Κάθε χρόνο περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο τραυματίζονται στη διάρκεια επαγγελματικών και ερασιτεχνικών αθλητικών δραστηριοτήτων.
Στη χώρα μας, πρόσφατη μελέτη στην Κρήτη έδειξε ότι το σχεδόν 5% των μη-εργατικών τραυματισμών στα μάτια των ενηλίκων την περίοδο 2015-2019, οφειλόταν στη συμμετοχή σε κάποιο σπορ.
«Οι τραυματισμοί των ματιών κατά την άθληση αποτελούν συνηθισμένο λόγο διακομιδής στα τμήματα επειγόντων περιστατικών των νοσοκομείων και αντιπροσωπεύουν σημαντικό ποσοστό όλων των διεισδυτικών οφθαλμικών τραυμάτων. Προσβάλλουν δυσανάλογα τους νεαρούς άνδρες, πιθανώς διότι έχουν τα υψηλότερα ποσοστά συμμετοχής σε αθλήματα. Τα διαφορετικά σπορ ενέχουν διαφορετικό κίνδυνο οφθαλμικού τραυματισμού, καθώς αυτός εξαρτάται από παράγοντες όπως το επίπεδο της επαφής (π.χ. με άλλους παίκτες), το είδος του εξοπλισμού που χρησιμοποιείται (μπορεί να προκαλέσει αμβλύ ή διεισδυτικό τραύμα) και το μέγεθος, την ταχύτητα και το βάρος ή/και την πυκνότητα του αντικειμένου με το οποίο συμβαίνει ο τραυματισμός», αναφέρει ο δρ Αναστάσιος-Ι. Κανελλόπουλος, MD, Χειρουργός-Οφθαλμίατρος, ιδρυτής και επιστημονικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οφθαλμολογίας LaserVision, Καθηγητής Οφθαλμολογίας του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, με αφορμή τον Απρίλιο που έχει οριστεί Μήνας Ασφάλειας των ματιών κατά την άθληση (Sports Eye Safety Month).
Ποια είναι τα αθλήματα, όμως, που ενέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο τραυματισμού στα μάτια;
Στις ΗΠΑ, όπου υπάρχουν πιο αναλυτικά δεδομένα, τα αθλήματα στα οποία συμβαίνουν οι περισσότεροι τραυματισμοί είναι το μπάσκετ, το μπέιζμπολ, το σόφτμπολ, το ράγκμπι, τα σπορ με ρακέτες και το ποδόσφαιρο.
Στην Ευρώπη το πρώτο είναι το ποδόσφαιρο αλλά σε επιμέρους χώρες, όπως η Φινλανδία, είναι το χόκεϊ σε κλειστούς χώρους. Στη Βραζιλία οι πιο πολλοί τραυματισμοί συμβαίνουν στο ποδόσφαιρο το οποίο παίζεται σε υπαίθριους και σε κλειστούς χώρους.
Ακόμα και κατά την ποδηλασία συμβαίνουν πολλοί τραυματισμοί των ματιών. Αυτή είναι π.χ. η περίπτωση της Σιγκαπούρης, όπου είναι αρκετά συχνό φαινόμενο τα κατάγματα του οφθαλμικού κόγχου σε άτομα που κάνουν ποδηλασία εκτός ποδηλατοδρόμων.
Κάθε άθλημα έχει διαφορετικό μηχανισμό με τον οποίο τραυματίζεται το μάτι. Στο μπάσκετ η μεγάλη ταχύτητα και η στενή επαφή των παικτών αφήνουν τους παίκτες εκτεθειμένους σε αγκωνιές στο μάτι και άλλα ακούσια κτυπήματα. Πολλοί τραυματισμοί των ματιών συμβαίνουν επίσης κατά τη σύγκρουση των παικτών μεταξύ τους. Οι πιθανές συνέπειες κυμαίνονται από μικρές εκδορές στον κερατοειδή έως σοβαρούς τραυματισμούς, όπως η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
Στο σόφτμπολ ο μεγάλος κίνδυνος προέρχεται από τις ταχύτατα κινούμενες μπάλες. Ο ίδιος κίνδυνος υπάρχει στα σπορ με ρακέτες, όπως το τένις, το σκουός, το μπάντμιντον και το πινγκ πονγκ. Μια μπάλα στο μάτι προκαλεί αμβλύ τραύμα που μπορεί να οδηγήσει λ.χ. σε κάταγμα του οφθαλμικού κόγχου, αιμορραγία εσωτερικά στο μάτι ή και σε μόνιμη απώλεια της όρασης.
Αντίστοιχα στο ποδόσφαιρο οι μεγάλοι εχθροί των ματιών είναι οι κεφαλιές, οι συγκρούσεις μεταξύ των παικτών και τα ακούσια κτυπήματα. Στο μποξ, εξάλλου, και στις πολεμικές τέχνες με πλήρη επαφή μεταξύ των ασκουμένων, υπάρχει πολύ μεγάλο κίνδυνος σοβαρών οφθαλμικών τραυματισμών από τα απευθείας κτυπήματα στο μάτι. Τα κτυπήματα αυτά μπορεί να κοστίσουν την όραση.
Όλοι αυτοί οι τραυματισμοί, όμως, δεν είναι αναπόφευκτοι. «Έχει υπολογιστεί ότι στο 90% των περιπτώσεων οι οφθαλμικοί τραυματισμοί που σχετίζονται με τα σπορ μπορούν να αποφευχθούν με την χρήση των κατάλληλων προστατευτικών των ματιών. Γι’ αυτό και η χρήση τους συνιστάται ισχυρά από επιστημονικούς φορείς όπως η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (AAO) και η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (AAP), δεδομένου ότι σχεδόν οι μισοί τραυματισμοί των ματιών συμβαίνουν σε παιδιά και εφήβους. Τα προστατευτικά ματιών που συνιστώνται πρέπει να διαθέτουν ανθεκτικούς πολυκαρβονικούς φακούς. Ιδιαίτερα προσεκτικοί, τέλος, πρέπει να είναι και οι θεατές των αγώνων, γιατί αντικείμενα και παίκτες μπορεί να πέσουν πάνω τους», καταλήγει ο κ. Κανελλόπουλος.
Διαβάστε επίσης:
Όταν η μνήμη αρχίζει και φθίνει – 7 πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να τη συγκρατήσετε
Σήμα κινδύνου από το ECDC για την ιλαρά και την πολιομυελίτιδα – Τι πρέπει να κάνουμε