Οι παγετώνες του κόσμου λιώνουν ταχύτερα σε σχέση με ό,τι έχει καταγραφεί υπό την επίδραση της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη επιστημονική ανάλυση που έχει γίνει μέχρι σήμερα.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το BBC, οι παγετώνες των βουνών λειτουργούν ως πόρος γλυκού νερού για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο και συγκρατούν αρκετό νερό. Αν έλιωναν οι παγετώνες, η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας θα αυξανόταν κατά 32 εκατοστά. Από την αρχή του αιώνα, οι παγετώνες έχασαν το 5% του πάγου τους, ο ρυθμός τήξης τους αυξάνεται. Κατά την τελευταία δεκαετία, οι απώλειες των παγετώνων ήταν πάνω από το ένα τρίτο υψηλότερες από ό,τι κατά την περίοδο 2000-2011.
Since the year 2000, glaciers have been losing 273 billion tons of ice annually. The consequences: regional freshwater resources are sinking and global sea levels are rising. https://t.co/TvlNX4vEDm@earth__wave @EdinGlaciology pic.twitter.com/yxRFFG0857
- Advertisement -
— University of Zurich (@UZH_en) February 19, 2025
Τι έδειξε η νέα μελέτη για τους παγετώνες
Η μελέτη συνδύασε περισσότερες από 230 περιφερειακές εκτιμήσεις από 35 ερευνητικές ομάδες σε όλο τον κόσμο, κάνοντας τους επιστήμονες ακόμη πιο σίγουρους για το πόσο γρήγορα λιώνουν οι παγετώνες και πώς θα εξελιχθούν στο μέλλον. Οι παγετώνες είναι εξαιρετικοί δείκτες της κλιματικής αλλαγής. Σε ένα σταθερό κλίμα παραμένουν περίπου στο ίδιο μέγεθος, κερδίζοντας περίπου τόσο πάγο μέσω της χιονόπτωσης όσο χάνουν μέσω της τήξης.
Οι παγετώνες έχουν συρρικνωθεί σχεδόν παντού κατά τα τελευταία 20 χρόνια, καθώς οι θερμοκρασίες έχουν αυξηθεί λόγω των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, κυρίως της καύσης ορυκτών καυσίμων. Μεταξύ του 2000 και του 2023, οι παγετώνες – εκτός των μεγάλων παγετώνων της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής – χάνουν κατά μέσο όρο περίπου 270 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως. Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι εύκολο να γίνουν κατανοητοί. Έτσι, ο Μίχαελ Τσεμπ, διευθυντής της Παγκόσμιας Υπηρεσίας Παρακολούθησης Παγετώνων και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, χρησιμοποιεί μια αναλογία. Οι 270 δισεκατομμύρια τόνοι πάγου που χάνονται σε ένα μόνο έτος, «αντιστοιχούν στην κατανάλωση νερού ολόκληρου του παγκόσμιου πληθυσμού σε 30 χρόνια, υποθέτοντας 3 λίτρα ανά άτομο και ημέρα», όπως δήλωσε ο ίδιος στο BBC.
Μάλιστα, ο ρυθμός μεταβολής σε ορισμένες περιοχές ήταν ιδιαίτερα ακραίος. Η Κεντρική Ευρώπη, για παράδειγμα, έχει χάσει το 39% του πάγου των παγετώνων της σε λίγο περισσότερο από 20 χρόνια. Η καινοτομία αυτής της μελέτης, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη (19/2) στο Nature, δεν είναι τόσο η διαπίστωση ότι οι παγετώνες λιώνουν όλο και πιο γρήγορα – αυτό το γνωρίζαμε ήδη. Αντίθετα, τα νέα δεδομένα που προσφέρει η συγκεκριμένη έρευνα σχετίζονται με τα στοιχεία από όλη την επιστημονική κοινότητα.
