Σακχαρώδης διαβήτης: Οι επικίνδυνες επιπλοκές που οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία​​

Περισσότεροι από 2.500 ακρωτηριασμοί στα κάτω άκρα, πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη, που παρουσιάζουν επιπλοκές.

Παράλληλα η νόσος προκαλεί εμφράγματα, τύφλωση και νεφρική ανεπάρκεια, σε χιλιάδες ασθενείς που παραμένουν αρρύθμιστοι. Οι παραπάνω είναι ορισμένες μόνο από τις επικίνδυνές επιπλοκές που προκαλεί ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 και 2, κάθε χρόνο στη χώρα μας, που οδηγούν σε μόνιμη αναπηρία μειώνοντας τον ενεργό πληθυσμό της χώρας και εκτοξεύοντας σε δυσθεώρητο ύψος την υγειονομική περίθαλψη τους ( τακτικές νοσηλείες, φαρμακευτική δαπάνη, αναπηρικά επιδόματα, κλπ).

Ενδεικτικό του μεγέθους του προβλήματος που προκαλεί η νόσος είναι ότι στην Ελλάδα πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη, περισσότεροι από εκατομμύριο άνθρωποι ενώ άγνωστος είναι αριθμός των ασθενών που δεν ακολουθούν καμιά θεραπεία με συνέπεια να παραμένουν αρρύθμιστοι.

Τι είναι ο σακχαρώδης διαβήτης

Πρόκειται για μια χρόνια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα χρησιμοποιεί τη γλυκόζη. Η υψηλή συγκέντρωση γλυκόζης στο αίμα μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες επιπλοκές, οι οποίες επηρεάζουν πολλά συστήματα του σώματος και μπορεί να είναι σοβαρές εάν δεν αντιμετωπιστούν έγκαιρα.

Με αφορμή την 14η Νοέμβριου που έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη, οι Καθηγητές της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικόλαος Τεντολούρης (Καθηγητής Παθολογίας ΕΚΠΑ, Υπεύθυνος Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείου Λαϊκό), Σταυρούλα (Λίνα) Πάσχου (Επίκουρη Καθηγήτρια Ενδοκρινολογίας ΕΚΠΑ, Υπεύθυνη Διαβητολογικού Κέντρου Νοσοκομείου Αλεξάνδρα) και Θεοδώρα Ψαλτοπούλου (Παθολόγος, Καθηγήτρια Θεραπευτικής-Επιδημιολογίας-Προληπτικής Ιατρικής ΕΚΠΑ) παρουσιάζουν τις κύριες επιπλοκές της νόσου, που διακρίνονται στις οξείες και τις χρόνιες.

Οξείες Επιπλοκές. Οι οξείες επιπλοκές σχετίζονται με απότομες αυξομειώσεις των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και μπορούν να εκδηλωθούν οποιαδήποτε στιγμή. Οι δύο κύριες οξείες επιπλοκές είναι:

1. Υπογλυκαιμία: Πρόκειται για πτώση των επιπέδων γλυκόζης κάτω από τα φυσιολογικά όρια, συχνά λόγω υπερβολικής δόσης ινσουλίνης, έλλειψης τροφής ή υπερβολικής σωματικής άσκησης. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν τρόμο, εφίδρωση, ταχυκαρδία και, σε σοβαρές περιπτώσεις, απώλεια συνείδησης ή και επιληπτικές κρίσεις.

2. Διαβητική Κετοξέωση: Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα με διαβήτη τύπου 1 και προκύπτει, όταν το σώμα δεν έχει αρκετή ινσουλίνη και αρχίζει να χρησιμοποιεί τα λίπη για ενέργεια, παράγοντας κετόνες. Αυτό προκαλεί οξύτητα στο αίμα και μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως κώμα.

