Οξεία κριτική άσκησε ο Αλέξης Τσίπρας στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την κυβέρνηση της ΝΔ για το Κράτος Δικαίου με αιχμή τις υποθέσεις των Τεμπών και των υποκλοπών στο πλαίσιο της ημερίδας που διοργάνωσε το Ινστιτούτο του.
Ξεκίνησε την ομιλία του με «δυσοίωνες» αναφορές περί «δυστοπικής πραγματικότητας που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε κι εξέφρασε την ανησυχία ότι είμαστε στο κατώφλι μιας πολύ σκοτεινής εποχής. Ειδικά για την Ελλάδα σημείωσε ότι ιδιαίτερα μετά τη πανδημία, «ο μεγάλος ασθενής στην δεν είναι η οικονομία, αλλά η θεσμική λειτουργία της Δημοκρατίας και ιδιαίτερα η λειτουργία της Δικαιοσύνης».
Σημείωσε, παραπέμποντας και στα στοιχεία της δημοσκόπησης που είχαν παρουσιαστεί λίγο πριν ότι δεν είναι τυχαία η στάση της κοινής γνώμης που σε ποσοστό 72% (για τις υποκλοπές) και το 74% (για τα Τέμπη) θεωρούν ότι υπάρχει «σαφής απόπειρα συγκάλυψης από τη πλευρά της κυβέρνησης».
Απέδωσε την κρίση εμπιστοσύνης στους θεσμούς στους χειρισμούς του πρωθυπουργού κατά τη θητεία του από το 2019 και μετά, με τις παρακολουθήσεις των πολιτικών του αντιπάλων, τον ασφυκτικό έλεγχο των ΜΜΕ και την τακτική της συγκάλυψης σε όλες τις κρίσιμες υποθέσεις «όπου συνελήφθη ψευδόμενη».
Σημείωσε ότι ο πρωθυπουργός έκανε αυτές τις επιλογές γιατί η κυβέρνησή του «ήταν η μοναδική στη μεταπολίτευση που γνώρισε τέτοια πρωτόγνωρη ανοχή από τα ΜΜΕ, την οικονομική ελίτ, τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης.
Και εσχάτως, η μοναδική που δεν αισθάνεται την ύπαρξη ισχυρής αντιπολίτευσης».
Στη συνέχεια, έκανε λόγο για «κακοποίηση του Κράτους Δικαίου» και της Δικαιοσύνης στην περίπτωση των υποκλοπών και της υπόθεσης των Τεμπών, εντοπίζοντας αναλογίες στους χειρισμούς των δύο υποθέσεων.
Είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα:
«Αν η υπόθεση των υποκλοπών, που κακοποίησε το κράτος δικαίου, δεν έδειξε να αγγίζει και τόσο τις ευαίσθητες χορδές των πολιτών, η υπόθεση των Τεμπών, είναι αλλιώς. Δεν είναι η ίδια.
Είναι ένα τραύμα ανοικτό που αιμορραγεί.
Και είναι βαρύτατες οι ευθύνες εκείνων που διαχειρίστηκαν μια εθνική τραγωδία με όρους προσωπικής και κομματικής ιδιοτέλειας, κακοποιώντας κάθε έννοια δικαιοσύνης. Εκποιώντας κάθε έννοια Δικαιοσύνης.
Είναι βαρύτατες οι ευθύνες όσων στα ερωτήματα και τις ενστάσεις που διατυπώνονταν, τον τελευταίο ενάμισι χρόνο, αρκούνταν στην αλαζονική επισήμανση ότι το θέμα έληξε οριστικά με την ευρεία νίκη του κυβερνώντος κόμματος στις εθνικές εκλογές του 23.
Και συνόδευαν την αλαζονεία τους με την ύβρη των επιθέσεων σε όσους επέμεναν να αναζητούν την αλήθεια, ακόμη και στους γονείς των θυμάτων.
Ήταν οι συνωμοσιολόγοι, οι τερατουργοί, οι ψεκασμένοι.
Αυτό που σήμερα αβίαστα προκύπτει και στις δυο αυτές περιπτώσεις, είναι ότι ακόμη πιο σκανδαλώδης από τα ίδια τα εγκλήματα, είναι η επιχείρηση συγκάλυψής τους.
Με τον ίδιο μάλιστα, πανομοιότυπο τρόπο.
Στη μια περίπτωση ο πρωθυπουργός έσπευσε να επιρρίψει την ευθύνη στον ανιψιό του, στην άλλη -ακόμη πιο ανώδυνο- στον σταθμάρχη.
Στη μια έδωσε εντολή για μπάζωμα, στην άλλη για καταστροφή όλων των αποδεικτικών στοιχείων στην ΕΥΠ».
Μήνυμα σε αντιπολίτευση: Θα γίνει μέρος του προβλήματος αν δε δώσει πειστικές απαντήσεις
Ο Αλέξης Τσίπρας κράτησε τα μηνύματα στην προοδευτική αντιπολίτευση στο τελευταίο σκέλος της ομιλίας του, αφού προηγουμένως εξήρε ως ελπιδοφόρα την πρόσφατη κοινωνική κινητοποίηση, που “διέψευσε τις Κασσάνδρες” για την απάθεια την ελληνικής κοινωνίας.
«Η πρωτοφανής στον όγκο, αλλά και στην ώριμη και δημοκρατική αποφασιστικότητα, πρόσφατη κινητοποίηση, με το αίτημα για δικαιοσύνη, φως, οξυγόνο, αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια απάντηση ελπίδας» σημείωσε. Για να προσθέσει πως ήταν μια «μαχητική ομοφωνία δημοκρατίας και δικαιοσύνης».
Απευθυνόμενος στα κόμματα της αντιπολίτευσης λοιπόν είπε πως «προκύπτουν από την πραγματικότητα κρίσιμα ερωτήματα για το πολιτικό σύστημα, ιδιαίτερα για τις πολιτικές δυνάμεις που διακηρύσσουν ότι παραμένουν πιστές, κάθε μια με το δικό της τρόπο φυσικά, στις δημοκρατικές και προοδευτικές αξίες.
Μπορούν να επαναφέρουν την εμπιστοσύνη;
Μπορούν να συμφωνήσουν σε ένα μίνιμουμ σχέδιο αλλαγών και μεταρρυθμίσεων που θα επουλώσει τις πληγές της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης, όταν δε μπορούν να συμφωνήσουν ακόμη και για έναν κοινό βηματισμό μέσα στο κοινοβούλιο;
Ας μη κρυβόμαστε, η εικόνα εκεί έξω δεν είναι καλή, ούτε για την αντιπολίτευση.
Ανεξάρτητα ποιος έχει το δίκιο και ποιος το άδικο».
Και κατέληξε:
«Τα Τέμπη, η Πύλος, οι υποκλοπές, οι μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις, αποτελούν και μια προειδοποίηση προς όλους.
Αν δεν υπάρξει έγκαιρη και πειστική απάντηση, που θα λάβει υπόψη τις διεργασίες και τις αντιδράσεις της κοινωνίας, υπάρχει ο κίνδυνος να γίνουν μέρος του προβλήματος, και εκείνοι που εκ των πραγμάτων οφείλουν να είναι μέρος της λύσης».
Διαβάστε επίσης:
Την άμεση κλήση του Βασίλη Κικίλια και ενημέρωση για τη Σαντορίνη ζητά το ΠΑΣΟΚ