Οι αριθμοί που εμπλέκονται στη μεγαλύτερη δίκη κακοποίησης παιδιών στη Γαλλία είναι συγκλονιστικοί: 299 φερόμενα θύματα, σεξουαλική κακοποίηση σε 10 νοσοκομεία και κλινικές για 25 χρόνια – όλα από έναν γιατρό, λένε οι εισαγγελείς.
Καθώς η δίκη ξεκίνησε τη Δευτέρα στο Morbihan της Βρετάνης, με τον συνταξιούχο γαστρεντερολόγο χειρουργό Joel Le Scouarnec να κατηγορείται για δεκαετίες κακοποίησης, πολλοί ήλπιζαν ότι η δίκη θα σηματοδοτούσε μια καμπή για την πάταξη της παιδικής κακοποίησης στη Γαλλία.
Από το 1986 έως το 2014, ο πρώην χειρούργος, τώρα 74 ετών και εκτίει ποινή φυλάκισης 15 ετών για προηγούμενη καταδίκη για βιασμό και κακοποίηση παιδιών, υπέβαλε ασθενείς σε νοσοκομεία ηλικίας δύο ετών έως την πρώιμη ενήλικη ζωή σε σεξουαλική κακοποίηση συμπεριλαμβανομένου βιασμού στην περιοχή της Βρετάνης της Γαλλίας, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα. Ο Le Scouarnec εργάστηκε σε ιδιωτικά και δημόσια ιδρύματα παρά το γεγονός ότι καταδικάστηκε για κατοχή φωτογραφιών κακοποίησης παιδιών το 2005.
Τα έγγραφα υποστήριζαν ότι ο Le Scouarnec είπε στους ερευνητές ότι «δεν θυμόταν (τις υποτιθέμενες επιθέσεις) μεμονωμένα», αλλά «είχε τη δυνατότητα να διαπράξει σεξουαλικές επαφές καθώς και διεισδύσεις σε ορισμένους από τους ασθενείς του, και ιδιαίτερα στα παιδιά».
Πέρα από τη δίκη, ο γιατρός καταδικάστηκε το 2020 για κακοποίηση των ανιψιών του και ενός παιδιού γείτονα έξω από ένα νοσοκομείο. Περισσότεροι από δώδεκα ασθενείς του προσπάθησαν να συμμετάσχουν στην τρέχουσα υπόθεση εναντίον του, αλλά αποκλείστηκαν από τη γαλλική νομοθεσία, καθώς οι αξιώσεις τους υπερέβαιναν την 30ετή παραγραφή.
Η δίκη, που αναμένεται να διαρκέσει τέσσερις μήνες, έχει ήδη τραβήξει την προσοχή της χώρας, μόλις εβδομάδες μετά από μια τρομακτική, πολύμηνη δίκη μαζικού βιασμού και ναρκωτικών που συγκλόνισε τη Γαλλία. Το θύμα Ζιζέλ Πελικό έγινε ένα ισχυρό σύμβολο στον αγώνα να μετατοπιστεί η ντροπή γύρω από τη σεξουαλική κακοποίηση στους δράστες.
Πολλοί ελπίζουν ότι αυτή η δίκη κακοποίησης παιδιών θα εξυπηρετήσει παρόμοιο σκοπό, συμβάλλοντας στον επώδυνο απολογισμό του ζητήματος στη Γαλλία και των θεσμών και της κουλτούρας που μπορεί να βοήθησαν να παραμείνουν ανεξέλεγκτα τέτοια εγκλήματα για τόσο καιρό.
«Γιατί μερικά από τα θύματά μου μιλούν στον Τύπο;» Η δικηγόρος Francesca Satta, η οποία εκπροσωπεί πολλά από τα φερόμενα θύματα, είπε στο CNN: «Η σιωπή δεν αποτελεί πλέον επιλογή επειδή είναι μέρος αυτού του κινήματος».
Τα μεγαλύτερα φερόμενα θύματα είναι τώρα σχεδόν 50, ενώ το νεότερο είναι 17.

