Κάτι το εορταστικό κλίμα, κάτι τα καλά παιδικά animation σαν το «Βαϊάνα 2» και οι σκοτεινές αίθουσες έχουν αρχίσει να «ζεσταίνονται».
Αυτή την εβδομάδα, νέο προσκλητήριο θα σημάνει η επανεμφάνιση του δημοφιλούς φραντσάιζ, «Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Πόλεμος των Ροχίριμ», αλλά σε ταινία κινουμένων σχεδίων, ενώ η ταινία που ξεχωρίζει, ανάμεσα στις επτά πρεμιέρες της εβδομάδας, είναι το μιούζικαλ επιστημονικής φαντασίας «The End» του Τζόσουα Οπενχάιμερ, με την Τίλντα Σουίντον.
Ο Τομ Χανκς και η Ρόμπιν Ράιτ μας καλούν στο τελευταίο φιλμ του οσκαρικού Ρόμπερτ Ζεμέκις, «Εδώ», ενώ οι φίλοι των υπερηρωικών ταινιών μπορούν να «πάρουν τη δόση τους» με το «Kraven ο Κυνηγός».
- Advertisement -
The End
(“The End”) Μιούζικαλ επιστημονικής φαντασίας, δανέζικης και διεθνούς συμπαραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τζόσουα Οπενχάιμερ, με τους Μάικλ Σάνον, Τίλντα Σουίντον, Τζορτζ ΜακΚέι, Λένι Τζέιμς, Μόουζες Ίνγκραμ κα.
Μετα-αποκαλυπτικό μιούζικαλ, για το τέλος του κόσμου, από τον Τζόσουα Οπενχάιμερ, εξαιρετικό ντοκιμαντερίστα, με δυο υποψηφιότητες για Όσκαρ, εδώ, στην πρώτη του ταινία μυθοπλασίας, έχοντας στη διάθεσή του ένα διαλεχτό καστ.
Ο Τζόσουα Οπενχάιμερ («Η Όψη της Σιωπής», «Η Πράξη του Φόνου»), που μας έχει εντυπωσιάσει με το βάθος της σκέψης του και τη διεισδυτική ματιά του, που πολλές φορές έχει σοκάρει το ανυποψίαστο κοινό, διατηρεί και σε αυτό το ιδιότυπο μιούζικαλ επιστημονικής φαντασίας τον σαρκασμό του, για να σατιρίσει κάτι που φοβάται όλο και περισσότερο η ανθρωπότητα, το τέλος του κόσμου.
Μία ευκατάστατη οικογένεια – πατέρας, μητέρα και γιος – που έχει το προνόμιο να ζει μέσα στην πολυτέλεια βαθιά, σε ένα καταφύγιο κάτω από την επιφάνεια της γης, έπειτα από την καταστροφή του πλανήτη, που σημειώθηκε πριν 25 χρόνια, διατηρεί τις ελπίδες της και συνεχίζει να πιστεύει στην επιστροφή της κανονικότητας. Ο πατέρας, πρώην στέλεχος στον ενεργειακό τομέα ελαχιστοποιεί τον ρόλο που έπαιξε στην καταστροφή του πλανήτη, ενώ έχει φροντίσει να ζουν πλουσιοπάροχα σε ένα πρώην αλατωρυχείο, φτιάχνοντας μία εναλλακτική πραγματικότητα που έχει χτίσει στο μυαλό της όλη η οικογένεια, ακόμη και ο γιος που δεν έχει γνωρίσει ποτέ τη ζωή στη γη. Φτιάχνοντας ζηλευτά εδέσματα για τα κεφάτα δείπνα τους, που συνοδεύονται από χορό και τραγούδια, θέλουν να προστατέψουν το καταφύγιό τους, μέχρι που εμφανίζεται μια κοπέλα, που επέζησε από τον όλεθρο και που θα τους ανατρέψει αυτή την ευχάριστη ρουτίνα.
