Μια τέτοια κίνηση, που είναι – θα πρέπει να σημειώσουμε – συνεπή με τις προεκλογικές εξαγγελίες αλλά και τις προθέσεις του Τραμπ κατά την πρώτη του προεδρία, προκαλεί ανησυχία και δημιουργεί προκλήσεις στις βασικές δυνάμεις (Ισραήλ, Τουρκία) που «παίζουν» ρόλο στις εξελίξεις στην περιοχή.
Πόσοι είναι
Ένα (σχεδόν) επτασφράγιστο μυστικό, ειδικά κατά την πρώτη προεδρία του Τραμπ, ήταν ο αριθμός των αμερικανικών δυνάμεων που βρίσκονταν στα συριακά εδάφη. Τελικά λίγο πριν από την ορκωμοσία του νέου Προέδρου το Πεντάγωνο παραδέχτηκε ότι εδώ και καιρό έλεγε ψέματα για τον αριθμό των στρατευμάτων στη Συρία, αποκαλύπτοντας ότι υπάρχουν 2.000 στρατιώτες αντί για 900.
- Advertisement -
Οι προσπάθειες του Τραμπ να αποσύρει τους Αμερικανούς στρατιώτες από τη Συρία κατά την πρώτη του θητεία σκόνταψε μπροστά στις απτές ανάγκες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής: Οι αμερικανικές μονάδες στη Συρία διασφάλιζαν την απρόσκοπτη ροή των κερδών της αμερικανικής πετρελαϊκής βιομηχανίας που είχε βάλει στο χέρι τις συριακές πετρελαιοπηγές, οι οποίες βρίσκονταν σε εδάφη που κατοικούν κουρδικοί πληθυσμοί. Υπό αυτήν την έννοια, ο αμερικανικός στρατός διασφάλιζε τη λειτουργία των πετρελαιοπηγών και ταυτόχρονα την προστασία των κουρδικών πληθυσμών, εξοργίζοντας, όμως, την Τουρκία…
Οι Τούρκοι
Σύμφωνα και με το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Anadolu, ο Πρόεδρος Τραμπ σχεδιάζει να αποσύρει χιλιάδες Αμερικανούς στρατιώτες από τη Συρία. Αξίζει να σημειωθεί ότι η είδηση αυτή από το κρατικό τουρκικό πρακτορείο αποτελεί ανακύκλωση/αναμετάδοση των πληροφοριών που είχε διοχετεύσει η ισραηλινή κυβέρνηση στα ισραηλινά ΜΜΕ.
Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι η εν λόγω είδηση εμφανίζεται να προκαλεί ανησυχία στο Τελ Αβίβ, ενώ, αντίθετα, δημιουργεί αισιόδοξες προσδοκίες στην Άγκυρα.
Το τι θα κάνει ο Τραμπ στην εύφλεκτη περιοχή της Μέσης Ανατολής κατά τη δεύτερη θητεία του αποτελεί, για την ώρα, γρίφο.
Ωστόσο, μια ένδειξη των προθέσεών του είναι ότι διόρισε έναν σφοδρό επικριτή της στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στη Συρία και το Ιράκ ως επικεφαλής της πολιτικής του Πενταγώνου για τη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για τον Mike Dimino, πρώην αναλυτή της CIA, ο οποίος ζήτησε να αποσυρθούν τα αμερικανικά στρατεύματα από τις δύο χώρες, υπογραμμίζοντας ότι είναι εκτεθειμένα σε επιθέσεις.
Οι αμερικανικές κινήσεις στην περιοχή, ανεξάρτητα από τον καταλυτικό ρόλο που παίζουν οι προθέσεις του νέου Προέδρου, καθορίζονται και από τις δραματικές αλλαγές που προκάλεσε στην περιοχή η πρόσφατη ανάφλεξη με τους πολέμους του Ισραήλ κατά της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, καθώς και η «εκθρόνιση» του Άσαντ από την εξουσία στη Συρία.