Κούκλες σε μέγεθος παιδιού
Τέτοια είναι η κλίμακα της δίκης, που μια πανεπιστημιακή αίθουσα διαλέξεων κοντά στο δικαστήριο επιτάχθηκε για να φιλοξενήσει 400 άτομα, συμπεριλαμβανομένων των φερόμενων θυμάτων, των οικογενειών τους, των δικηγόρων και των μέσων ενημέρωσης.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Le Scouarnec βρίσκεται ενώπιον δικαστηρίου για κατηγορίες που σχετίζονται με κακοποίηση παιδιών.
Το 2005, καταδικάστηκε για κατοχή φωτογραφιών κακοποίησης παιδιών, μετά από μια πληροφορία από το FBI όταν εγγράφηκε σε έναν ιστότοπο που προτιμούν οι παιδεραστές. Η ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών του ανεστάλη.
Ο Le Scouarnec καταδικάστηκε το 2020 στη δυτική Γαλλία για βιασμό ανηλίκου και κατοχή εικόνων κακοποίησης παιδιών, καταδικάστηκε σε 15ετή κάθειρξη, αφού κακοποίησε σεξουαλικά την κόρη των γειτόνων του μέσω του φράχτη της αυλής τους. Είναι φυλακισμένος από εκείνη τη δίκη.
Έρευνες στο σπίτι του και στο γραφείο του νοσοκομείου βρήκαν τα ημερολόγιά του και περίπου 70 κούκλες σε μέγεθος παιδιού, με τις οποίες οι ερευνητές πιστεύουν ότι «μοιραζόταν την καθημερινότητά του» πριν τη σύλληψή του, ονοματίζοντας τις, ντύνοντας τις και χρησιμοποιώντας τις για τη σεξουαλική του ευχαρίστηση.
Αντίθετα, ο Le Scouarnec «δεν είχε καμία ενσυναίσθηση, κανένα συναίσθημα για ένα μικρό ανθρώπινο πλάσμα, που το θεωρούσε κυριολεκτικά ως σεξουαλικό αντικείμενο», είπε στο CNN η Francesca Satta, δικηγόρος πολλών από τους κατηγόρους στην τελευταία του δίκη κακοποίησης.
Η Delphine Driguez, μια δικηγόρος που εκπροσώπησε τους επιζώντες στη δίκη του το 2020, συμφώνησε με αυτήν την εκτίμηση. «Είναι ένας εξαιρετικά ψυχρός άνθρωπος, χωρίς καμία ενσυναίσθηση, πολύ χειριστικός», είπε.
Η Satta είπε ότι η ιδιότητα του Le Scouarnec ως χειρουργού της μεσαίας τάξης πιθανότατα τον βοήθησε να αποφύγει τις υποψίες για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα, προσθέτοντας ότι στο δικαστήριο, η πραγματική φύση του κατηγορουμένου θα ήταν εμφανής σε όλους.
Κατά τη διάρκεια της δίκης του 2020, τον παρακολούθησε καθώς στην αίθουσα του δικαστηρίου έδειχναν εικόνες τραβηγμένες από τον υπολογιστή του.
«Τότε ανακαλύπτεις τον πραγματικό Joël Le Scouarnec. Γιατί το βλέμμα αλλάζει», είπε.
Τουλάχιστον τρεις γιατροί ειδοποίησαν τις αρχές για ανησυχίες σχετικά με το Le Scouarnec, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα και έναν από τους γιατρούς που πήρε συνέντευξη από το CNN.
Μετά την καταδίκη του Le Scouarnec το 2005, ο Thierry Bonvalot, ψυχίατρος που επίσης εργαζόταν στο νοσοκομείο Quimperlé στη Βρετάνη μαζί με τον Le Scouarnec, είπε ότι τον αντιμετώπισε.
«Του είπα ότι ήταν επικίνδυνος και ότι η θέση του δεν ήταν στο νοσοκομείο. Του ζήτησα να παραιτηθεί», είπε στο CNN.
Μετά από μια μακρά σιωπή, με το κεφάλι στα χέρια του, ο χειρουργός απάντησε: «Δεν μπορείς να με αναγκάσεις».
