Μοιάζει με ένα είδος μάντρα, μιας φράσης, δηλαδή, που επαναλαμβάνεται διαρκώς και θεωρείται ότι έχει μαγική ή πνευματική ισχύ: το τελευταίο διάστημα, σχεδόν σε κάθε δημόσια παρέμβασή του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φροντίζει διαρκώς να υπενθυμίζει ότι, ενώ στην Ελλάδα επικρατεί πολιτική και οικονομική σταθερότητα, μεγάλες χώρες της Ευρώπης – η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία – βυθίζονται στην πολιτική αστάθεια, αδυνατούν να ψηφίσουν προϋπολογισμό και οι οικονομίες τους κινδυνεύουν να βρεθούν σε φάση περιδίνησης, αν δεν βρίσκονται ήδη.
Η αλήθεια είναι ότι το αφήγημα της σταθερότητας βρίσκεται εδώ και χρόνια στην προμετωπίδα της κυβερνητικής ρητορικής: είτε όταν διεκδικούσε αυτοδυναμία σε εκλογές είτε όταν διαπίστωνε δυσαρέσκεια των πολιτών είτε για να αποκρούσει τις πιέσεις της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα, το αφήγημα αυτό βρίσκεται front and center, που λένε και οι Αμερικανοί, με τον πρωθυπουργό να λέει εμμέσως πλην σαφώς ότι η κυβερνητική σταθερότητα είναι αυτή που διασφαλίζει στην Ελλάδα μια πιο ομαλή πορεία, ειδικά σε μια πολύ ταραγμένη περίοδο.
Και, βέβαια, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τα στοιχεία των τελευταίων «Τάσεων» της MRB, το κυρίαρχο συναίσθημα των πολιτών είναι ο φόβος (49,4% έναντι 46,9% της οργής και 39,1% της απογοήτευσης), είναι προφανές ότι η κυβέρνηση ποντάρει πολλά στο αφήγημα της σταθερότητας ως αντίβαρου στον φόβο, έστω κι αν το στοιχείο αυτό της δημοσκόπησης μπορεί να διαβαστεί και ανάποδα: δηλαδή, ύστερα από έξι χρόνια και πλέον διακυβέρνησης, η Ν.Δ. δεν έχει καταφέρει να κατευνάσει τις ανησυχίες των πολιτών για το μέλλον τους, αντιθέτως, έχουν οργιστεί για την επικρατούσα κατάσταση (συνδυάζεται και με την ακρίβεια που παραμένει, σύμφωνα με την MRB, το μεγαλύτερο πρόβλημα).
Οδικός χάρτης για το… 2027
Από την άλλη, πάντως, στην κυβέρνηση αναγνωρίζεται ότι, αν και τα τελευταία μέτρα για τις προμήθειες των τραπεζών αντιμετωπίστηκαν θετικά από την κοινωνία, εντούτοις υπάρχει πολύς δρόμος να διανυθεί ακόμα ώστε να αναστραφεί το κλίμα απαισιοδοξίας και δυσφορίας που καταγράφει σταθερά εδώ και μήνες το σύνολο των δημοσκοπήσεων. Μάλιστα, σχολιάζοντας τις αντιδράσεις της αντιπολίτευσης, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης ήταν… γλαφυρός.
«Ενώ οι άλλοι παριστάνουν τα κόμματα των πολλών, οι πολλοί ψηφίζουν εμάς. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε την πληθωριστική κρίση, την κρίση των ενοικίων, το πρόβλημα με τις τράπεζες. Τα αντιμετωπίζουμε κάθε μέρα. Δεν έχουμε μαγικές γομολάστιχες για να διαγράφουμε τα προβλήματα. Τις μαγικές γομολάστιχες τις έχουν οι αντίπαλοί μας» είπε μιλώντας στον ρ/σ Real FM, προσθέτοντας ότι «αν δεν μας τύχει καμία μεγάλη διεθνής κρίση, τα δύσκολα για την οικονομία λόγω και της μεγάλης πληθωριστικής κρίσης, τα δυσκολότερα, έχουν μείνει πίσω».
