Συνήθως η δεύτερη εβδομάδα του Αυγούστου είναι από τις πιο αδύναμες. Λίγο ο 15Αύγουστος που πλησιάζει και οι περισσότεροι θεατές διακομίζουν, λίγο η υπερπληθώρα ταινιών που έχει μπουχτίσει το σύστημα τις προηγούμενες εβδομάδες, καταδίκαζαν αυτές τις μέρες σε μετριότητα. Δύο ταινίες έρχονται να ανατρέψουν αυτόν τον κανόνα: «Ο Διάδοχος» που σου μένει ανεξίτηλος στη μνήμη από τις συγκλονιστικές ερμηνείες και ανατροπές, και το πρωτότυπο στο μεγαλύτερο μέρος του «Birthday Girl» που μετατρέπει ένα κρουαζιερόπλοιο και τους κανόνες διεθνούς δικαίου πιο τρομακτικούς και από φουρτούνα. Αναλυτικότερα οι ταινίες στο βίντεο που ακολουθεί.
Το κορίτσι των γενεθλίων
Το «Κορίτσι των Γενεθλίων» σβήνει τα κεριά της τούρτας του γιορτάζοντας την απότομη ενηλικίωση του. Το καλογυρισμένο σκανδιναβικό δράμα, στηρίζεται κυρίως στη ρεαλιστική δίγλωσση ερμηνεία της Τρίνε Ντίρχολμ («Η Βασίλισσα της Καρδιάς», «Η Μαχαιριά» κ.λπ.) που με υπερβολικό μαεστράλι στα πανιά της, στηρίζει τις δραματικές φουρτούνες κουπί-το-κουπί. Δυστυχώς στην έκβαση της ταινίας, το σενάριο, προσκρούει άτσαλα σε παγόβουνο με τη σοβαροφάνεια και τις υπερβολές του.
Μάνα και ανήλικη κόρη προσπαθούν να έρθουν πιο κοντά σε κρουαζιέρα όταν η δεύτερη, με προτροπή της πρώτης, θα πιεί αλκοόλ στα γενέθλια της. Το πρωί θα βρεθεί αφημένη στο κατάστρωμα με υποψίες βιασμού και πιθανούς θύτες, πρόσωπα με τις λιγότερες ενδείξεις ενοχής. Όλα αυτά σε ανοιχτά νερά που ο νόμος ή για την ακρίβεια η αποχή της επιβολής του δεν είναι με το μέρος τους.
Η ζαριά
Ζητήματα καταπιεσμένης ζήλιας, προδοσίας, ενοχής και δειλίας, συνταγογραφούμενα σε γεννόσημα, καταναλώνονται αμάσητα σε μια μέτριου ενδιαφέροντος παρτίδα. Όσο και αν ο Ιβάν Ατάλ οραματίζεται η ιστορία του να αποτελέσει φάρμακο με την ίδια ποιοτική και ποσοτική σύνθεση σε δραστικές ουσίες των σεναρίων του Γούντυ Άλεν (όπως το «Match Point») δυστυχώς η βιοϊσοδυναμία της έμπνευσης του δεν είναι ούτε αυταπόδεικτη, ούτε ουσιαστική και πρωτότυπη.
Από την έναρξη της η ταινία «Ζαριά» ρίχνει εξάρες και πιάνει ασσό-δυο.
Ένας ληστής θα θέσει σε κίνδυνο τη σωματική ακεραιότητα μιας τριμελούς οικογένειας, προσπαθώντας να κλέψει και ίσως να βιάσει παρουσία συζύγου και παιδιού την ιδιοκτήτρια. Ο καλός τους φίλος, θα επέμβει τη στιγμή που χρειάζεται ακινητοποιώντας τον ληστή. Αυτό το γεγονός θα μείνει άσβεστο στη μνήμη όλων για το υπόλοιπο της ζωής τους. 10 χρόνια αργότερα, η γυναίκα που σώθηκε, μοιάζει δύσπιστή για τον γείτονα που την έσωσε πριν από χρόνια γιγαντώνοντας το κενό εμπιστοσύνης ανάμεσα στους δύο φίλους, καθώς πολλά στοιχεία προδίδουν ότι η φιλική και επαγγελματική σχέση τους δεν βασίζεται στην ειλικρίνεια. Σύντομα ο Ματιέ θα ανακαλύψει πως ο Βανσάν ξεπέρασε ένα ακόμα όριο. Η πίστη του προς τον φίλο του τότε θα κλονιστεί πλήρως.