Το ενδιαφέρον θέμα της ταινίας κατά διαστήματα δείχνει συναρπαστικό αν και εξαντλητικής διάρκειας (2,5 ωρών), καθώς ο Οπενχάιμερ βάζει λόγια στο στόμα της οικογένειας, που μοιάζουν κούφια, κοινότυπα τσιτάτα που ακούμε συνεχώς, βγαλμένα από το εγχειρίδιο του «καλού πολίτη». Μια οικογένεια που ζει μέσα στην πολυτέλεια, με διακοσμημένες ανασκαφές, γκαλερί τέχνης, βιβλιοθήκη και εσωτερική πισίνα, τα μέλη της οποίας βρίσκουν τον χώρο για να ανταγωνιστούν μεταξύ τους, αφού δεν έχει μείνει κανείς άλλος για να αναμετρηθούν. Κάνουν δικά τους ιστορικά γεγονότα που δεν έζησαν ποτέ, φτιάχνουν ιδανικά σενάρια για τον εαυτό τους και ζουν μέσα στο δικό τους κόσμο, μέχρι που εμφανίζεται μία κοπέλα, αναγκάζοντάς τους να πνιγούν στα μυθεύματά τους.
Μία εκπληκτική σάτιρα και ένας στοχασμός για όλους αυτούς που όταν έρθει η «κακιά η ώρα» κι ενώ μας έχουν ζαλίσει με τα κοινότυπα σλόγκαν για τη σωτηρία του πλανήτη, αυτοί θα έχουν φροντίσει για τη σωτηρία τους και το επίπεδο ζωής τους – ένα δηλητηριώδες σχόλιο για τις ελίτ.
Τώρα, γιατί η ταινία έπρεπε να γίνει μιούζικαλ, η απάντηση εν μέρη δίνεται στο αποκαλυπτικό φινάλε, αλλά ενδεχομένως θα ήταν πιο αποτελεσματική χωρίς τα εκτεταμένα μουσικοχορευτικά κομμάτια της.
Έξοχοι οι Τίλντα Σουίντον, Μάικλ Σάνον και Τζορτζ ΜακΚέι, ειδικά στην πρόζα, ενώ και το υπόλοιπο καστ συμβάλλει στο έξοχο σκηνικά και δραματουργικά φιλμ του Οπενχάιμερ, απ’ τον οποίο περιμένουμε με ενδιαφέρον την επόμενη δουλειά του.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Είκοσι πέντε χρόνια μετά από μια περιβαλλοντική καταστροφή που κατέστρεψε τη Γη, μια οικογένεια μένει εγκλωβισμένη σε ένα πολυτελές καταφύγιο, βαθιά κάτω από την επιφάνεια της γης, όπου προσπαθεί να διατηρήσει την ελπίδα και μια έννοια κανονικότητας, συνεχίζοντας τις τελετουργίες της καθημερινότητας. Έως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης επιζήσασας του πάνω κόσμου, ενός κοριτσιού, ανατρέπει αυτή τη ρουτίνα…
Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Ο Πόλεμος των Ροχίριμ
(“The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim”) Περιπέτεια φαντασίας κινουμένων σχεδίων, αμερικάνικης και ιαπωνικής παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Κέντζι Καμιγιάμα.
Ένα από τα πιο επιτυχημένα φραντσάιζ στην ιστορία του κινηματογράφου, με εισπράξεις δισεκατομμυρίων και 17 Όσκαρ στις αποσκευές του, επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη ως ταινία κινουμένων – και μάλιστα παραδοσιακών – σχεδίων, με την υπογραφή του φημισμένου Ιάπωνα σκηνοθέτη Κέντζι Καμιγιάμα στο animation.
Έχοντας στην παραγωγή την Warner Bros., σε συνεργασία με τη New Line Cinema και την ενεργή εμπλοκή του Πίτερ Τζάκσον, σκηνοθέτη που το όνομά του είναι συνυφασμένο με τη κινηματογραφική μεταφορά των μπεστ σέλερ του Τζ. Ρ. Τόλκιν, εδώ, το σύμπαν του Άγγλου συγγραφέα αναβιώνει σε ένα πρίκουελ, που διαδραματίζεται περίπου δύο αιώνες πριν τις ιστορίες των δυο τριλογιών, που απέκτησαν εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο.
Το φιλμ, που ενδεχομένως να ξενίσει κάποιους από τους φανατικούς του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», καθώς στον ευρωπαϊκό μύθο εισχωρεί η ιαπωνική παράδοση κινούμενου σχεδίου, εξερευνά και επεκτείνει την επική ιστορία πίσω από το φρούριο του Helm’s Deep, αλλά και την ζωή μιας από τις πιο θρυλικές φιγούρες της Μέσης Γης, του Βασιλιά του Ρόχαν, Χελμ Χάμερχαντ.