Χρόνιες Επιπλοκές. Οι χρόνιες επιπλοκές του διαβήτη είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας έκθεσης σε υψηλά επίπεδα γλυκόζης και αφορούν κυρίως το καρδιαγγειακό, το νευρικό και το νεφρικό σύστημα. Αυτές περιλαμβάνουν:

1. Καρδιαγγειακές Παθήσεις: Ο ΣΔ αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακές παθήσεις, όπως στεφανιαία νόσο και έμφραγμα, καθώς και για αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης στο αίμα προκαλούν βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνουν τη συσσώρευση αθηρωματικών πλακών, με αποτέλεσμα την απόφραξη των αρτηριών. «Σιωπηρό» έμφραγμα, δηλαδή έμφραγμα χωρίς πόνο μπορεί να συμβεί σε οποιονδήποτε, αλλά, σύμφωνα με μελέτες, οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για σιωπηρή καρδιακή προσβολή.

2. Νεφροπάθεια: Η διαβητική νεφροπάθεια είναι η βλάβη των νεφρών λόγω των υψηλών επιπέδων σακχάρου, που μπορεί να οδηγήσει σε νεφρική ανεπάρκεια. Τα συμπτώματα συνήθως εμφανίζονται σταδιακά και περιλαμβάνουν αυξημένη πρωτεΐνη στα ούρα και αυξημένη πίεση. Η καλή ρύθμιση της γλυκόζης και της αρτηριακής πίεσης είναι κρίσιμη για την πρόληψη της νεφροπάθειας.

3. Νευροπάθεια: Η διαβητική νευροπάθεια είναι βλάβη των νεύρων και μπορεί να επηρεάσει διάφορα σημεία του σώματος, όπως τα άκρα, προκαλώντας αίσθημα καύσου, πόνο, μούδιασμα και αδυναμία. Η περιφερική νευροπάθεια είναι συχνή στα κάτω άκρα και αυξάνει τον κίνδυνο για τραυματισμούς και έλκη, τα οποία δύσκολα επουλώνονται.

4. Αμφιβληστροειδοπάθεια: Η διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια είναι βλάβη στα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβληστροειδούς του ματιού, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα όρασης και, τελικά, σε τύφλωση. Η διατήρηση της γλυκόζης σε φυσιολογικά επίπεδα και οι τακτικοί οφθαλμολογικοί έλεγχοι είναι σημαντικοί για την πρόληψη αυτής της επιπλοκής.

5. Διαβητικό Πόδι: Η βλάβη στα νεύρα και τα αγγεία στα πόδια μπορεί να οδηγήσει σε διαβητικά έλκη και λοιμώξεις, τα οποία δύσκολα επουλώνονται και, σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε ακρωτηριασμό. Η καλή φροντίδα των ποδιών και οι τακτικές επισκέψεις σε γιατρούς βοηθούν στην αποφυγή αυτής της επιπλοκής.

Αντιμετώπιση

Η καλύτερη στρατηγική για την πρόληψη των επιπλοκών του διαβήτη είναι η συνεχής, αποτελεσματική διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, η διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους, η καθημερινή σωματική δραστηριότητα και η αποφυγή καπνίσματος.

Οι τακτικές επισκέψεις στον γιατρό είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση του χρόνιου αυτού νοσήματος και των επιπλοκών του. Επιπλέον, η ολιστική προσέγγιση με εξειδικευμένες εξετάσεις από ειδικούς γιατρούς, όπως οι τακτικές εξετάσεις για:

την καρδιά,

τα νεφρά,

τα μάτια

και τα πόδια, μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των επιπλοκών σε πρώιμο στάδιο, επιτρέποντας την έγκαιρη παρέμβαση.

Σημειώνεται ότι η Παγκόσμια Ημέρα Διαβήτη έχει καθιερωθεί στις 14 Νοεμβρίου που είναι η ημερομηνία γέννησης του Frederick Banting, ο οποίος, μαζί με τον Charles Best, συνέλαβαν πρώτοι την ιδέα που οδήγησε στην ανακάλυψη της θεραπευτικής ινσουλίνης στον Καναδά το 1921.

Διαβάστε επίσης:

Έρχονται οι δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για τα καρδιολογικά νοσήματα – Ποιους πολίτες αφορά το πρόγραμμα

Δωρεάν προληπτικές εξετάσεις για τη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια στη Θεσσαλονίκη

Προειδοποίηση ECDC: Κρούσματα σαλμονέλας από ντοματίνια σε 16 χώρες της Ευρώπης

ΥΓΕΙΑ | topontiki.gr