Οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι στην Ανταρκτική διατρέχουν πιθανό κίνδυνο εξαφάνισης έως το 2100 καθώς, όπως έγινε γνωστό την Τρίτη (10/6), ο πληθυσμός τους μειώνεται ταχύτερα από τις πιο αισιόδοξες τρέχουσες εκτιμήσεις.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με σχετική δημοσίευση του British Antarctic Survey (BAS), δηλαδή του βρετανικού οργανισμού για την έρευνα στην Ανταρκτική, μια νέα ανάλυση επικαιροποιημένων δορυφορικών εικόνων δείχνει ότι οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι μειώθηκαν κατά 22% σε μια περίοδο 15 ετών (2009-2024) σε έναν βασικό τομέα της παγωμένης ηπείρου – που περιλαμβάνει τη Χερσόνησο της Ανταρκτικής, τη Θάλασσα Γουέντελ και τη Θάλασσα Μπελινγκσχάουζεν. Αυτό συγκρίνεται με μια προηγούμενη εκτίμηση (2009 και 2018) για μείωση κατά 9,5% σε ολόκληρη την Ανταρκτική. Οι ειδικοί του BAS ελέγχουν τώρα αν η τελευταία τους εκτίμηση σε αυτό το στενότερο γεωγραφικό εύρος αντικατοπτρίζεται επί της ουσίας και σε ολόκληρη την Ανταρκτική.
- Advertisement -
The population of emperor penguins in one part of Antarctica appears to be declining faster than previously thought, according to a new analysis of satellite imagery released Tuesday.
Read more: https://t.co/v9nQl7KQDD pic.twitter.com/x5Ivog9OH7
— ABC News (@ABC) June 10, 2025
Κινδυνεύουν οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι
Πάντως, ο Δρ. Πίτερ Φρέτγουελ, ο οποίος μελετά την άγρια ζωή στον BAS, δήλωσε: «Υπάρχει αρκετή αβεβαιότητα σε αυτού του είδους τις εργασίες και αυτό που είδαμε σε αυτή τη νέα καταμέτρηση δεν είναι απαραίτητα συμβολικό για την υπόλοιπη ήπειρο. Ωστόσο, αν ότως είναι έτσι, τότε αυτό είναι ανησυχητικό, γιατί η μείωση είναι χειρότερη από τις χειρότερες προβλέψεις που έχουμε για τους αυτοκράτορες αυτόν τον αιώνα».
Αυτές οι προβλέψεις με βάση υπολογιστικά μοντέλα δείχνουν ότι οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι θα κινδυνεύουν με εξαφάνιση μέχρι το 2100, εφόσον συνεχιστούν και διατηρηθούν οι σημερινοί ρυθμοί υπερθέρμανσης του πλανήτη. Ο Δρ. Πίτερ Φρέτγουελ και οι συνεργάτες του δημοσίευσαν την τελευταία τους εργασία στο περιοδικό Nature Communications: Earth & Environment.
Μείωση του παγκόσμιου πληθυσμού κατά 9,5%
Η ταχεία αύξηση της θερμοκρασίας αποτελεί ιδιαίτερη πρόκληση για τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους λόγω της εξάρτησής τους από τον εποχιακό θαλάσσιο πάγο.
Ειδικότερα, οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι χρησιμοποιούν τον παγωμένο θαλάσσιο πάγο γύρω από τις ακτές της Ανταρκτικής ως πλατφόρμα για να ζευγαρώσουν και να αναθρέψουν τα μικρά τους. Αυτός ο πάγος πρέπει να είναι σταθερός για περίπου οκτώ ή εννέα μήνες τον χρόνο. Δυστυχώς, σύμφωνα με την πρόσφατη τάση, ο θαλάσσιος πάγος σε πολλά μέρη στην Ανταρκτική έχει γίνει αποσπασματικός και αναξιόπιστος, γεγονός που πιθανότατα βλάπτει την επιτυχία της αναπαραγωγής.