Τοποθετημένη 183 χρόνια πριν τα γεγονότα της πρωτότυπης τριλογίας, η ιστορία διηγείται τη μοίρα του Οίκου του Χελμ Χάμερχαντ, του θρυλικού βασιλιά του Ρόχαν. Μία ξαφνική επίθεση του Γουλφ, ενός έξυπνου και αδίστακτου λόρδου που θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, αναγκάζει τον Χελμ και τον λαό του να αντισταθούν μέσα από το αρχαίο οχυρό του Χόρνμπεργκ -ένα ισχυρό φρούριο που έγινε αργότερα γνωστό ως Χελμς Ντιπ. Απεγνωσμένη η Ήρα, η κόρη του Χελμ, πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν φονικό εχθρό που σκοπεύει να τους εξολοθρεύσει.
Η αίσθηση του παραδοσιακού σχεδίου και μάλιστα ιαπωνικής αισθητικής, μοιάζει ασύμβατh με το κινηματογραφικό σύμπαν του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», με τον ευρωπαϊκό αέρα μιας ιστορίας που βασίζεται σε ευρωπαϊκές μυθολογικές και πολιτισμικές αναφορές – και βεβαίως, τη σκοτεινή οπτική του Τζάκσον, αλλά σίγουρα θα ικανοποιήσει τους νεαρούς θεατές και ειδικά αυτούς που θα έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με την πολυθρύλητη ιστορία.
Με τη σιγουριά της γνώσης, ο Καμιγιάμα φτιάχνει μία στέρεη περιπέτεια, με προσεγμένα αλλά και συμβατικά σχέδια, αναδεικνύοντας μια ηρωίδα στην ιστορία, μία εμβληματική φιγούρα, που ανακαλύπτει το πεπρωμένο της και χωρίς να φοβηθεί τίποτα θα ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν επικίνδυνο εχθρό, σύμβολο μίας γενικευμένης τυραννίας.
Εν κατακλείδι, μία ενδιαφέρουσα συνέχεια ενός φραντσάιζ, που έχει υπερεκτιμηθεί και που σίγουρα θα χωρίσει σε δυο στρατόπεδα τους θιασώτες του Τόλκιν και των μεταφορών των βιβλίων του στον κινηματογράφο, με αυτούς που θα αμφισβητήσουν την animation εκδοχή και εκείνους που θα αισθανθούν μια χαρά ότι ο μύθος βρήκε τρόπο να συνεχίσει την κινηματογραφική του πορεία.
Με τις φωνές των Μπράιαν Κοξ (βασιλιάς Ρόχαν), Μιράντα Όττο (Έογουιν), Λουκ Πασκαλίνο (Γουλφ), Γκέα Ρόμιλι Γουάιζ (Ήρα) και Σον Ντούλεϊ (Φρέσα).
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Μία ξαφνική επίθεση του Γουλφ, ενός αδίστακτου λόρδου που θέλει να πάρει εκδίκηση για τον θάνατο του πατέρα του, αναγκάζει τον Χελμ και τον λαό του να αντισταθούν μέσα από το αρχαίο οχυρό του Χόρνμπεργκ. Απεγνωσμένη η Ήρα, η κόρη του Χελμ, πρέπει να συγκεντρώσει όλες τις δυνάμεις της και να ηγηθεί της αντίστασης ενάντια σε έναν φονικό εχθρό.
Εδώ
(“Here”) Αισθηματικό δράμα, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Ρόμπερτ Ζεμέκις, με τους Τομ Χανκς, Ρόμπιν Ράιτ, Κέλι Ράιλι, Πολ Μπέτανι, Μισέλ Ντόκερι, Λέσλι Ζεμέκις κα.
Ο καταξιωμένος Ρόμπερτ Ζεμέκις επανασυνδέεται μετά από χρόνια με όλη την «ομάδα» που κέρδισε το Όσκαρ στην τεράστια επιτυχία «Φόρεστ Γκαμπ», δηλαδή, τον Τομ Χανκς (στην έκτη τους συνεργασία), την Ρόμπιν Ράιτ, τον Έρικ Ροθ, στο σενάριο, τον Ντον Μπάρτζες, στη διεύθυνση φωτογραφίας και τον συνθέτη Άλαν Σιλβέστρι.
