Την απόλυτη περιφρόνηση από το κράτος, βιώνουν οι νοσηλευτές στα νοσοκομεία της χώρας μας, που παρά τις υποσχέσεις για αύξηση των αποδοχών τους και προσλήψεις προσωπικού, όταν έβαζαν «πλάτη» στην πανδημία του Covid-19, έως σήμερα δεν έχουν δει καμία διαφορά ούτε στις συνθήκες εργασίας, ούτε μισθολογικά.
Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθός του προβλήματος, αρκεί να γνωρίζει τις πέντε πληγές που διώχνουν το νοσηλευτικό προσωπικό από το ΕΣΥ, όπως τις περιγράφει ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ), Μιχάλης Γιαννάκος, με αφορμή τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Νοσηλευτών (12 Μαΐου).
«Ούτε οι χαμάληδες τέτοια αντιμετώπιση. Πέρασε μια πανδημία. Όλοι στα μπαλκόνια. Χειροκροτήματα. Από την ασφάλεια του μπαλκονιού του σπιτιού. Εμείς μέσα στα νοσοκομεία. Σε κλινικές covid-19, σε ΜΕΘ covid-19, στα επείγοντα, παντού με αστροναυτικές στολές αν υπήρχαν και αυτές… Χάθηκαν δεκάδες νοσηλευτές από covid-19.Πολλοί αρρώστησαν νοσηλεύθηκαν στις ΜΕΘ, σε κλινικές», αναφέρει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ και συνεχίζει: «3.000 υγειονομικοί, στη πλειοψηφία νοσηλευτικό προσωπικό, διαθέτει πιστοποιητικά αναπηρίας από υγειονομική επιτροπή πάνω από 67%, όλο το νοσηλευτικό προσωπικό πάνω από 25 χρόνια υπηρεσίας πάσχει από μυοσκελετικά προβλήματα και όμως βιώνουμε την απόλυτη περιφρόνηση από το κράτος… Γι αυτό όπου φύγει… φύγει το νοσηλευτικό προσωπικό για το εξωτερικό ή τον ιδιωτικό τομέα».
Σύμφωνα με την ΠΟΕΔΗΝ πέντε είναι οι πληγές που καθιστούν μη ελκυστικό το ΕΣΥ για τους νοσηλευτές με συνέπεια να στρέφονται ή στον ιδιωτικό τομέα ή στο εξωτερικό.
1η πληγή: Μισθοί
Ο μισθός του νεοδιόριστου μόνιμου υπαλλήλου της νοσηλευτικής υπηρεσίας είναι για τον νοσηλευτή πανεπιστημιακής εκπαίδευσης 836 ευρώ ( το 2011 ήταν 803 ευρώ), για τον ΔΕ βοηθό νοσηλευτή ο μισθός είναι 736 ευρώ ( το 2011 ήταν 757 ευρώ), για τον τραυματιοφορέα είναι 684 ευρώ ( το 2011 ο μισθός ήταν 677 ευρώ ο μήνας).
Σε αυτά τα χρήματα συνυπολογίζεται και το επίδομα επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας, γεγονός που κάνει αυτό το μισθό χαμηλότερο και από τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, όπως επισημαίνει η ΠΟΕΔΗΝ.
Το 2011 υπήρχαν ακόμη δώρα εορτών και επίδομα αδείας εν αντιθέσει με τώρα που έχουν περικοπεί και λαμβάνουμε κατ’ έτος 12 μισθούς. Ποιος νοσηλευτής θα πάει με αυτά τα χρήματα στα νησιά μας ή και αλλού να δουλέψει;
2η πληγή: Ωρομισθιο
Ένας νοσηλευτής με κυκλικό ωράριο κάνει: 7 νυκτερινά το μήνα, 7 απογευματινά και 3 αργίες λαμβάνει ως πρόσθετες αμοιβές 100 με 150 ευρώ, συνολικά. «Όσα λαμβάνουν οι νοσηλευτές για εργασία μιας αργίας στο εξωτερικό. Και λίγα λέω.» επισημαίνει ο κ. Γιαννάκος.