Μπορείτε να διαβάσετε τις συνεντεύξεις των συντελεστών που εξασφάλισε η ΕΡΤ στα ακόλουθα links:
Και οι τέσσερις είναι υπέροχες
Όταν δεν υπαρχει δημοσιογραφική προβολή για μια ταινία με σημαντικούς αστέρες, υπάρχουν δύο υποψίες: Ή η ταινία έχει περιορισμούς προβολής πριν την πρεμιέρα της, ή απλά φοβούνται ότι βγήκε μάπα. Η ταινία έχει ήδη προβληθεί εκτός συνόρων καθώς κριτικές έχουν διαρρεύσει με ό,τι αυτό συνεπάγεται στους συνειρμούς μας. Μακάρι να βγούμε λάθος.
Στην υπόθεση: Τρεις φίλες από το κολλέγιο, στα προχωρημένα ίντα τους, ντύνονται παράνυφες για το γάμο της φίλης τους. Θα λύσουν τα αποσιωπημένα απωθημένα τους σε ένα τρελό σαββατοκύριακο ή θα καταλάβουν ότι οι επιλογές της νεότητας δεν είναι θέσφατα;
Στα ίχνη του Δον Κιχώτη
Ανέμπνευστη σεναριακά αλλά με συμπαθητικούς χαρακτήρες, η ταινία «Στα Ίχνη του Δον Κιχώτη», ίσως γίνει εφαλτήριο για να μάθουν οι μικρότεροι θεατές τους χαρακτήρες του Θερβάντες μέσω των μακρινών τους συγγενών. Οι συνοδοί των νεαρών φίλων ίσως κουραστούν με την ταινία καθώς μπουρδουκλώνει στερούμενη φαντασίας γεγονότα και πρόσωπα, υποσκιάζοντας το οικολογικό μήνυμα που θα μπορούσε να αναδυθεί.
Ο πολλές γενιές μετά εγγονός του Δον Κιχώτη, θα έρθει αντιμέτωπος με τον κακό Καράσκο που στέλνει σύννεφα και φουρτούνες προσπαθώντας να πείσει τους κατοίκους της πόλης του κοντά στο δάσος να μετακομίσουν στην «Καρασκούπολη».
Ο Διάδοχος
Το κακό βρίσκει τους πιο διεστραμμένους τρόπους διαιώνισης. «Ο Διάδοχος», ως προκλητικά αυθαίρετο θρίλερ που δύσκολα το ξεχνάς, μεταμορφώνεται όπως και στην αρχική πασαρέλα σε μια σπείρα που σε οδηγεί χωρίς επιστροφή στο παραλήρημα ηρώων και θεατών. Μελετά την επίδραση των γενετικών ψυχικών διαταραχών καθώς και τον φόβο της ασθένεια που επιβεβαιώνεται ως ανακούφιση με πλήρως αντισυμβατικό τρόπο. Η πραγματική πρόκληση του κοινού είναι να βρει το δικό του νόημα στον αταξινόμητο αλλά πολύ μελετημένο χάρτη των χαρακτήρων.
Ευτυχισμένος και επιτυχημένος, ο Ellias γίνεται ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής ενός διάσημου γαλλικού οίκου υψηλής ραπτικής. Όταν μαθαίνει ότι ο πατέρας του, τον οποίο έχει να δει πολλά χρόνια, μόλις πέθανε από καρδιακή προσβολή, ταξιδεύει στο Κεμπέκ για να τακτοποιήσει τα κληρονομικά. Ο νεαρός σχεδιαστής ανακαλύπτει ότι έχει κληρονομήσει πολλά χειρότερα από την εύθραυστη καρδιά του πατέρα του. Η είσοδος του Ellias στο πατρικό κληροδότημα γίνεται η αρχή του τέλους αλλά και πρόκληση για τους βαθύτερους λόγους που ο ταλαντούχος μόδιστρος άλλαξε το όνομα του και δεν ήθελε καμία επαφή με το παρελθόν του.
