Ο νότιος πόλος της Σελήνης ήταν κάποτε καλυμμένος από έναν ωκεανό υγρού λιωμένου πετρώματος, σύμφωνα με επιστήμονες. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν τη θεωρία ότι το μάγμα σχημάτισε την επιφάνεια της Σελήνης πριν από περίπου 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Απομεινάρια του ωκεανού βρέθηκαν από την ιστορική αποστολή «Chandrayaan-3» της Ινδίας, η οποία προσεδαφίστηκε στον νότιο πόλο κατά τον περασμένο Αύγουστο.
Η αποστολή, όπως αναφέρει το BBC, εξερεύνησε αυτή την απομονωμένη και μυστηριώδη περιοχή όπου κανένα σκάφος δεν είχε προσεδαφιστεί ποτέ στο παρελθόν. Τα ευρήματα βοηθούν στην υποστήριξη μιας ιδέας που ονομάζεται «θεωρία του σεληνιακού ωκεανού μάγματος» σχετικά με το πώς σχηματίστηκε η Σελήνη. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι όταν σχηματίστηκε η Σελήνη πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, άρχισε να ψύχεται και ένα ελαφρύτερο ορυκτό επέπλευσε στην επιφάνειά της.
Αυτός ο σιδηρούχο ορυκτό, κατά συνέπεια, φέρεται να σχημάτισε την επιφάνεια της Σελήνης. Η ομάδα πίσω από τα νέα ευρήματα βρήκε ενδείξεις του εν λόγω ορκυτού στον νότιο πόλο της Σελήνης. «Η θεωρία της πρώιμης εξέλιξης της Σελήνης γίνεται πολύ πιο ισχυρή υπό το φως των παρατηρήσεών μας», δήλωσε ο Δρ. Σάντος Βανταγουάλε από το Εργαστήριο Φυσικών Ερευνών, ο οποίος είναι συν-συγγραφέας της εργασίας που δημοσιεύθηκε στο Nature. Πριν από την αποστολή της Ινδίας, οι κύριες ενδείξεις για ωκεανούς μάγματος είχαν βρεθεί στα μεσαία πλάτη της Σελήνης στο πλαίσιο του προγράμματος «Apollo».
Η αποστολή της Ινδίας στη Σελήνη
Ο εν λόγω καθηγητής και η ομάδα του βρίσκονταν στον έλεγχο της αποστολής. Χαρακτηριστικά, ο Δρ. Σάντος Βανταγουάλε είπε: «Ήταν πραγματικά συναρπαστικές στιγμές. Το να κάθεσαι στην αίθουσα ελέγχου, να μετακινείς το ρόβερ στη σεληνιακή επιφάνεια – αυτή ήταν πραγματικά μια μοναδική εμπειρία ζωής». Όταν το σκάφος προσεδάφισης της Ινδίας, που ονομάζεται «Vikram», έκανε την περίφημη ομαλή προσγείωση στο νότιο πόλο τον περασμένο Αύγουστο, ένα ρόβερ που ονομάζεται «Pragyaan», βγήκε από το σκάφος.
Το «Pragyaan» περιπλανήθηκε στη σεληνιακή επιφάνεια για 10 ημέρες, ενώ ο καθηγητής και οι συνάδελφοί του εργάζονταν όλο το εικοσιτετράωρο δίνοντάς του οδηγίες για τη συλλογή δεδομένων στις 70 μοίρες νότιου γεωγραφικού πλάτους. Το ρομπότ κατασκευάστηκε για να αντέχει τις διακυμάνσεις της θερμοκρασίας μεταξύ 70 και -10 βαθμών Κελσίου και μπορούσε να παίρνει μόνο του αποφάσεις για το πώς να πλοηγείται στην ανώμαλη και σκονισμένη σεληνιακή επιφάνεια. Έκανε 23 μετρήσεις με ένα όργανο που ονομάζεται φασματόμετρο ακτίνων Χ σωματιδίων άλφα. Αυτό ουσιαστικά διεγείρει άτομα και αναλύει την ενέργεια που παράγεται, προκειμένου να προσδιορίσει τα ορυκτά στο έδαφος της Σελήνης. Η ομάδα των επιστημόνων βρήκε, επίσης, ενδείξεις μιας τεράστιας συντριβής μετεωρίτη στην περιοχή πριν από τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια.
Η σύγκρουση πιστεύεται ότι δημιούργησε τη λεκάνη Άιτκεν, η οποία είναι ένας από τους μεγαλύτερους κρατήρες στο ηλιακό σύστημα, με διάμετρο 2.500 χλμ. και απέχει περίπου 350 χλμ. από την περιοχή που εξερεύνησε το ρόβερ «Praygam» της Ινδίας.
Παρ’ όλα αυτά, οι επιστήμονες εντόπισαν μαγνήσιο, που πιστεύουν ότι προέρχεται από το βαθύ εσωτερικό της Σελήνης, το οποίο εκτινάχθηκε από τη σύγκρουση και προωθήθηκε στην επιφάνεια. «Αυτό θα είχε προκληθεί από μια μεγάλη πρόσκρουση ενός αστεροειδούς, που πέταξε υλικό από αυτή τη μεγάλη λεκάνη», ανέφερε ο καθηγητής Ανίλ Μπάρντουατζ, διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσικών Ερευνών της Ινδίας, και πρόσθεσε: «Κατά τη διαδικασία, ανέσκαψε επίσης ένα βαθύτερο τμήμα της Σελήνης».
Τα ευρήματα είναι μερικά μόνο από τα επιστημονικά δεδομένα που συλλέγονται κατά τη διάρκεια της αποστολής «Chandrayaan-3», η οποία ελπίζει τελικά να ανακαλύψει παγωμένο νερό στον νότιο πόλο της Σελήνης. Αυτή η ανακάλυψη θα άλλαζε τα δεδομένα για τις διαστημικές υπηρεσίες, οι οποίες στοχεύουν να χτίσουν μια ανθρώπινη βάση στη Σελήνη. Η Ινδία σχεδιάζει να εκτοξεύσει μια άλλη αποστολή στη Σελήνη το 2025 ή το 2026, καθώς θέλει να φέρει πίσω στη Γη και δείγματα από τη σεληνιακή επιφάνεια για ανάλυση.
{https://x.com/Nature/status/1826305800756715567}
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
