Μεγάλες καθυστερήσεις σε λίστες αναμονής για θεραπεία αντιμετωπίζουν οι γυναίκες που έχουν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού ενώ παράλληλά η οικονομική επιβάρυνση για εξετάσεις και θεραπείες μπορεί να φτάνει έως και τα 4.673 ευρώ. Την ίδια ώρα γονείς και συγγενείς στηρίζουν οικονομικά τις πάσχουσες καθώς ένα μεγάλο ποσοστό από αυτές αναγκάζονται να διακόψουν την εργασία τους ή να πάρουν επ΄αόριστον άδεια άνευ αποδοχών.
Τα παραπάνω είναι μέρος των αποτελεσμάτων της έρευνας με τίτλο «Το ταξίδι των ασθενών με καρκίνο του μαστού στην Ελλάδα: 10 χρόνια μετά», που πραγματοποίησαν το Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας (LabHTA) του Τμήματος Πολιτικών Δημόσιας Υγείας, της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και του Πανελλήνιου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής»
Η έρευνα
Στην έρευνα συμμετείχαν 552 γυναίκες που είχαν νοσήσει από πρώιμο ή και τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού το χρονικό διάστημα από 1/1/2019 έως 30/6/2023, και των οποίων η διάγνωση και οι θεραπείες είχαν γίνει στην Ελλάδα.
- Advertisement -
Πριν τη διάγνωση
Χωρίς σταθερή παρακολούθηση από γιατρό για έλεγχο μαστού φαίνεται πως ήταν περισσότερες από τις μισές ερωτώμενες (52%).
Το 50,5% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα εντόπισε το πρόβλημα με τον μαστό, μέσω μαστογραφίας, υπερήχου ή κλινικού ελέγχου μαστού.
Το 81,2% του δείγματος δήλωσαν πως ενήργησαν όσο γρήγορα χρειαζόταν μετά τα ευρήματα.
Ωστόσο, όταν οι γυναίκες αναζήτησαν φροντίδα υγείας αναφέρονται προβλήματα στην πρόσβαση και συγκεκριμένα η λίστα αναμονής για ιατρικό ραντεβού (29,7%), η έλλειψη σχετικής ειδικότητας στον τόπο διαμονής τους (19,0%) και η μεγάλη απόσταση του ιατρείου/νοσοκομείου/κέντρου υγείας από τον τόπο κατοικίας (23%).
Σε μεγαλύτερο ποσοστό οι συμμετέχουσες απευθύνθηκαν επίσης στον ιδιωτικό τομέα και για τη διενέργεια της βιοψίας, με το 64,3% να δηλώνει πως πραγματοποίησε τη βιοψία σε ιδιωτικό νοσοκομείο/ διαγνωστικό κέντρο/ ιατρείο, έναντι 35,5% σε δημόσιο νοσοκομείο.
Διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση
Το σύνολο των γυναικών με πρώιμο/τοπικά προχωρημένο καρκίνο μαστού που συμμετείχαν στην έρευνα έκαναν κάποια χειρουργική επέμβαση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων (60,9%), η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο/κλινική. Στην περίπτωση των υπόλοιπων θεραπειών (χημειοθεραπειών, θεραπειών με βιολογικό παράγοντα, ανοσοθεραπείας, ακτινοθεραπειών), σχεδόν οι μισές γυναίκες επέλεξαν το δημόσιο νοσοκομείο.
Το 86,8% του δείγματος αναφέρει πως δεν άλλαξε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια των θεραπειών, ενώ για όσες άλλαξαν (12,3%), ο γιατρός ήταν και πάλι καθοριστικός παράγοντας επιλογής (42,6%).
Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ιστολογικής εξέτασης μετά τη χειρουργική επέμβαση έγινε μετά από 20,8 ημέρες κατά μέσο όρο.
Η δαπάνη για τις συγκεκριμένες εξετάσεις καλύφθηκε σε μεγάλο ποσοστό και από την ίδια την ασθενή, καθώς το 58,6% δηλώνει πως πλήρωσε ένα μέρος ή όλο το ποσό.