Στην τελευταία παγκόσμια απογραφή των αυτοκρατορικών πιγκουίνων διαπιστώθηκε ότι ο συνολικός πληθυσμός είχε μειωθεί κατά 9,5% – περιελάμβανε τα 10 χρόνια μέχρι το 2018.
Η τελευταία εργασία επεκτείνει την καταμέτρηση μέχρι το 2024, αλλά το κάνει μόνο για την περιορισμένη περιοχή που εκτείνεται μεταξύ 0 μοίρες και 90 μοίρες δυτικού γεωγραφικού μήκους. Το τμήμα αυτό, το οποίο με 2,8 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα είναι περισσότερο από 11 φορές μεγαλύτερο από το μέγεθος του Ηνωμένου Βασιλείου, είναι σημαντικό καθώς περιλαμβάνει περίπου το 30% του παγκόσμιου πληθυσμού των αυτοκρατορικών πιγκουίνων.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη British Antarctic Survey 
(@britishantarcticsurvey)
«Κλειδί» οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου
Σε αυτό το στενότερο γεωγραφικό εύρος, η ομάδα διαπίστωσε ότι οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι λιγοστεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια της παρατεταμένης χρονικής περιόδου, ισοδυναμώντας με μια μέση μείωση 1,6% ανά έτος ή 22% για το σύνολο των 15 ετών.
Η καταμέτρηση των αυτοκρατορικών πιγκουίνων δεν είναι απλή και βασίζεται στην εκτίμηση του αριθμού των ατόμων στις μεγάλες ομάδες πουλιών, που εντοπίζονται σε δορυφορικές εικόνες υψηλής ανάλυσης. Ωστόσο, η προσέγγιση αυτή είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο οι επιστήμονες μπορούν πραγματικά να εκτιμήσουν την κατάσταση των αυτοκρατορικών πιγκουίνων, επειδή πολλές από τις περιοχές αναπαραγωγής είναι τόσο απομακρυσμένες που θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο – ακόμη και επικίνδυνο – να τις προσεγγίσουν αυτοπροσώπως.
Μια συλλογή δορυφορικών εικόνων συγκεντρώνεται τώρα για την ενημέρωση του παγκόσμιου πληθυσμού των αυτοκρατορικών πιγκουίνων.
Η νέα έρευνα υπογραμμίζει την πολύπλοκη αλληλεπίδραση παραγόντων που σχετίζονται με το κλίμα, πέρα από τις αναξιόπιστες συνθήκες θαλάσσιου πάγου, που φαίνεται να δυσκολεύουν τη ζωή των αυτοκρατορικών πιγκουίνων. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι μεταβαλλόμενες καταιγίδες, το χιόνι και οι βροχοπτώσεις, ο αυξημένος ανταγωνισμός για τους πόρους τροφής, καθώς άλλα άγρια ζώα μετατοπίζουν τις περιοχές εξάπλωσής τους, και η αυξημένη ενόχληση και θήρευση που προέρχεται από τις πεταλίδες, τις φώκιες και τις φάλαινες-δολοφόνους, οι οποίες εκμεταλλεύονται έναν πιο ανοιχτό ωκεανό.
Ο Δρ. Φιλ Τρέιθαν, συν-συγγραφέας και ομότιμος συνεργάτης του BAS, ανέφερε: «Το γεγονός ότι κινούμαστε σε μια θέση ταχύτερα από ό,τι προβλέπουν τα υπολογιστικά μοντέλα σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που πρέπει να κατανοήσουμε εκτός από την απώλεια των ενδιαιτημάτων αναπαραγωγής. Ο μόνος τρόπος για να δούμε ανάκαμψη του πληθυσμού είναι να σταθεροποιήσουμε τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Αν δεν το κάνουμε, πιθανότατα θα έχουν απομείνει σχετικά λίγοι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι μέχρι την αλλαγή του αιώνα».
The post Κινδυνεύουν με εξαφάνιση μέχρι το 2100 οι αυτοκρατορικοί πιγκουίνοι appeared first on iEidiseis.