Από την άλλη, στην ίδια συνέντευξή του, ο «τσάρος της οικονομίας» (για να θυμηθούμε μια έκφραση από τα παλιά) παρέπεμψε για άλλη μια φορά τις πραγματικές βελτιώσεις στην τσέπη των πολιτών στο τέλος της τετραετίας, περιγράφοντας για άλλη μια φορά τον «οδικό χάρτη» που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση: κατώτατος μισθός στα 950 ευρώ, μέσος μισθός στα 1.500 ευρώ ή και παραπάνω, μονοψήφια ανεργία, περισσότερες επενδύσεις και σύγκλιση της αγοραστικής δύναμης των Ελλήνων με αυτή των Ευρωπαίων συμπολιτών τους.
Ενώ πιο βραχυπρόθεσμα είπε στο τέλος του χρόνου να γίνουν σημαντικές πληρωμές για τα «φέσια» του Δημοσίου, λέγοντας ότι η κυβέρνηση θέλει «να πέσουν τα χρήματα αυτά στην αγορά». Και, φυσικά, στην κυβέρνηση θεωρούν ότι το επίδομα επικινδυνότητας που θα δοθεί στους ένστολους αναμένεται να… μπουστάρει υπέρ της Ν.Δ. ένα σημαντικό κομμάτι των παραδοσιακών ψηφοφόρων της που ήταν… παραπονούμενο ώς σήμερα, ενισχύοντας ακόμα περισσότερο τη συσπείρωσή της που έχει υποστεί πλήγμα από τις ευρωεκλογές και εντεύθεν.
Ευρύτερες κινήσεις
Ούτως ή άλλως, πάντως, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στην κυβέρνηση αναγνωρίζεται ότι η λογική της σταθερότητας, αν και στην παρούσα φάση, και με την αντιπολίτευση πολυδιασπασμένη και με διάθεση… αλληλοφαγώματος (κάτι που φάνηκε και στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό), εξυπηρετεί τη στρατηγική της, ωστόσο, επίσης δεν παραβλέπεται ότι η εν λόγω στρατηγική… δεν μπορεί να πάει μακριά, ιδίως, δε, ότι τα άλυτα προβλήματα (οικονομία, ακρίβεια, δημόσια υγεία, κ.λπ.) παραμένουν και ενίοτε διογκώνονται.
Διότι μπορεί η κυβέρνηση να κατηγορεί την αντιπολίτευση για «μιζέρια», αλλά τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι οι ίδιοι οι πολίτες δεν είναι ιδιαίτερα αισιόδοξοι για το μέλλον τους (στη μέτρηση της MRB το ποσοστό όσων θεωρούν ότι τα πράγματα δεν θα πάνε καλά για τη χώρα και για την οικονομία φτάνει και ξεπερνά το 62%). Και, βέβαια, μπορεί στην παρούσα φάση ο «μπαμπούλας» του πολιτικού χάους στη Γερμανία και στη Γαλλία να βολεύει, ωστόσο, επίσης αναγνωρίζεται ότι όσο οι δύο μεγαλύτερες οικονομίες της Ε.Ε. «σέρνονται» τόσο διακυβεύεται και η συνολική πορεία της ενωσιακής οικονομίας.
Ως εκ τούτου, λένε οι πληροφορίες, μετά τις γιορτές στόχος της κυβέρνησης είναι να κάνει μια επισκόπηση του τι έχει γίνει ώς τώρα και, μετά την εκλογή του ή της Προέδρου της Δημοκρατίας, να προχωρήσει σε ευρύτερες κινήσεις που θα δείξουν μια νέα αποφασιστικότητα αντιμετώπισης των προβλημάτων και βελτίωσης της ζωής των πολιτών.
Αν μέσα σε αυτές τις κινήσεις θα περιλαμβάνεται και ένας νέος ανασχηματισμός είναι κάτι που θα φανεί στο κοντινό μέλλον. Πάντως, η συζήτηση για νέες παρεμβάσεις στο κυβερνητικό σχήμα έχει αρχίσει να αναθερμαίνεται.
Διαβάστε επίσης:
Κασσελάκης: «Εθελοντική δωρεά από τράπεζες σε δημόσια αγαθά είναι ξέπλυμα ολιγοπωλιών»
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr