Όλα τα βλέμματα συγκεντρώνονται στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ καθώς οι ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες την Τρίτη, αλλά η ψηφοφορία είναι πιο σημαντική για ορισμένες χώρες.
Για ορισμένες χώρες, οι αμερικανικές εκλογές θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά μεταξύ πολέμου και ειρήνης, σταθερότητας και αστάθειας ή ευημερίας και οικονομικής αδυναμίας. Αυτή η κατάσταση είναι ακόμη πιο έντονη για την Ουκρανία, της οποίας η εδαφική ακεραιότητα θα μπορούσε να διακυβευτεί.
Το CNBC έχει συγκεντρώσει μερικές από τις χώρες που έχουν να κερδίσουν ή να χάσουν από τις εκλογές και τον νέο ένοικο του Λευκού Οίκου, είτε είναι ο Ρεπουμπλικανός πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ είτε η Δημοκρατική Αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις.
- Advertisement -
Κίνα
Η Κίνα είναι αναμφίβολα ο μεγαλύτερος οικονομικός αντίπαλος των Ηνωμένων Πολιτειών και η αντιπαλότητα δείχνει ελάχιστα σημάδια υποχώρησης, όποιος κι αν γίνει ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο Τραμπ έχει ήδη απειλήσει να αναβιώσει έναν εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε κατά την πρώτη του θητεία, κατά την οποία επέβαλε δασμούς αξίας 250 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε κινεζικές εισαγωγές. Ο Τραμπ υπερασπίστηκε το μέτρο ως τρόπο μείωσης του εμπορικού ελλείμματος με την Κίνα και για την ενίσχυση των θέσεων εργασίας και της ανταγωνιστικότητας των ΗΠΑ.
Φέτος, ο Τραμπ είπε ότι εάν επανεκλεγεί, θα αυξήσει τους δασμούς στα κινεζικά προϊόντα κατά 60-100%. Η Κίνα δεν είναι η μόνη που στοχοποιείται, καθώς ο Τραμπ έχει απειλήσει να επιβάλει γενικό δασμό 10% σε όλες τις εισαγωγές από τις ΗΠΑ. Οι οικονομολόγοι λένε ότι ένα τέτοιο μέτρο πιθανότατα θα κόστιζε στο τυπικό αμερικανικό νοικοκυριό περίπου 1.700 δολάρια ετησίως και ακόμη περισσότερο εάν καθιερωνόταν ένας γενικός δασμός 20%, όπως πρoτείνει επίσης ο Τραμπ.
Η ομάδα εκστρατείας της Κάμαλα Χάρις επέκρινε έντονα την τελευταία πρόταση για μια καθολική δασμολογική βάση, αλλά υπάρχουν ελάχιστες ενδείξεις ότι μια κυβέρνηση υπό την ηγεσία των Δημοκρατικών θα υπαναχωρήσει από τους τρέχοντες δασμούς, όπως αυτοί στα κινεζικά ηλεκτρικά οχήματα ή στους ηλιακούς συλλέκτες, που εφαρμόστηκαν κατά τη θητεία του Προέδρου Μπάιντεν .
Η αυγή μιας νέας πολιτικής εποχής στις ΗΠΑ έρχεται εν μέσω οικονομικής επιβράδυνσης για την Κίνα, η οποία βιώνει αδύναμη καταναλωτική εμπιστοσύνη και ύφεση στην αγορά κατοικίας. Τα μέτρα τόνωσης πρόκειται να ανακοινωθούν αργότερα αυτή την εβδομάδα, με το μέγεθός τους πιθανότατα να εξαρτάται από το αποτέλεσμα των εκλογών, είπαν αναλυτές στο CNBC. Μια νίκη Τραμπ θα σήμαινε σχεδόν σίγουρα ένα μεγαλύτερο κινεζικό πακέτο τόνωσης για την ενίσχυση της εγχώριας ζήτησης.
Ρωσία και Ουκρανία
Με τον συνεχιζόμενο πόλεμο με τη Ρωσία, και το Κίεβο να βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην ξένη στρατιωτική βοήθεια για να μπορέσει να συνεχίσει να πολεμά, η Ουκρανία θα παρακολουθεί στενά τις εκλογές, όπως και η Μόσχα.
Είναι ευρέως αποδεκτό ότι μια κυβέρνηση Τραμπ και οι σκληροπυρηνικοί Ρεπουμπλικάνοι θα ήταν πολύ πιο εχθρικοί στο να χορηγήσουν στην Ουκρανία περισσότερη στρατιωτική βοήθεια, εμποδίζοντας σημαντικά την ικανότητά της να συνεχίσει να αντεπιτίθεται στη Ρωσία.