Μεταξύ αυτών που δεν πραγματοποίησαν τις εξετάσεις, ο κύριος λόγος που αναφέρθηκε ήταν ότι δεν συστήθηκαν από τον/τη γιατρό (61,8%). Ωστόσο, η αδυναμία κάλυψης του κόστους αναφέρεται ως δεύτερη συχνότερη αιτία (25,5%).
Οικονομική επιβάρυνση
Η δαπάνη για τη διάγνωση και τις θεραπείες καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση αλλά και τις ίδιες τις ασθενείς με ιδιωτικές πληρωμές, και συμπληρωματικά από την ιδιωτική ασφάλιση. Οι ιδιωτικές αυτές πληρωμές, ανέρχονται σε 4.673€ κατά μέσο όρο.
Το συγκεκριμένο ποσό φαίνεται να καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το ίδιο το νοικοκυριό (66,1%) ή/και από αποταμιεύσεις (40,6%), ενώ σημαντικό ρόλο φαίνεται πως παίζει και το ευρύτερο υποστηρικτικό δίκτυο (23,9% οι γονείς της ασθενούς, 12,5% δανεισμός από φίλους και γνωστούς).
Το 31% του δείγματος θεωρεί πως η οικονομική τους κατάσταση επιβαρύνθηκε πολύ ή πάρα πολύ εξαιτίας των εξόδων για τη θεραπεία.
Καθυστερήσεις
Ποσοστό 75,7% δήλωσαν ότι έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως.
Για όσες γυναίκες απάντησαν πως δεν έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως (23,2%), οι κυριότεροι λόγοι που αναφέρθηκαν ήταν πως οι γιατροί στους οποίους απευθύνθηκαν δεν διέγνωσαν το πρόβλημα και η αναμονή για να πραγματοποιήσουν τις απαραίτητες εξετάσεις ώστε να γίνει η διάγνωση.
Μεταξύ αυτών που θεωρούν πως δεν έλαβαν ιατρική φροντίδα εγκαίρως (23,2%), η πλειονότητα θεωρεί πως η μεγαλύτερη καθυστέρηση σημειώθηκε στο στάδιο έως την διάγνωση.
Ψυχοκοινωνική Στήριξη
Οι μισές περίπου ασθενείς που συμμετείχαν στην έρευνα απευθύνθηκαν σε κάποιο σύλλογο ασθενών για ενημέρωση (52,5%) μετά τη διάγνωσή τους.
Σε σχέση με την ψυχολογική υποστήριξη κατά τη διάρκεια της θεραπείας, το 40,8% αναζήτησε ψυχολογική υποστήριξη από επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
Τα στοιχεία παρουσίασαν ο κύριος Κωνσταντίνος Αθανασάκης, Επίκουρος Καθηγητής Οικονομικών της Υγείας και Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, Επιστημονικός Υπεύθυνος της Έρευνας. Η κυρία Ελευθερία Καραμπλή, Ερευνήτρια, Εργαστηριακό Διδακτικό Προσωπικό (Ε.ΔΙ.Π.) στο Εργαστήριο Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας – LabHT. Η κυρία Παρασκευή Μιχαλοπούλου, Πρόεδρος Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού “Άλμα Ζωής”. Η κυρία Χριστιάνα Μήτση, Ψυχολόγος MSc, Υπεύθυνη Επιστημονικών Προγραμμάτων του Πανελληνίου Συλλόγου Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Άλμα Ζωής»
Ο κύριος Μιχάλης Αγγελόπουλος, Γενικός Γραμματέας ΔΣ της Ελληνικής Εταιρείας Απεικόνισης Μαστού
Η κυρία Ζένια Σαριδάκη, Πρόεδρος της Εταιρείας Ογκολόγων Παθολόγων Ελλάδας
Ο κύριος Βασίλειος Βενιζέλος, Πρόεδρος της Ελληνικής Χειρουργικής Εταιρείας Μαστού
Διαβάστε επίσης
ΥΓΕΙΑ | topontiki.gr