Στον απόηχο του τραγικού συμβάντος όπου 47χρονος τρόφιμος δολοφόνησε 44χρονη στο ψυχιατρικό νοσοκομείο στο Δαφνί τα ξημερώματα της Τετάρτης (19/2), έρχονται να αποκαλυφθούν οι βαθύτερες αιτίες για τη συνεχή υποβάθμιση της ψυχικής υγείας, με αποκορύφωμα το αναχρονιστικό νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας που πέρασε τον Ιούλιο του 2024 και υποβαθμίζει τις υπηρεσίες κατά των ωφελούμενων.
Το συγκεκριμένο περιστατικό ήρθε να αναδείξει με τον πλέον δραματικό τρόπο τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στις ψυχιατρικές δομές της χώρας μας. Η νοσηλεία περισσότερων ασθενών από τις προβλεπόμενες κλίνες, η υποστελέχωση του προσωπικού, η υπερεφημέρευση και η εξουθένωση των εργαζομένων λόγω των συνεχών βαρδιών, δημιουργούν ένα επισφαλές για τους ασθενείς και τους εργαζόμενους περιβάλλον, που χάνει τη θεραπευτική του διάσταση.
Την ίδια στιγμή, οι χρόνιες ελλείψεις σε προσωπικό και πόρους έχουν καταγγελθεί επανειλημμένα από τους εργαζόμενους, οι οποίοι έχουν επανειλημμένως προειδοποιήσει κυβέρνηση και υπουργείο Υγείας για την κατάσταση, χωρίς φυσικά να αλλάζει κάτι. Η παρατεταμένη λειτουργία με το ελάχιστο δυνατό θεραπευτικό προσωπικό δημιουργεί κινδύνους τόσο για τους ασθενείς, όσο και για το προσωπικό και καθιστά αδύνατη την παροχή ποιοτικής φροντίδας και την αποτελεσματική παρακολούθηση των ασθενών.
Κάτι που αποτυπώθηκε και στη δολοφονία της 44χρονης, καθώς υπήρχαν μόλις 2 νοσηλευτές για 30 ψυχικά ασθενείς, την ώρα που το νοσοκομείο ήταν και σε ημέρα εφημερίας. Μάλιστα για το περιστατικό διατάχθηκε κατεπείγουσα Ένορκη Διοικητική Εξέταση από την 2η Υγειονομική Περιφέρεια, αν και όπως λένε οι εργαζόμενοι ξέρουμε όλοι ποιος ευθύνεται για αυτό που συνέβη.
Παράλληλα, όλο και μεγαλύτερο μέρος των αναγκών των ψυχικά ασθενών αποτελεί πεδίο επιχειρηματικής δράσης από ιδιώτες και ΜΚΟ, ενώ παρατηρείται και η μετακύλιση της ευθύνης της φροντίδας στις οικογένειες των ωφελούμενων. Η ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα διευκολύνθηκε με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων που με πρόσχημα την κατάργηση της ιδρυματικής περίθαλψης έκλεισαν δημόσιες ψυχιατρικές κλινικές, τη στιγμή που ανέπτυξαν και επέκτειναν τις ιδιωτικές.
Όπως αναφέρει και σε ανακοίνωσή του ο πανελλήνιος σύλλογος νοσοκομειακών ψυχολόγων, «οι ευθύνες όταν συμβαίνουν τόσο τραγικά περιστατικά δεν πρέπει να αναζητούνται στους συναδέλφους που εργάζονταν κατά τη συγκεκριμένη βάρδια, αλλά κυρίως στους ιθύνοντες και τους υπεύθυνους που έχουν αφήσει τη δημόσια ψυχική υγεία στο έλεος της αδιαφορίας και της υποχρηματοδότησης. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι επιτακτική ανάγκη η ουσιαστική ενίσχυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας, ώστε να διασφαλιστεί η ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας και η ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων».
«Οι ελλείψεις στο προσωπικό αγγίζουν το 40%-60%»
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο Δαφνί, είναι ότι σύμφωνα με τον διοικητικό υπάλληλο, Γιώργο Ζαΐρη, ο οποίος μίλησε στο topontiki.gr, «οι ελλείψεις στο προσωπικό αγγίζουν το 40%-60%. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχουν 800 νοσηλευτές και είναι κάτω από 500».
Όσον αφορά το περιστατικό που σημειώθηκε με τον 47χρονο τρόφιμο, τόνισε ότι είναι θέμα χρόνου να ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο. «Οι νοσηλευτές άνοιξαν την πόρτα για να μην σκοτώσει κάποιον άλλον ο 47χρονος και σωστά έπραξαν. Μάλιστα, έκαναν ότι μπορούσαν για να σώσουν την κοπέλα και βρίσκονται και κατηγορούμενοι. Αυτούς τους ανθρώπους τους ρωτάει κανείς σε τι κατάσταση θα γυρίσουν σπίτι τους και τι εικόνες θα έχουν;», αναρωτιέται εύλογα.