Το Ισραήλ
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ίζραελ Κατζ δήλωσε ότι το Ισραήλ θα κρατήσει «επ’ αόριστον» περιοχές της νότιας Συρίας που κατέλαβε μετά την αλλαγή καθεστώτος στη Δαμασκό. Ο Κατζ έκανε τα σχόλια κατά την επίσκεψή του στα ισραηλινά στρατεύματα στη συριακή πλευρά του όρους Ερμόν, που βρίσκεται στα σύνορα Συρίας – Λιβάνου. Ο στρατός, είπε ο Ισραηλινός υπουργός, «θα προστατέψει τις περιοχές των Υψωμάτων του Γκολάν και του Βορρά και όλων των κατοίκων του Ισραήλ».
Το Ισραήλ έχει καταλάβει τα Υψίπεδα του Γκολάν από το 1967 και προσάρτησε το συριακό έδαφος το 1981, μια κίνηση που δεν αναγνωρίστηκε από καμία χώρα έως ότου το έκανε η πρώτη κυβέρνηση Τραμπ το 2019.
Το Ισραήλ ξεκίνησε την τελευταία αρπαγή γης στη Συρία – πρόσφατα με την αναταραχή που προκλήθηκε με την εκδίωξη του Άσαντ – καταλαμβάνοντας μια ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στα κατεχόμενα από το Ισραήλ Υψίπεδα του Γκολάν και την υπόλοιπη Συρία, η οποία ήταν υπό την εποπτεία των δυνάμεων του ΟΗΕ.
Την ίδια ώρα που οι Ισραηλινοί παγιώνουν την παρουσία τους στα νότια εδάφη της Συρίας (με τη δικαιολογία ή το πρόσχημα της δημιουργίας μιας ζώνης ασφάλειας), οι μάχες συνεχίζουν να μαίνονται στην επαρχία του Χαλεπίου της βόρειας Συρίας, καθώς ο SNA (συριακός εθνικός στρατός) που υποστηρίζεται από την Τουρκία επιτίθεται σε εδάφη που κατέχει ο SDF (συριακές δημοκρατικές δυνάμεις, δηλαδή Κούρδοι υπό την υποστήριξη των ΗΠΑ).
Σύμφωνα με τις αναφορές του SDF, οι επιθέσεις που δέχονται από τον συριακό στρατό αποκρούονται, αν και η Τουρκία πραγματοποιεί ολοένα και περισσότερες αεροπορικές επιδρομές για να υποστηρίξει αυτές τις επιχειρήσεις.
Το νερό
Στο επίκεντρο των μαχών μεταξύ των Κούρδων και των συριακών και τουρκικών δυνάμεων βρίσκεται το νερό και πιο συγκεκριμένα η διαχείριση των υδάτινων πόρων.
Το πετρέλαιο προφανώς είναι ύψιστης στρατηγικής σημασίας αγαθό για την οικονομία, όμως το νερό, καθώς είναι συνυφασμένο με την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη, γίνεται όπλο τρομακτικής ισχύος στα χέρια όποιου διαχειρίζεται τους υδάτινους πόρους.
Έτσι, λοιπόν, το φράγμα Tishreen συνεχίζει να είναι ο κύριος στόχος για τον SNA και τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη. Η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει πολλές αεροπορικές επιδρομές κατά του φράγματος.
Για την Άγκυρα είναι ξεκάθαρο ότι αν αποκτήσει τον έλεγχο των δύο φραγμάτων (Tishreen και Tabqa) θα έχει τη δυνατότητα να αναγκάσει τους Κούρδους να αφοπλιστούν και να συμφωνήσουν σε μια δυσμενή διευθέτηση. Ωστόσο, η ανάληψη του ελέγχου των φραγμάτων έχει αποδειχθεί πολύ πιο δύσκολη από ό,τι αναμενόταν…
Απ’ όλα αυτά είναι προφανές ότι ο καταλυτικός παράγοντας για τις επικείμενες εξελίξεις είναι αν ο Τραμπ θα επιμείνει στην απομάκρυνση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία ή αν οι ΗΠΑ θα επιμείνουν στη στήριξη και προστασία των Κούρδων στην περιοχή, διαιωνίζοντας τη στρατιωτική τους παρουσία και συντηρώντας ένα πρόβλημα (το Κουρδικό) επ’ αόριστον…
Διαβάστε επίσης
Δυτική Όχθη: Τουλάχιστον 10 νεκροί σε ισραηλινή αεροπορική επιδρομή στο βόρειο τμήμα