Ο Τραμπ έχει επίσης καυχηθεί ότι θα μπορούσε να τερματίσει τον πόλεμο σε 24 ώρες εάν εκλεγεί, σηματοδοτώντας ότι «θα τραβήξει την πρίζα» από τη χρηματοδότηση της Ουκρανίας για να την αναγκάσει σε μια διευθέτηση κατόπιν διαπραγματεύσεων με τη Ρωσία. Αυτό πιθανότατα θα σήμαινε την παραίτηση σχεδόν του 20% της επικράτειάς της στα νότια και ανατολικά, που αυτή τη στιγμή κατέχονται από τις ρωσικές δυνάμεις.
Ωστόσο, η επιλογή να συνεχίσει να πολεμά χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ουκρανία θα χάσει ακόμη περισσότερο έδαφος. Οι αμερικανικές εκλογές για την Ουκρανία είναι, επομένως, υπαρξιακές.
«Οι αμερικανικές εκλογές μπορεί κάλλιστα να πιέσουν Ουκρανούς, καθώς μια νίκη Τραμπ θα οδηγήσει αμέσως σε αλλαγή του προσανατολισμού της αμερικανικής πολιτικής και πολύ πιο άμεση πίεση στο Κίεβο να διαπραγματευτεί. Πράγμα που σημαίνει ότι οι Ουκρανοί μπορεί σύντομα να αποφασίσουν εάν θέλουν να απομακρυνθούν από τον πιο σημαντικό στρατιωτικό υποστηρικτή τους ή όχι», δήλωσε ο Ίαν Μπρέμερ, ιδρυτής και πρόεδρος του Ομίλου Eurasia.
Είναι πιθανό ότι ακόμη και μια φιλική προς το Κίεβο κυβέρνηση υπό την Χάρις, η οποία έχει δεσμευτεί να συνεχίσει να υποστηρίζει το κατεστραμμένο από τον πόλεμο έθνος, θα μπορούσε να δυσκολευτεί να δώσει περισσότερη οικονομική στήριξη στην Ουκρανία, ανάλογα με το ποιο κόμμα κυριαρχεί στο Κογκρέσο.
Η Χάρις είπε ότι μια μελλοντική κυβέρνησή της θα υποστηρίξει την Ουκρανία «όσο χρειαστεί», αλλά ούτε η ίδια ούτε η Ουάσιγκτον έχουν καθορίσει με σαφήνεια τι σημαίνει αυτή η δήλωση, πώς μοιάζει μια ουκρανική νίκη ή αν υπάρχει όριο στη βοήθεια των ΗΠΑ.
Ισραήλ και Ιράν
Η Μέση Ανατολή, ωστόσο, είναι ένας τομέας στον οποίο οι θέσεις εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ και της Χάρις μπορεί να είναι πιο ευθυγραμμισμένες — και οι δύο υποψήφιοι υποσχέθηκαν τη συνεχιζόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ απέναντι στους ιρανούς πληρεξούσιους, τις μαχητικές ομάδες Χαμάς και Χεζμπολάχ στη Γάζα και τον Λίβανο, αντίστοιχα.
Το Ιράν απείλησε να ανταπαντήσει στα μεγάλης κλίμακας πυραυλικά πλήγματα του Ισραήλ στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της χώρας τον περασμένο μήνα, πράγμα που σημαίνει ότι ένας κύκλος ανταλλαγών μεταξύ των αντιπάλων θα μπορούσε να συνεχιστεί μέχρι το φθινόπωρο.
Ο Τραμπ χαρακτήρισε πρόσφατα τον εαυτό του ως «προστάτη» του Ισραήλ, προωθώντας την προηγούμενη υποστήριξή του για τη χώρα στη σύνοδο κορυφής Ισραηλινο-Αμερικανικού Συμβουλίου τον Σεπτέμβριο και λέγοντας ότι το Ισραήλ αντιμετωπίζει «ολική εξόντωση» εάν δεν εκλεγεί. Προκάλεσε επίσης σάλο λέγοντας στο κοινό ότι «όποιος είναι Εβραίος και του αρέσει να είναι Εβραίος και αγαπά το Ισραήλ είναι ανόητος αν ψηφίσει Δημοκρατικό».
Ο Τραμπ κέρδισε δημοτικότητα στο Ισραήλ κατά την πρώτη του θητεία, αφού έσπασε την παράδοση δεκαετιών των ΗΠΑ με την επίσημη αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ. Αναγνώρισε επίσης επίσημα την αμφισβητούμενη περιοχή των υψωμάτων του Γκολάν της χώρας ως περιοχή υπό την κυριαρχία του Ισραήλ, αποσπώντας περαιτέρω επαίνους.