«Η ψυχική υγεία ήταν πάντα σε χειρότερη μοίρα, σε σχέση με την υπόλοιπη υγεία, γιατί υπήρχε το στίγμα και η προκατάληψη. Από όλους, κυβερνώντες, κοινωνία, ακόμη και την ίδια την οικογένεια», είπε ο κ. Ζαΐρης.
Αναφερόμενος και στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι εργαζόμενοι του πρώην Ψυχιατρικού Νοσοκομείου, ανέδειξε το συγκεκριμένο συμβάν: «Την προηγούμενη εβδομάδα υπήρξε τραυματισμός νοσηλευτή, μετά από τασάκι που του ήρθε στο κεφάλι από ασθενή. Είναι 2 νοσηλευτές για 30 ασθενείς».
Στη συνέχεια πρόσθεσε πως είναι τέτοιος ο όγκος των περιστατικών, αλλά και των ελλείψεων που οι εργαζόμενοι κάνουν συνεχώς θυσίες και υπερβάσεις για να βγαίνει η βάρδια. «Παλεύουμε να λύσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν στο Δαφνί, αλλά κυβέρνηση και υπουργείο μας αγνοούν επιδεικτικά. Υπάρχουν 70 περίπου ασθενείς που βρίσκονται στο Δαφνί με το άρθρο 69 του Ποινικού Κώδικα, δηλαδή έχουν διαπράξει φόνο», τόνισε.
Το ακόμη πιο προκλητικό για τις συνθήκες που επικρατούν στο Δαφνί είναι ότι οι άνθρωποι που έχουν διαπράξει εγκλήματα ή κακουργήματα νοσηλεύονται μαζί με άλλους ψυχικά ασθενείς και μπορούν να προκαλέσουν κακό σε ασθενείς και προσωπικό. Όπως είπε και ο κ. Ζαΐρης «στο τμήμα συνυπάρχουν όλοι μαζί, είναι ενιαίο, κάτι που φυσικά είναι επικίνδυνο. Πριν τον σεισμό του 1999, υπήρχε τμήμα ακαταλόγιστων, αλλά καταργήθηκε με την λογική της επανένταξης και της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης».
Οι εργαζόμενοι δουλεύουν 6 μέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό
Όπως μας εξήγησε ο κ. Βαγγέλης Πουλής, ψυχολόγος στο ΔΑΦΝΙ, για να λειτουργήσει η παραπάνω συνθήκη θα πρέπει να τηρούνται όλα τα μέτρα ασφαλείας, κάτι που δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο.
Και πώς άλλωστε να γίνει κάτι τέτοιο, όταν σύμφωνα με τον ίδιο, οι εργαζόμενοι δουλεύουν 6 μέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό, ενώ στο τμήμα που φιλοξενεί ασθενείς που έχουν διαπράξει φόνο, έχει μόλις 2 νοσηλευτές, ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται τουλάχιστον 3. Να σημειωθεί ότι την ημέρα που συνέβη το περιστατικό, οι δύο νοσηλευτές είχαν να αντιμετωπίσουν και τα περιστατικά της εφημερίας.
Όπως σημείωσε ο κ. Πουλής για να υπάρχει η διαδικασία της επανένταξης «θα πρέπει να υπάρξουν πολλές προϋποθέσεις. Η υποστελέχωση είναι υψηλή σε όλο το προσωπικό. Το Δαφνί δυστυχώς έχει καταντήσει αποθήκη ψυχών. Δεν υπάρχουν ούτε τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας».
Τέλος, ανέφερε με νόημα ότι δεν φταίνε… πάντα οι εργαζόμενοι όπως θέλει να μας πείσει η κυβέρνηση, αλλά η ίδια που με την πολιτική της έχει φέρει την ψυχική υγεία σε αυτή την τραγική κατάσταση.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και οι αναφορές από τον Θωμά Δημουλά, πρόεδρο του Σωματείου Εργαζομένων στο Δαφνί, ο οποίος διαψεύδει κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης για προσλήψεις στη δημόσια ψυχική υγεία λέγοντας πως από το 2020 έχουν γίνει μόλις 7!
Όπως είπε χαρακτηριστικά «το Δαφνί είναι το μεγαλύτερο ψυχιατρικό νοσοκομείο των Βαλκανίων. Δεχόμαστε ασθενείς από όλη την Ελλάδα και αναγκαζόμαστε πολλές φορές να δουλέψουμε διπλοβάρδιες για να καλύψουμε τις ανάγκες. Είναι δεδομένο ότι μας χρωστούν ρεπό, άδειες και χρήματα, αλλά αυτά για την κυβέρνηση είναι ψιλά γράμματα».
Διαβάστε επίσης:
Tripadvisor: Δύο ελληνικές παραλίες στις κορυφαίες διεθνώς για το 2025
