταία χρόνια, νεότευκτα πλοία και υποβρύχια έχουν επεκτείνει την επιχειρησιακή εμβέλεια του ναυτικού στο Κέρας της Αφρικής και στις μεσογειακές ακτές της Σομαλίας και της Λιβύης.
«Τα υπερπόντια συμφέροντα της Τουρκίας, ιδιαίτερα στην Αφρική, απαιτούν από το τουρκικό ναυτικό να αναπτύξει δυνατότητες παγκόσμιας προβολής ισχύος», λέει.
«Πρόσφατα έργα υποδηλώνουν ότι το πεδίο εφαρμογής εκτείνεται πολύ πέρα από την έννοια της “Γαλάζιας Πατρίδας“. Για παράδειγμα, ακόμη και τα περιπολικά πλοία είναι σχεδιασμένα να είναι ωκεάνια».
Διαβάστε επίσης:
Ο ασυγκράτητος Έλον Μασκ: 13 φορές που ανακατεύτηκε στα εσωτερικά άλλων χωρών
ΚΟΣΜΟΣ | topontiki.gr