Μια δημοσκόπηση που διεξήχθη την περασμένη εβδομάδα από το Ισραηλινό Ινστιτούτο Δημοκρατίας διαπίστωσε ότι σχεδόν το 65% πιστεύει ότι ο Τραμπ θα ήταν καλύτερος για τα ισραηλινά συμφέροντα, πολύ πάνω από το 13% που θεώρησε ότι η Χάρις θα ήταν καλύτερη. Λίγο πάνω από το 15% είπε ότι δεν υπήρχε διαφορά μεταξύ των δύο υποψηφίων, ενώ το 7% είπε ότι δεν γνώριζε.
AP
Η Χάρις έχει κατηγορηθεί για αμφίθυμη στάση απέναντι στο Ισραήλ μετά την κριτική της για τη στρατιωτική στρατηγική της χώρας, λέγοντας ότι η απώλεια ζωών στη Γάζα τον τελευταίο χρόνο ήταν «καταστροφική» και «σπαρακτική».
Η Χάρις προσπάθησε να καταρρίψει τον χαρακτηρισμό της από τους Ρεπουμπλικάνους ως αντι-Ισραήλ, δηλώνοντας τον Αύγουστο ότι «θα υπερασπιζόταν πάντα το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του και πάντα θα διασφαλίζω ότι το Ισραήλ έχει την ικανότητα να αμύνεται», ενώ αποδοκίμασε τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου πέρυσι.
Όσον αφορά το Ιράν, περιφερειακοί και δυτικοί αξιωματούχοι είπαν στο Reuters ότι πιστεύουν ότι μια προεδρία Τραμπ θα ήταν άσχημα νέα για την Τεχεράνη, με τη δυνατότητα ο Τραμπ να δώσει το πράσινο φως στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να χτυπήσει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν – μια κίνηση στην οποία άσκησε βέτο ο Μπάιντεν – να κάνει στοχευμένες δολοφονίες και να επιβάλει εκ νέου την «πολιτική μέγιστης πίεσης» μέσω περισσότερων κυρώσεων στη βιομηχανία πετρελαίου της.
Η Χάρις, εν τω μεταξύ, θεωρείται πολύ πιο πιθανό να συνεχίσει τη στάση του Μπάιντεν στην εξωτερική πολιτική εάν κερδίσει το αξίωμα, για να αποκλιμακώσει τις εντάσεις. Είπε η ίδια στα τέλη Οκτωβρίου ότι το μήνυμά της προς το Ιράν μετά τα τελευταία πλήγματα του Ισραήλ θα ήταν «μην απαντήσετε» και ότι «πρέπει να υπάρξει αποκλιμάκωση στην περιοχή».
Ο Πρέσβης Μίτσελ Μπ. Ράις, διακεκριμένος συνεργάτης στο think tank Royal United Services Institute, σχολίασε τη Δευτέρα ότι μια κυβέρνηση Χάρις δεν θα παρεκκλίνει πολύ από την τρέχουσα πορεία της.
«Δεν γνωρίζουμε την κοσμοθεωρία της, τις πολιτικές της προτιμήσεις, ακόμη και τις επιλογές της για τις ανώτερες θέσεις του υπουργικού συμβουλίου. Η καλύτερη εικασία μου είναι ότι η πρόεδρος Χάρις θα συνέχιζε σε μεγάλο βαθμό την εξωτερική πολιτική του Τζο Μπάιντεν, δίνοντας προτεραιότητα στις καλές σχέσεις με συμμάχους και φίλους και δίνοντας μεγάλη έμφαση στη διπλωματία», είπε ο Ράις.
«Πώς θα ήταν μια δεύτερη θητεία Τραμπ; Εδώ, έχουμε μια καλύτερη εικόνα. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο Τραμπ βλέπει τον κόσμο περισσότερο με προσωπικούς και συναλλακτικούς όρους παρά με στρατηγικούς όρους.
Είναι δύσπιστος σχετικά με τις δεσμεύσεις των ΗΠΑ προς τους συμμάχους και την αποστολή αμερικανικών στρατευμάτων στο εξωτερικό — δεν είναι αφοσιωμένος με τον ίδιο τρόπο που οι προηγούμενοι πρόεδροι είχαν τον παραδοσιακό ρόλο που έπαιξαν οι ΗΠΑ στην οικοδόμηση και την ηγεσία της φιλελεύθερης διεθνούς τάξης που μας έφερε τόση ειρήνη και ευημερία από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», σημείωσε ο ίδιος.
Διαβάστε επίσης:
Εκλογές ΗΠΑ 2024: Οι Έλληνες υποψήφιοι για το Κογκρέσο – Ποιοι είναι οι 7 ομογενείς
Όλα τα βλέμματα στις ΗΠΑ: Η Αμερική ψηφίζει, όλο το χρονοδιάγραμμα – LIVE εικόνα, όλες οι εξελίξεις
Εκλογές ΗΠΑ 2024: Οι ανησυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την «επόμενη μέρα»
ΚΟΣΜΟΣ | topontiki.gr