3η πληγή: Άρνηση ένταξης στα ΒΑΕ
Οι νοσηλευτές δεν ανηκουν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα (ΒΑΕ). Οσοι νοσηλευτές( π.χ. συμβασιούχοι, νεοπροσληφθέντες μετά το έτος 2011) διαθέτουν ασφαλιστικό φορέα το πρώην ΙΚΑ είναι ενταγμένοι στα ΒΑΕ, εν αντιθέσει με όσους έχουν ασφαλιστικό φορέα το πρώην δημόσιο. Θα πρέπει να εργασθούν έως 67 ετών για να συνταξιοδοτηθούν ή με 40 χρόνια υπηρεσίας 62 ετών. Ποιος αντέχει; Πόσο λογικό είναι νοσηλευτές στο ίδιο τμήμα να κάνουν ακριβώς την ίδια δουλειά και ένας να είναι ενταγμένος στα ΒΑΕ και ο άλλος όχι;
4η πληγή: Ομηρία συμβασιούχων
Δέσμευση της Κυβέρνησης στη διάρκεια της πανδημίας δια στόματος Πρωθυπουργού ήταν η μονιμοποίηση των συμβασιούχων. Μάλιστα στη δύσκολη περίοδο του covid-19 ο Πρωθυπουργός κάλεσε υγειονομικούς να αφήσουν άλλες δουλειές και να έρθουν να βάλουν πλάτη στο ΕΣΥ με αντάλλαγμα αναγνώρισης της προσφοράς τη μονιμοποίηση.
«Τίποτα…Θετικό η ανανέωση των συμβάσεων αλλά αυτή η ομηρία οδηγεί σε μαζικές παραιτήσεις και ανακύκλωση του ιδίου προσωπικού στις μόνιμες προκηρύξεις. Δηλαδή οι ήδη εργαζόμενοι νοσηλευτές συμβασιούχοι καταλαμβάνουν θέσεις μονίμων αφού συμμετέχουν στις προκηρύξεις με αυξημένη μοριοδότηση. Επιτακτική ανάγκη, λόγοι δημοσίου συμφέροντος η απ’ ευθείας μονιμοποίηση τους.» αναφερει η ΠΟΕΔΗΝ.
5η πληγή: άρνηση θεσμοθέτησης του εργατικού ατυχήματος
Στη κυριολεξία το ανήκουστο. Χάνει τη ζωή του εν ώρα υπηρεσίας, αρρωσταίνει και πεθαίνει από την επικινδυνότητα και ανθυγιεινότητα της δουλειάς ένας νοσηλευτής και τίποτα…. καμία αναγνώριση από το κράτος.
Δεν αναγνωρίζεται ως εργατικό ατύχημα. Δεν υπάρχει καν η έννοια θεσμοθετημένη του εργατικού ατυχήματος.
«Πεθαίνει ένστολος εν καιρώ Ειρήνης, αποκαλείται ήρωας κηδεύεται ως ήρωας, η οικογένειά του έχει παροχές από το κράτος σε όλη τη ζωή τους, η βουλή υιοθετεί τα παιδιά τους δικαιολογημένα.
Για το νοσηλευτικό προσωπικό τίποτα. Δεν δικαιούται ούτε ένα μέλος της οικογένειας, ένα παιδί του δεν δικαιούται πρόσληψη στο δημόσιο
Είδαμε το κίνημα υπέρ των ένστολων για τη λήψη αυξήσεων στο μισθολόγιο. Για το νοσηλευτικό προσωπικό η απόλυτη περιφρόνηση. ΤΙΠΟΤΑ…», αναφέρει ο κ. Γιαννάκος.
Η ΠΟΕΔΗΝ επισημαίνει ότι εάν δεν γιατρευτούν οι πέντε πληγές δεν πρόκειται να ορθοποδήσει το ΕΣΥ από νοσηλευτικό προσωπικό.
Διαβάστε επίσης:
Παγκόσμια έρευνα: 1 στους 7 ενήλικες στην Ελλάδα έχει βιώσει σεξουαλική βία κατά την παιδική ηλικία
Γεωργιάδης: Έρχονται αυξήσεις στους νοσηλευτές και λύσεις για τους ογκολογικούς ασθενείς