Κι ενώ περιμένεις αν μη τι άλλο, μία ταινία που θα σου χαρίσει δυο ώρες ψυχαγωγίας, λόγω και της αφηγηματικής ικανότητας του Ζεμέκις, που αν και σχεδόν συνομήλικος του Σπίλμπεργκ, θα μπορούσε να θεωρηθεί και «παιδί» του στο σινεμά (θυμηθείτε τα έξοχα φιλμ «Επιστροφή στο Μέλλον», «Ποιος Παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ» και «Κυνηγώντας το Πράσινο Διαμάντι»), αλλά δυστυχώς, εδώ δεν τα πολυκαταφέρνει. Ακόμη και η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης για την αλλαγή των προσώπων σε νεότερη ηλικία, μοιάζει φτηνή και αχρείαστη.
Μια ταινία, επικών βλέψεων, καθώς εκτείνεται σε… εκατομμύρια χρόνια, αν και το στόρι επικεντρώνεται σε τρεις δεκαετίες, γύρω από το αγαπημένο ζευγάρι που συνθέτουν οι Χανκς και Ράιτ, αλλά δυστυχώς χάνεται κάθε ενδιαφέρον για αυτήν σχετικά γρήγορα.
Με το εύρημα της σταθερής κάμερας, που εστιάζει σε ένα αποικιακό σπίτι του 19ου αιώνα, ξετυλίγεται η ιστορία μίας οικογένειας, ενώ με αναδρομές μαθαίνουμε τι υπήρχε σε αυτό το σημείο πριν χτιστεί το σπίτι, από τους δεινόσαυρους, την παρθένα φύση και τη φυλή ινδιάνων, μέχρι να φτάσουμε στην οικογένεια που φτάνει μέχρι την εποχή μας. Γενιές και γενιές της οικογένειας περνούν μπροστά από τη σταθερή κάμερα, χωρίς γραμμική αφήγηση, αλλά και χωρίς ιδιαίτερη έμπνευση, κυρίως επαναλαμβανόμενων μοτίβων. Η κύρια ιστορία ακολουθεί τον Αλ και την Ροόυζ, που αγόρασαν το σπίτι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για να μεγαλώσουν τα τέσσερα παιδιά τους, ένα από τα οποία είναι και ο Χανκς, που θα γνωρίσει την Ράιτ και τους ακολουθούμε καθώς γερνούν με το πέρασμα των δεκαετιών.
Ο Ζεμέκις, που το στόρι του βασίζεται σε ένα κόμικς του Ρίτσαρντ Μαγκουάιρ, πασχίζει να βγάλει συγκίνηση, συναίσθημα, δραματικότητα και γλυκάδα, αλλά το μόνο που καταφέρνει είναι να θυμίσει αυτές τις εκτεταμένες διαφημίσεις που κυκλοφορούν στις γιορτές, από εταιρείες που θέλουν να τονώσουν την αγάπη, την αλληλεγγύη, την οικογενειακή θαλπωρή και όλα αυτά τα γλυκερά που μπορούν να συμπυκνωθούν μέσα σε ένα γλύκισμα ή μία ασφάλεια ζωής – καμία σημασία δεν έχει το προϊόν.
Το εντυπωσιακό ξεκίνημα της ταινίας δεν έχει διάρκεια ούτε καν ένα μισάωρο, καθώς όλες οι ιδέες εξαντλούνται με το σενάριο να εξελίσσεται σε αχταρμά, κάτι που φαίνεται ότι επιδρά και στους ηθοποιούς, οι οποίοι δείχνουν αμήχανοι, παρά την εμπειρία τους.
Το φιλμ ξεχειλώνει επικίνδυνα από ένα σημείο και μετά, θυμίζοντας εισαγωγικό επεισόδιο τηλεοπτικής σειράς, ενώ το τελευταίο 20λεπτο είναι εντελώς απογοητευτικό, μέχρι να έρθει το λυτρωτικό φινάλε, με το άνοιγμα των φώτων και την έξοδο από την αίθουσα.