Ένα ημερολόγιο φρίκης
Τα αποδεικτικά στοιχεία στο επίκεντρο της τελευταίας υπόθεσης θα είναι τα ημερολόγια του ίδιου του Le Scouarnec, όπως λένε οι εισαγγελείς ότι απεικονίζουν πραγματικά γεγονότα στα οποία κακοποιήθηκαν παιδιά. Ο δικηγόρος του λέει ότι περιγράφουν λεπτομερώς φαντασιώσεις που δεν ενήργησε.
Μάλιστα είναι τόσο περιεκτικά, που ένα ημερολόγιο που ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης του 2020 – συχνά σημειώνοντας την ώρα και τον τόπο των βιασμών, την ταυτότητα του θύματος και ακόμη και τη διεύθυνσή του – βοήθησε τους ερευνητές να εντοπίσουν τον ιλιγγιώδη αριθμό των φερόμενων βιασμών του.
Τα δικαστικά έγγραφα που υποβλήθηκαν από την εισαγγελία σημειώνουν ότι παραδέχτηκε ότι ξεκίνησε να κρατά ημερολόγιο το 1990, γράφοντας τακτικά μέχρι το 2016, ένα χρόνο πριν από τη συνταξιοδότησή του, με 40 έως περισσότερες από 100 σελίδες καταχωρήσεων ετησίως.
Οι καταχωρήσεις περιγράφουν κατάχρηση, συνήθως κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής εξέτασης, παίζοντας με ψευδείς ιατρικές προφάσεις για να μην ανησυχήσει τους ασθενείς του, δείχνουν τα έγγραφα.
Ο οικείος τόνος των γραπτών του είναι ιδιαίτερα ανατριχιαστικός, αποκαλώντας στις καταχωρήσεις στα παιδιά με το όνομά τους, «Μικρή Μαρία, ήσουν ξανά μόνη στο δωμάτιό σου» ξεκινάει μια αναφορά, μιλώντας τους απευθείας και τελειώνει πολλές καταχωρήσεις – περιγραφές σεξουαλικών πράξεων σε ένα παιδί – με το «Σ’αγαπώ».
Οι δικηγόροι του Le Scouarnec έχουν χαρακτηρίσει στο παρελθόν τις καταγραφές ως φαντασιώσεις. Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα, ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δεν θυμόταν μεμονωμένα γεγονότα που σημειώθηκαν στα ημερολόγιά του, αν και δεν αρνήθηκε ότι τα έγραψε.
Σε πολλαπλές εγγραφές ημερολογίου που περιλαμβάνονται στα δικαστικά έγγραφα, ο Le Scouarnec παραδέχεται ότι είναι παιδόφιλος.
Για τους επιζώντες τα χρόνια από τότε ήταν τραυματικά.
Αν και πολλά από τα παιδιά ήταν υπό νάρκωση κατά τη διάρκεια της εικαζόμενης κακοποίησης, οι επιπτώσεις στη ζωή τους ήταν πολύ απτές, σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα. Τα έγγραφα περιγράφουν ψυχολογικές αναλύσεις των θυμάτων που συχνά παρουσιάζουν επίμονα προβλήματα, κυρίως στις μεταγενέστερες σεξουαλικές τους σχέσεις και στην αυτοπεποίθησή τους.
Δεδομένης της διά βίου κακοποίησης για την οποία κατηγορείται ο Le Scouarnec, ορισμένες από τις μαρτυρίες των επιζώντων δεν είναι πλέον παραδεκτές στο δικαστήριο. Το καταστατικό παραγραφής της Γαλλίας περιορίζει τις διώξεις για βιασμό σε 30 χρόνια μετά την ενηλικίωση του θύματος, πράγμα που σημαίνει ότι περίπου 80 άτομα δεν συμπεριλήφθηκαν στην υπόθεση.
Διαβάστε επίσης:
Politico: Οι 31 ημέρες που έκαναν τον Μερτς καγκελάριο και άλλαξαν τη Γερμανία για πάντα
Ο Μερτς περιφρονεί το ένταλμα του ΔΠΔ και προσκαλεί τον Νετανιάχου στη Γερμανία