Η εικόνα από τις εσωκομματικές εκλογές στον ΣΥΡΙΖΑ για την ανάδειξη των συνέδρων μοιάζει συγκεχυμένη. Κυρίως ως προς το ποια πλευρά κέρδισε. Οι… «κασσελακικοί» ή οι… «αντικασσελακικοί».
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία σύγχυση.
Το όποιο πρόβλημα είναι ή τεχνητό, ή επικοινωνιακό. Και πάντως πίσω από αυτό κρύβεται η άρνηση μίας ή και περισσότερων πλευρών να δουν τα δεδομένα.
- Advertisement -
Διότι όλοι στα κεντρικά επιτελεία των στρατοπέδων γνωρίζουν και πόσοι εκλέχτηκαν, αλλά και ποιοι εκλέχτηκαν. Και επειδή γνωρίζονται και μεταξύ τους, ίσως με ελάχιστες εξαιρέσεις, αντιλαμβάνονται άπαντες και άπασες το παζλ του συνεδρίου. Έστω κατά προσέγγιση.
7 συμπεράσματα λοιπόν από την όλη διαδικασία.
Θα περίμενε κανείς ότι θεσμικά το κόμμα – ο κεντρικός μηχανισμός, ανεξαρτήτως των υποψηφίων προέδρων ή των ενδιαφερομένων για υποψηφιότητα δηλαδή – θα ήταν καλύτερα οργανωμένο και θα ενημέρωνε έγκαιρα για τα βασικά μεγέθη: πόσοι ψήφισαν, πόσοι σύνεδροι βγήκαν και τι ακολουθεί. Τίποτα από αυτά όμως δεν έγινε ούτε το βράδυ της Κυριακής, ούτε το πρωί της Δευτέρας. Ανικανότητα, αμηχανία ή επικοινωνιακός χειρισμός, αδιάφορο. Το επιτελείο του Κασσελάκη φάνηκε μάλιστα να είναι καλύτερα οργανωμένο από της Κουμουνδούρου και των άλλων 4 υποψηφίων προέδρων.
Στην εκλογική διαδικασία της Κυριακής υπήρξαν πολλά ευτράπελα, κυρίως με τα λειψά μητρώα, τον αποκλεισμό μελών και την αδυναμία χιλιάδων νέων μελών (κυρίως του isyriza) να ψηφίσουν. Όμως σε σχέση με το κλίμα που επικρατούσε τον τελευταίο καιρό, τα παρατράγουδα και οι εντάσεις ήταν μάλλον σχετικά περιορισμένες. Δείγμα πως όταν μιλάει η βάση, οι «ακραίοι» μαζεύονται.
Η συμμετοχή μάλλον ήταν γενικά χαμηλή. Κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για κάτω από το 30% στις περισσότερες των οργανώσεων. Λίγο η μη εκκαθάριση του μητρώου μελών, λίγο το χάος, η αβεβαιότητα και η απέχθεια για όλες τις καντρίλιες του προηγούμενου διαστήματος, επέδρασαν στην μεγάλη αποχή. Γι’ αυτό και το σώμα του συνεδρίου φαίνεται να είναι αρκετά κάτω από τον αριθμό των 4.000 συνέδρων, που αρχικά είχε υπολογιστεί (η πλευρά Κασσελάκη θεωρεί ότι είναι 3.400).
Όπως και να δει κανείς το αποτέλεσμα, όποια πλευρά και να προτιμήσει να πιστέψει ότι νίκησε ή «νίκησε», είναι σαφές ότι υπάρχει «διχοτόμηση» του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ. Υπό την έννοια ότι και οι δύο βασικές πλευρές που αντιπαρατίθενται έχουν ισχυρά ερείσματα στην οργανωμένη βάση και εκπροσωπούν μεγάλο μέρος του κόμματος η κάθε μία. Άρα, οποιαδήποτε μάχη μεταξύ τους πάει στο «τελικό στάδιο» (διάσπαση) σημαίνει ότι το ρήγμα θα είναι βαθύ. Άρα καλό θα είναι να το συνυπολογίσουν όλοι.