Το Γύρισμα
Όπως είδαμε στη «Βαβυλώνα» και το «The Fabelmans» ή παλιότερα στην «Περιφρόνηση» και το «8 ½» όσα γίνονται πριν ακουστεί το «μοτέρ» και μετά το «cut» από τον σκηνοθέτη, είναι και αυτό μια άλλη αφήγηση. Ο Σεντρίκ Καν με «Το Γύρισμα» συγχωνεύει δύο ιστορίες σε μία, συνταιριάζοντας τις προσωπικές αναζητήσεις και καταγραφές, με τις επίπλαστες κωμικές αφορμές αφήγησης, καθώς το σοβαρό του θέματος της ταινίας που γυρίζεται είναι η ταξική πάλη με το ντοκιμαντέρ να εστιάζει στις reality στιγμές των ηθοποιών που βρίσκονται στο δίλλημα αν πρέπει να αντιδράσουν όπως οι χαρακτήρες του σεναρίου. Τελικά γίνεται μια ταινία να είναι κατώτερη από το ντοκιμαντέρ του παρασκηνίου της;
Όταν δεν σου πετυχαίνει το κυρίως πιάτο, φτιάξε τα καλύτερα απεριτίφ. Όσο ο σκηνοθέτης μιας Κενλοουτσικής ταινίας προσπαθεί να κερδίσει χρόνο και να βρει λύσεις για την παραγωγή του, που κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, προσλαμβάνει ντόπιο βιντεογράφο να καταγράψει το παρασκήνιο της παραγωγής.
«Το Γύρισμα» είναι μια ταινία Μπαμπουσκα, που αντί να γεννήσει τα παιδιά της, παράγει κλώνους με πειραγμένο DNA σχολιάζοντας εύστοχα πως οι καλές ερμηνείες γίνονται καλύτερες όταν είναι βιωμένες.
Η Πύλη της Κολάσεως
«Η Πύλη της Κολάσεως» είναι μια από τις πρώτες επικές έγχρωμες ιαπωνικές ταινίες. Κέρδισε το 1953 τον Χρυσό Φοίνικα και Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας. Περιγράφει τις προσπάθειες ενός σαμουράϊ να κερδίσει την καρδιά μιας γυναίκας.
Η υπόθεση της ταινίας μας γύρναει πίσω στο 1160, στην περίοδο Χεϊάν, όπου ο άρχοντας Κιγιομόρι ταξιδεύει σε μια διαμάχη και το κάστρο του Σάντζο καταλαμβάνεται από δύο άλλους άρχοντες σε ένα πραξικόπημα. Ο πιστός σαμουράι Έντα Μόριτο ζητά από την αυλική κυρία Κίσα να υποδυθεί την αδελφή του άρχοντα για να δημιουργήσει αντιπερισπασμό, ενώ η πραγματική αδελφή του άρχοντα και ο πατέρας του φεύγουν εν μέσω του λαού. Ο άρχοντας Κίγιομον ανταμείβει τους πολεμιστές που τον βοήθησαν και όταν ρωτάει τον Μόριτοτι επιθυμεί, εκείνος ζητάει να παντρευτεί την Κίσα. Ο άρχοντας πραγματοποιεί την επιθυμία του, αλλά σύντομα μαθαίνει ότι η Κίσα είναι παντρεμένη με κάποιον άλλον. Τα γεγονότα που ακολουθούν φαίνονται μοιραία μεταξύ των προσώπων.
Μαύρη Βροχή
Πρόσφατα η ταινία «Touch» μας έμαθε μια Ιαπωνική λέξη «Χιμπάκουσα» που σημαίνει «επιζήσαντας πυρηνικής επίθεσης». Στη «Μαύρη Βροχή» του Σοέι Ιμαμούρα βλέπουμε τις ζωές ανθρώπων θυμάτων της Χιροσίμα, που μολυσμένοι από τη ραδιενέργεια, θεωρούν δεδομένο το σύντομο τέλος τους.
Η υπόθεση αφορά την Γιάσουκο, μια νεαρή Γιαπωνέζα, η οποία βρίσκεται στη Χιροσίμα όταν η αμερικανική αεροπορία ρίχνει πυρηνικά εκρηκτικά στην πόλη. Παρά την καταστροφή γύρω της, η Γιάσουκο καταφέρνει να ξεφύγει αλώβητη και, καθώς άλλοι επιζώντες αρρωσταίνουν από δηλητηρίαση από ραδιενέργεια, εκείνη καταφέρνει να παραμείνει υγιής. Αλλά αργότερα, όταν η Γιάσουκο πηγαίνει να ζήσει με τον θείο της συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να ξεφύγει το κοινωνικό στίγμα που αφορά την ραδιενέργεια.
Πηγή: ertnews.gr
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ – TheCaller