Τα ακραία καιρικά φαινόμενα έχουν κοστίσει παγκοσμίως 2 τρισεκατομμύρια δολάρια την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε με αφορμή τη Σύνοδο Κορυφής για το κλίμα, COP29.
Η ανάλυση 4.000 ακραίων καιρικών φαινομένων, που σχετίζονται με την κλιματική κρίση, από ξαφνικές πλημμύρες που διαλύουν ολόκληρες περιοχές όπως συνέβη πρόσφατα στη Βαλένθια έως τις ξηρασίες που καταστρέφουν καλλιέργειες με την πάροδο των ετών, έδειξε πως το κόστος, μόνο την τελευταία διετία εκτοξεύτηκε στα 451 δισεκατομμύρια δολάρια. Πρόκειται για μια αύξηση 19% σε σύγκριση με τα προηγούμενα οκτώ χρόνια της δεκαετίας.
Τα στοιχεία έρχονται στο φως καθώς οι παγκόσμιοι ηγέτες συγκεντρώνονται για τη Σύνοδο Κορυφής για το κλίμα εν μέσω διαφωνιών για το πόσα θα πρέπει να πληρώσουν οι πλουσιότερες χώρες για να υποστηρίξουν τις φτωχότερες ώστε να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα που προκαλούνται από τις ολοένα και πιο ακραίες καιρικές συνθήκες.
- Advertisement -
«Η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον πρόβλημα του μέλλοντος, αλλά του παρόντος»
«Τα δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας δείχνουν πως η κλιματική αλλαγή δεν είναι ένα μελλοντικό πρόβλημα», δήλωσε ο Τζον Ντέντον, γενικός γραμματέας του Διεθνούς Εμπορικού Επιμελητηρίου (ICC), ο οποίος ανέθεσε την έκθεση. «Μεγάλες απώλειες παραγωγικότητας από ακραία καιρικά φαινόμενα γίνονται αισθητές στο παρόν από την πραγματική οικονομία».
Η έκθεση διαπίστωσε μια σταδιακή ανοδική τάση στο κόστος των ακραίων καιρικών φαινομένων μεταξύ 2014 και 2023, με μια απότομη αύξηση το 2017 όταν μια ενεργή περίοδος τυφώνων έπληξε τη Βόρεια Αμερική.
Οι ΗΠΑ το μεγαλύτερο κόστος, αλλά οι φτωχότερες χώρες το μεγαλύτερο πρόβλημα
Οι ΗΠΑ υπέστησαν τις μεγαλύτερες οικονομικές απώλειες κατά τη διάρκεια της 10ετίας, 935 δισ. δολάρια, ακολουθούμενες από την Κίνα με 268 δισ. δολάρια και την Ινδία με 112 δισ. δολάρια. Η Γερμανία, η Αυστραλία, η Γαλλία και η Βραζιλία συγκαταλέγονται επίσης στις 10 χώρες με το υψηλότερο κόστος σε απόλυτα νούμερα.
Ωστόσο σε ποσοστό του ΑΕΠ και σε κατά κεφαλήν κόστος τα δεδομένα αλλάζουν με τις φτωχότερες χώρες να είναι αυτές που πλήττονται περισσότερα. Για παράδειγμα, μικρά νησιά όπως ο Άγιος Μαρτίνος και οι Μπαχάμες κατέγραψαν τις μεγαλύτερες απώλειες.
Οι φωτιές, οι πλημμύρες, οι θυελλώδεις άνεμοι και οι υψηλές θερμοκρασίες αντιστοιχούν σε όλο και υψηλότερες δαπάνες στους εθνικούς προϋπολογισμούς, καθώς περισσότεροι άνθρωποι εγκαθίσταται σε περιοχές επιρρεπείς σε καταστροφές και η ρύπανση από τη χρήση ορυκτών καυσίμων αυξάνει την παγκόσμια θερμοκρασία.
Σύμφωνα με έρευνες, η κλιματική κρίση ευθύνεται για περισσότερους από τους μισούς από τους 68.000 θανάτους λόγω ζέστης κατά τη διάρκεια του καυτού καλοκαιριού στην Ευρώπη το 2022 και διπλασίασε τις ακραίες βροχοπτώσεις που έπληξαν τον περασμένο Σεπτέμβριο την κεντρική Ευρώπη.
Ο Ίλαν Νόι, οικονομολόγος καταστροφών στο Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington, σημείωσε στον Guardian ότι τα στοιχεία των τελευταίων ερευνών ευθυγραμμίζονται με προηγούμενες μελέτες που έχουν γίνει, προειδοποιώντας μάλιστα πως τα υποκείμενα δεδομένα δεν αποτυπώνουν την πλήρη εικόνα. «Η βασική προειδοποίηση είναι πως αυτά τα στοιχεία υποτιμούν τον αντίκτυπο εκεί που υπάρχει μεγαλύτερη επιβάρυνση, δηλαδή σε φτωχές κοινότητες και ευάλωτες χώρες».
Μια μελέτη που συνέταξε ο Ίλαν Νόι το 2023 υπολόγισε το κόστος των ακραίων καιρικών συνθηκών που αποδίδεται στην κλιματική κατάρρευση σε 143 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως, κυρίως λόγω απώλειας ανθρώπινων ζωών, αλλά υπογράμμισε πως υπήρξε έλλειψη δεδομένων, ιδιαίτερα στην Αφρική.
«Το μεγαλύτερο μέρος του αντίκτυπου που καταμετράται είναι σε χώρες υψηλού εισοδήματος – εκεί είναι πολύ υψηλότερες οι αξίες των περιουσιακών στοιχείων», δήλωσε και πρόσθεσε: «Όμως οι απώλειες κατοικιών και μέσων διαβίωσης σε μια φτωχή κοινότητα σε φτωχές χώρες είναι πιο καταστροφικές μακροπρόθεσμα από τις απώλειες σε πλούσιες χώρες όπου το κράτος είναι σε θέση και πρόθυμο να βοηθήσει στην ανάκαμψη».
«Κάθε δολάριο είναι επένδυση που θα μας ωφελήσει όλους»
Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο προέτρεψε τους παγκόσμιους ηγέτες να ενεργήσουν πιο γρήγορα ώστε να χορηγηθούν κεφάλαια σε χώρες που χρειάζονται μεγαλύτερη βοήθεια να μειώσουν τη ρύπανση και να αναπτύξουν υποδομές ώστε να μπορούν να αντέξουν τους κραδασμούς των βίαιων καιρικών συνθηκών.
«Η χρηματοδότηση της δράσης για το κλίμα στον αναπτυσσόμενο κόσμο δεν θα πρέπει να θεωρείται ως πράξη γενναιοδωρίας από τους ηγέτες των πλουσιότερων οικονομιών του κόσμου», τόνισε ο Τζον Ντέντον. «Κάθε δολάριο που δαπανάται είναι, τελικά, μια επένδυση σε μια ισχυρότερη και πιο ανθεκτική παγκόσμια οικονομία από την οποία θα ωφεληθούμε όλοι».
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