Ο Τομ Χανκς, με την εμπειρία του, καταφέρνει να αποφύγει τις παγίδες και να σταθεί αξιοπρεπώς, παρότι δείχνει εγκλωβισμένος στις λάθος επιλογές του σκηνοθέτη, ενώ η Ρόμπιν Ράιτ μοιάζει να υποκύπτει τελικά σε έναν ρόλο, απ’ αυτούς που θα θέλει να ξεχάσει το γρηγορότερο.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Η ιστορία ταξιδεύει σε γενιές και πάντα στο ίδιο σημείο, αποτυπώνοντας την ανθρώπινη εμπειρία στην πιο αγνή της μορφή.
Kraven ο Κυνηγός
(“Kraven the Hunter”) Περιπέτεια φαντασίας, αμερικάνικης παραγωγής του 2024, σε σκηνοθεσία Τζ. Κ. Τσάντορ, με τους Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, Ράσελ Κρόου, Αριάνα Ντεμπος, Αλεσάντρο Νίβολα, Φρέντ Χέτσινγκερ κα.
Ακόμη μία απόπειρα της Sony να φέρει στους κινηματογράφους έναν από τους πιο εμβληματικούς κακούς του σύμπαντος της Marvel Comics, ακολουθώντας τις ίδιες συνταγές και αναπαράγοντας εν μέρη τα κλισέ του είδους.
Οι παραγωγοί εμπιστευόμενοι τον ταλαντούχο σκηνοθέτη, που γνωρίζει από ταινίες δράσης, Τζ. Κ. Τσάντορ («Όλα Χάθηκαν», «Ο Δρόμος του Χρήματος»), θα ποντάρουν περισσότερα απ’ όσα αξίζει το φιλμ και κυρίως το επιμελώς συνηθισμένο και ρηχό σενάριο.
Εδώ, φέρνει στην επιφάνεια έναν διαβόητο κακό, τον Κρέιβεν, πριν ξεκινήσει η περιβόητη βεντέτα με τον Spider-Man, μια υπερηρωική περιπέτεια φαντασίας, με χορταστική δράση, βίαιες σκηνές και πρωταγωνιστή τον Άαρον Τέιλορ Τζόνσον.
Ο Κρέιβεν, που δραπετεύει από σκληρές φυλακές, ξανασυναντά τον αδίστακτο πατέρα του, Νικολάι Κραβίνοφ, με τον οποίο έχει αναπτύξει μία πολύπλοκη σχέση. Ο Νικολάι, θα τον οδηγήσει σε ένα δρόμο εκδίκησης, με βίαιες συνέπειες, παρακινώντας τον να γίνει ο μεγαλύτερος κυνηγός σε όλο τον κόσμο, να γίνει ένας μύθος, τον οποίο θα φοβούνται οι πάντες.
Με έναυσμα την αιματηρή γένεση ενός σούπερ κακού της Marvel, το φιλμ υπόσχεται την αποκάλυψη της μεταμόρφωσης ενός νέου ανθρώπου σε έναν τρομερό εξολοθρευτή, που οφείλεται στην καταγωγή του και κυρίως τον αδίστακτο πατέρα του.
Μία χορταστική υπερηρωϊκη περιπέτεια, που ανάμεσα στο πλήθος των χορογραφημένων μαχών σώμα με σώμα, τις δολοφονίες, τα κυνηγητά, το εκρηκτικό κοκτέιλ δράσης, με απίθανες σκηνές που θα διασκεδάσουν το νεανικό κοινό, υπάρχει και το φτωχό στόρι εκδίκησης και οικογενειακού δράματος, ενώ ελάχιστα πείθουν οι προσχηματικοί χαρακτήρες, παρά την όποια προσπάθεια του Τσάντορ να τους δώσει κάποιο βάθος και να τους φέρει κοντύτερα με το κοινό. Τουλάχιστον, καταφέρνει να δώσει στο φιλμ έναν αξιοπρόσεκτο ρυθμό και να μοιράσει ορισμένες ευφάνταστες σκηνές δράσης και βίας.
Ο ανερχόμενος Άαρον Τέιλορ Τζόνσον, νομίζεις ότι αρκέστηκε στο να θαυμάζει τους κασκαντέρ, ενώ ο Ράσελ Κρόου, χάνει την ευκαιρία να δώσει κάτι παραπάνω στη σχέση πατέρα – γιου, παραμένοντας εντελώς αδιάφορος στον ρόλο του και συνεχίζοντας την κατηφόρα που έχει πάρει η καριέρα του.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ… Ο Κρέιβεν, ακούγοντας τον πατέρα του, θα οδηγηθεί σε ένα μονοπάτι εκδίκησης, για να γίνει ο μεγαλύτερος κυνηγός σε όλο τον κόσμο, τον οποίο θα φοβούνται οι πάντες.
Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:
Επιχείρηση: Dirty Angels
(“Dirty Angels”) Αμερικάνικη περιπέτεια (2024), με τη δράση να ξεχειλίζει από το περιθώριο της μεγάλης οθόνης αν και μάλλον προορίζεται περισσότερο για τη μικρή οθόνη. «Οι Αναλώσιμοι» συναντούν τις περιπέτειες που γυρίζει τις τελευταίες δεκαετίες ο Λίαμ Νίσον ή ο Τζέισον Στέιθαμ, μόνο που τώρα τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον αναλαμβάνουν οι γυναίκες των οποίων ηγείται η Εύα Γκριν.
Χωρίς να ξεπέφτει στα επίπεδα των ταινιών που γυρίζονται σωρηδόν, ο Μάρτιν Κάμπελ του «Casino Royale» σκηνοθετεί ρουτινιάρικα ένα χαμηλών προδιαγραφών σενάριο, που θέλει την Εύα Γκριν, μία Αμερικανίδα στρατιώτη, να ενώνει τις δυνάμεις της με μία ομάδα γυναικών κομάντο για να απελευθερώσει μία ομάδα μαθητριών που έπεσε θύμα απαγωγής τρομοκρατών στο Αφγανιστάν.
Ακόμη ένα μιλιταριστικό φιλμ, για τον ηρωισμό των αμερικάνικων κομάντο, που αυτή τη φορά βάζει στο στόχαστρό του και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις, ενώ οι προδοσίες και το στοιχειωμένο παρελθόν της ηρωίδας, είναι σάλτσες χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Στο φιλμ, του οποίου γυρίσματα έγιναν στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής και του Μαρόκου, παίζουν και οι Μαρία Μπακάλοβα, Ρούμπι Ρόουζ, Κρίστοφερ Μπάκους κα.
Super Santa
(“SuperKlaus”) Ρομπότ, ξωτικά και ένας ασυνήθιστος Άγιος Βασίλης, μπλέκονται σε μία χριστουγεννιάτικη διασκεδαστική ταινία κινουμένων σχεδίων, για όλη την οικογένεια. Ισπανικής παραγωγής του 2024 και σε σκηνοθεσία των Στίβεν Μαζοί και Αντρέα Σεμπαστιά, το φιλμ βλέπεται ευχάριστα, καθώς ο Άγιος Βασίλης του, λαχταρά περιπέτειες και ονειρεύεται να μοιάσει περισσότερο στο ίνδαλμά του, τον κινηματογραφικό υπερήρωα SuperSanta, ο οποίος μάχεται τους κακούς ενώ εξακολουθεί να μοιράζει δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου. Η ταινία προβάλλεται μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.
Η Σοφία της Ευτυχίας
(“Wisdom of Happiness”) Μία νέα κινηματογραφική εξερεύνηση του εσωτερικού κόσμου του Δαλάι Λάμα, με τη φόρμα ενός ντοκιμαντέρ, σε σκηνοθεσία των Φιλίπ Ντελακί και Μπάρμπαρα Μίλερ και με την αρωγή του Ρίτσαρντ Γκιρ και του σκηνοθέτη Όρεν Μόβερμαν. Ο Δαλάι Λάμα, ως εμψυχωτής, αναλογίζεται την ισορροπία μεταξύ των χιλιετών παραδόσεων του Θιβετιανού βουδισμού και των σύγχρονων αξιών της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας, η οποία αγωνίζεται να ξεπεράσει τη βία και τον πόλεμο, ενώ βρίσκεται στο χείλος της περιβαλλοντικής κατάρρευσης. Όσοι πιστοί….
Διαβάστε επίσης:
Ο Γιάννης Γαβρίλης είναι ο Σικελιανός – Από το μικρόφωνο του ραδιοφώνου στη σκηνή του θεάτρου!
Σινεμά: Ένα μάθημα του Δαλάι Λάμα – Κριτική στη «Σοφία της Ευτυχίας»
ΠΟΝΤΙΚΙ ART | topontiki.gr