Ο Κασσελάκης πρέπει να θεωρείται ο νικητής των χθεσινών εκλογών για δύο λόγους: Πρώτον, διότι ακόμα και με την πλέον μετριοπαθή προσέγγιση των αριθμών ή τον συνδυασμό των δεδομένων που δίνουν τα δύο επιτελεία, έχει τις περισσότερες δυνάμεις από κάθε άλλο υποψήφιο. Στο μπλοκ του έχει αποκλειστικά τις δικές του δυνάμεις, ενώ στο αντίπαλο αθροίζονται τέσσερις υποψήφιοι (Φάμελλος, Πολάκης, Φαραντούρης, Γκλέτσος). Και δεύτερο γιατί έδωσε μία μάχη περίπου ως «εξόριστος» και πάντως κόντρα σε ένα κλίμα και συνθήκες που τον εμφάνιζαν ως «αποκλεισμένο» και με μία ατέρμονη ρητορική ότι έχει ήδη φτιάξει δικό του κόμμα. Δηλαδή αν υπήρχαν κανονικές συνθήκες ανταγωνισμού, τι ποσοστά θα έβγαζε; Σε κάθε περίπτωση οι αντίπαλοί του δεν κατάφεραν αν τον εξαφανίσουν από τον κομματικό χάρτη – τουναντίον κατέγραψε ίσως και πλειοψηφία δυνάμεων.
Αναρωτιέται κανείς, με βάση τα δύο παραπάνω σημεία (4 και 5) αν μπορεί το μισό κόμμα να αποκλείσει στο πρόσωπο και την υποψηφιότητα Κασσελάκη, το άλλο μισό. Αν δηλαδή υποτεθείσθω ότι έχουν περισσότερο (όχι απόλυτο) δίκιο οι «87» που λένε ότι κέρδισαν το συνέδριο, έχουν τη νομιμοποίηση να αποκλείσουν ένα τόσο μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ (που και οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι εκφράστηκε χθες) από τη διαδικασία για εκλογή αρχηγού; Δεν είναι θέμα συσχετισμών ούτε προσώπων, είναι θέμα δημοκρατίας, μηνύματος στην κοινωνία και στον προοδευτικό κόσμο, αλλά και ενέργεια πολιτικής αυτοκτονίας, εάν επιμείνουν.
Η βασική εκτίμηση είναι ότι μπορεί οι υπολογισμοί και των δύο επιτελείων να είναι και κοντά και μακριά από τα πραγματικά δεδομένα. Απλά μετράει άλλα πράγματα η κάθε μία πλευρά και ενδεχομένως υπολογίζουν …δύο φορές κάποιους συνέδρους. Ήτοι: Υπάρχει ένα «γκρίζο», «ενδιάμεσο», «ουδέτερο» ποσοστό συνέδρων. Το οποίο υπολογίζεται πάνω από 5% και ίσως φτάνει στο 10% και κατά κύριο λόγο είναι κατά του αποκλεισμού του Κασσελάκη, χωρίς όμως να είναι σώνει και καλά με τον ίδιο τον Κασσελάκη. Έχει ως πρώτη επιλογή να ψηφίσει άλλον (ή και κανέναν) για πρόεδρο, αλλά δεν συμφωνεί καθόλου με τη λογική των αποκλεισμών, διότι εμφορείται κυρίαρχα από το δημοκρατικό αίσθημα και δευτερευόντως από την όποια προτίμηση για το πρόσωπο του αρχηγού (σε αυτούς ίσως πρέπει να προστεθούν και δυνάμεις που μπορεί να κατατάσσονται στον Φάμελλο ή τον Φαραντούρη – δύσκολα όμως στον Πολάκη). Το συγκεκριμένο, κρίσιμο μέγεθος του συνεδρίου, θεωρεί ότι είναι δημοκρατική αρχή το δικαίωμα της βάσης, αλλά και του Κασσελάκη να κριθεί ο Κασσελάκης από τη βάση.
Διαβάστε επίσης
Κασσελάκης: «Αν με αφήσουν, θα εκλεγώ από την πρώτη Κυριακή» (Video)
Μητσοτάκης στο Ναύπλιο: Στο επίκεντρο η περιφερειακή ανάπτυξη της Αργολίδας
Απόψε η απάντηση Καραμανλή στην επίθεση φιλίας του Κυριάκου Μητσοτάκη
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr
