Ανακοίνωση της Νομαρχιακής Επιτροπής Φθιώτιδας ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία για τις επιθέσεις νεοναζιστικών ομάδων στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα
Την Κυριακή 3 Οκτώβρη 2021 και τη Δευτέρα 4 Οκτώβρη 2021 , η «αποτελεσματικότητα» του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη έφτασε στα άκρα , καλλιεργώντας περαιτέρω το αίσθημα ανασφάλειας σε όλους τους πολίτες της χώρας.
Δύο ναζιστικές εφορμήσεις τραμπούκων στη Θεσσαλονίκη και στο Ηράκλειο της Αθήνας, ανέδειξαν και απέδειξαν την αποτυχία του «Νόμου και της Τάξης» του επιτελικού κράτους Μητσοτάκη.
Τα γεγονότα τεκμηριώνουν παράλληλα την άποψη ότι η «τάξη» απευθύνεται στους φοιτητές, στους μαθητές, στους πολίτες που διαμαρτύρονται ενάντια στην κυβερνητική πολιτική και όχι στη δράση των ναζιστών και καταδεικνύουν ένα οργανωμένο σχέδιο πρόκλησης καθώς πλησιάζουμε τη συμπλήρωση ενός έτους από την καταδίκη της νεοναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής.
Οι νεοναζιστές εγκληματίες όπως φαίνεται αποθρασύνονται. Κλιμακώνουν τη δράση τους επικίνδυνα, θυμίζοντάς μας την κλιμάκωση που είχαν επιχειρήσει και στο πρόσφατο παρελθόν.
Το ξαναζεσταμένο φαγητό της θεωρίας των δύο άκρων που φέρνουν κάθε φορά στο προσκήνιο ανάμεσά τους και μέλη της κυβέρνησης Μητσοτάκη το μόνο που κάνει είναι να δίνει αέρα στην εγκληματική δράση των νεοναζί.
Η χυδαία και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων, δεν αποτελεί μόνο άθλια επίθεση στην Αριστερά και στην ιστορία της, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί και ξέπλυμα και εξιλέωση της ακροδεξιάς.
Και αυτό είναι εξαιρετικά επικίνδυνο. ΄Εχουμε πληρώσει μεγάλο φόρο αίματος στο πρόσωπο του Παύλου Φύσσα, του Σαχζάτ Λουκμάν και όλων όσων υπέστησαν τη ναζιστική φρίκη.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή Φθιώτιδας καταγγέλλει τις ναζιστικές αυτές επιθέσεις και τη συγκάλυψη που καλλιεργείται.
Καλούμε τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του να σταματήσουν τα επικίνδυνα πολιτικά παιχνίδια πριν να είναι πολύ αργά.
Ας μη μας διαφεύγει ότι τα σχολεία στα οποίο διαδραματίστηκαν τα πρώτα γεγονότα και έγιναν το επίκεντρο ναζιστικών δράσεων έχουν ιστορία με τη δράση και το ρόλο των ναζιστικών αυτών των ομάδων στο πρόσφατο παρελθόν.
Για το λόγο αυτό το Υπουργείο Παιδείας όφειλε από την πρώτη στιγμή αυτών γεγονότων να παρέμβει. Ακολούθησε όμως το δρόμο της συγκάλυψης και της θεωρίας των δύο άκρων.
Αντί της στήριξης και της αναβάθμισης του δημόσιου σχολείου το ΥΠΑΙΘ εκτελεί αλλεπάλληλα συμβόλαια κατεδάφισής του υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων.
Αντιμετωπίζει τους εκπαιδευτικούς με απίστευτη περιφρόνηση και αλαζονεία, προσπαθώντας να καθυποτάξει το δημοκρατικό εκπαιδευτικό τους φρόνημα. Γυρίζει την εκπαίδευση πολλά χρόνια πίσω και αναβιώνει σκοτεινές εποχές με τους διευθυντές-“δερβέναγες” και τον αλήστου μνήμης “επιθεωρητισμό”. Κατάργησε ένα πλέγμα δημοκρατικών -συμμετοχικών εκπαιδευτικών θεσμών που είχε προωθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη συλλογική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου σε επίπεδο σχολικής μονάδας με κεντρικό το ρόλο του Συλλόγου Διδασκόντων.
Το σχολείο στον αντίποδα αυτών των πολιτικών:
- έχει ανάγκη δημοκρατικές εγγυήσεις συλλογικής λειτουργίας ώστε σήμερα να μείνει ανοιχτό, να αντιμετωπίσει την πρωτοφανή υγειονομική κρίση και ταυτόχρονα να αναβαθμίσει το ρόλο του ως ο βασικός θεσμός Δημοκρατίας, Γνώσης και Ισότητας.
- έχει ανάγκη από μια ισχυρή πνοή δημοκρατίας που θα το θωρακίσει απέναντι σε φασιστικές – ρατσιστικές ιδέες και βιαιότητες.