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι εκτίμησης του τρόπου με τον οποίο αλλάζουν οι παγετώνες, από μετρήσεις πεδίου έως διαφορετικούς τύπους δορυφορικών δεδομένων. Ο καθένας έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Για παράδειγμα, οι άμεσες μετρήσεις στους παγετώνες δίνουν πολύ λεπτομερείς πληροφορίες, αλλά είναι διαθέσιμες μόνο για ένα μικρό μέρος των περισσότερων από 200.000 παγετώνων παγκοσμίως. Συνδυάζοντας συστηματικά αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις, λοιπόν, οι επιστήμονες μπορούν να είναι πολύ πιο σίγουροι για το τι συμβαίνει.
Αυτές οι κοινοτικές εκτιμήσεις «είναι ζωτικής σημασίας, καθώς δίνουν στους ανθρώπους αυτοπεποίθηση για να κάνουν χρήση των ευρημάτων τους», δήλωσε ο Άντι Σέφερντ, επικεφαλής του Τμήματος Γεωγραφίας και Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο Northumbria, ο οποίος δεν ήταν συγγραφέας της πρόσφατης μελέτης. Ο ίδιος πρόσθεσε: «Αυτό περιλαμβάνει άλλους επιστήμονες που ασχολούνται με το κλίμα, τις κυβερνήσεις και τη βιομηχανία, καθώς φυσικά και οποιονδήποτε ανησυχεί για τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης του πλανήτη».
Οι παγετώνες χρειάζονται χρόνο για να ανταποκριθούν πλήρως σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα – ανάλογα με το μέγεθός τους, από μερικά χρόνια έως πολλές δεκαετίες. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσουν να λιώνουν και τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, η ποσότητα του πάγου που θα χαθεί μέχρι το τέλος του αιώνα, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το πόσο η ανθρωπότητα θα συνεχίσει να θερμαίνει τον πλανήτη, απελευθερώνοντας διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου.
Αυτό θα μπορούσε να είναι η διαφορά μεταξύ της απώλειας του ενός τετάρτου του πάγου των παγετώνων του κόσμου, αν επιτευχθούν οι παγκόσμιοι κλιματικοί στόχοι, και σχεδόν του μισού, αν η αύξηση της θερμοκρασίας συνεχιστεί ανεξέλεγκτα, προειδοποιεί η μελέτη. «Κάθε δέκατο του βαθμού αύξησης της θερμοκρασίας που μπορούμε να αποφύγουμε, θα σώσει ορισμένους παγετώνες και θα μας σώσει από πολλές ζημιές», εξήγησε ο καθηγητής του Τμήματος Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης, Μίχαελ Τσεμπ.
«Ό,τι συμβαίνει στον παγετώνα, δεν μένει εκεί»
Βέβαια, οι συνέπειες αυτές υπερβαίνουν τις τοπικές αλλαγές στα τοπία και τα οικοσυστήματα – ή «ό,τι συμβαίνει στον παγετώνα, δεν μένει εκεί», όπως το θέτει ο καθηγητής Μίχαελ Τσεμπ. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο βασίζονται σε κάποιο βαθμό στο εποχιακό λιωμένο νερό των παγετώνων, οι οποίοι λειτουργούν σαν γιγάντιες δεξαμενές που βοηθούν στην προστασία των πληθυσμών από την ξηρασία. Όταν οι παγετώνες εξαφανίζονται, το ίδιο συμβαίνει και με την παροχή νερού.
Υπάρχουν, επίσης, παγκόσμιες συνέπειες. Ακόμη και φαινομενικά μικρές αυξήσεις της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας – από τους ορεινούς παγετώνες, τα μεγάλα στρώματα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής και τα θερμότερα νερά των ωκεανών που καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο – μπορούν να αυξήσουν σημαντικά τη συχνότητα των παράκτιων πλημμυρών. «Κάθε εκατοστό αύξησης της στάθμης της θάλασσας εκθέτει άλλα 2 εκατομμύρια ανθρώπους σε ετήσιες πλημμύρες κάπου στον πλανήτη μας», δήλωσε ο καθηγητής Άντι Σέφερντ. Η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει ήδη αυξηθεί κατά περισσότερο από 20 εκατοστά από το 1900, με περίπου το μισό από αυτό να έχει προέλθει από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ ταχύτερες αυξήσεις αναμένονται κατά τις επόμενες δεκαετίες.
