Τέλος στη διαλυτική πορεία του τελευταίου χρόνου επιχειρεί να βάλει ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Σωκράτη Φάμελλο ως νέο πρόεδρο, ο οποίος, μετά και το αποτέλεσμα των εκλογών, θα ηγηθεί της προσπάθειας για επανεκκίνηση και ανασυγκρότηση.
Ο δρόμος είναι εξαιρετικά δύσκολος, καθώς η «επιστροφή» στο πολιτικό προσκήνιο έπειτα από έναν χρόνο εσωκομματικών συγκρούσεων ξεκινά από πολύ αρνητικό σημείο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά τραυματισμένος πολιτικά και οργανωτικά ύστερα από δύο διασπάσεις, έχει χάσει 17-18 βουλευτές από τις εκλογές του 2023 (επίκειται η ανεξαρτητοποίηση Σαρακιώτη), ενώ η δεύτερη διάσπαση σε 12 μήνες ήταν αυτή που προκάλεσε και την απώλεια της θέσης της αξιωματικής αντιπολίτευσης – το «νήμα» έκοψαν οι Θεοδώρα Τζάκρη και Γιώτα Πούλου.
Και βεβαίως τους τελευταίους μήνες σημειώνει μονοψήφιες δημοσκοπικές πτήσεις, μακριά από τα διψήφια νούμερα, και κινείται μεταξύ της πέμπτης και έβδομης θέσης.
Είναι σαφές πως ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο όριο της επιβίωσης και όλα δείχνουν πως η πορεία των επόμενων μηνών θα χαραχτεί λαμβάνοντας υπόψη αυτό το βασικό ένστικτο, την ανάγκη να συνεχίσει να υπάρχει για να ξαναμπεί κάποια στιγμή με καλύτερους όρους στο πολιτικό παιχνίδι.
Τα παραπάνω πολύ αρνητικά δεδομένα που έχει να διαχειριστεί ο Σωκράτης Φάμελλος επιβαρύνονται από ένα ακόμα, τα άσχημα οικονομικά του ΣΥΡΙΖΑ και την κατάσταση των κομματικών ΜΜΕ, «Αυγής» και Κόκκινου, για τα οποία εκκρεμεί καταβολή μισθών και σχέδιο διάσωσης.
Υπάρχει πάντως και ένα θετικό για την ώρα: η διάθεση ενότητας και σοβαρότητας που φαίνεται να επιδεικνύουν όλοι, «κερδισμένοι» και «χαμένοι», και είναι απόρροια δύο στοιχείων:
– Της πρωτοφανούς εσωκομματικής περιδίνησης με όρους ακραίας τοξικότητας που έβλαψε αποφασιστικά τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα, όλες οι πλευρές να ξορκίζουν την τραυματική επιστροφή σε τσακωμούς και να προτάσσουν την ενότητα, που για την ώρα δεν δείχνει να είναι προσχηματική. Κανείς δεν λέει ότι οι διαφορές δεν υπάρχουν, όμως η επιλογή αυτή τη στιγμή δείχνει να είναι η υπέρβασή τους. Εγωισμοί και ανταγωνισμοί θα μπουν στην άκρη, αλλά ακόμη κι αν ξαναβγούν στην επιφάνεια κάποια στιγμή, δύσκολα θα απειλήσουν με ρήξεις. Οι εκλογές είναι μπροστά και ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να ξαναμπεί στη Βουλή, δεν έχει άλλα περιθώρια απομείωσης της δύναμής του.
– Του εκλογικού αποτελέσματος που διαμόρφωσε νέες ισορροπίες, αναδεικνύοντας πρώτο τον Σωκράτη Φάμελλο με ισχυρό πόλο τον Παύλο Πολάκη. Αποτέλεσμα που έδειξε να εκφράζει ένα αίτημα της βάσης για σύνθεση των δύο πολιτικών σχεδίων των δύο υποψηφίων.
Όπως και διάφοροι επισημαίνουν αυτές τις μέρες, οι ψηφοφόροι του κόμματος είπαν «ναι» στα χαρακτηριστικά που πρεσβεύει ο Σωκράτης Φάμελλος, αυτά της θεσμικότητας, της σοβαρότητας, της συναίνεσης κ.λπ., ζητούν όμως ταυτόχρονα ο ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει και να μην εγκαταλείψει πιο ριζοσπαστικά και συγκρουσιακά χαρακτηριστικά του.
Ο νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε διαδικασία εξοικείωσης με τον νέο του ρόλο αλλά και ενημέρωσης για όλα τα ανοιχτά ζητήματα του κόμματος, πολιτικά, οργανωτικά, διοικητικά, οικονομικά.
Καθήκοντα και ρόλοι
Μέσα σε λίγες μέρες καλείται να κάνει μια πρώτη ανασύνταξη, κυρίως στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, εφόσον αυτή θα είναι στην πρώτη γραμμή τις επόμενες μέρες, για τη μάχη του προϋπολογισμού. Έχει παράλληλα να συγκροτήσει το νέο επικοινωνιακό επιτελείο, πιθανώς κι ένα πολιτικό κέντρο ή αλλιώς τον άτυπο «πρωινό καφέ» που θα συντονίζει τις κινήσεις σε καθημερινή βάση, αλλά και γενικότερα να μοιράσει ρόλους.
Οι ρόλοι φαίνεται να μοιράζονται με μια λογική ισορροπιών. Καταρχάς σε αυτούς που του παρείχαν στενή υποστήριξη στην προεκλογική του εκστρατεία (Διονύσης Καλαματιανός, Χρήστος Γιαννούλης, Μίλτος Ζαμπάρας, Γιώργος Ψυχογιός) και τον στήριξαν πολιτικά από την πρώτη στιγμή, πρόσωπα «ενδιάμεσα» στην πολιτική ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ (Γιώργος Καραμέρος, Συμεών Κεδίκογλου, Χάρης Μαμουλάκης) και ακολούθως από την εσωκομματική ομαδοποίηση των «87» (Όλγα Γεροβασίλη, Κώστας Ζαχαριάδης, Κατερίνα Νοτοπούλου, Θανάσης Θεοχαρόπουλος, Στέργιος Καλπάκης κ.ά.).
Στη συνέχεια καλείται να εξετάσει ποιος ρόλος θα δοθεί στον Παύλο Πολάκη, ο οποίος αναδείχθηκε σε ισχυρό εσωκομματικό πόλο (με 43,5%), ενώ αποσύρθηκε με το αποτέλεσμα του πρώτου γύρου και στο όνομα της ενότητας δεν διεκδίκησε δεύτερο γύρο, παρά το οριακό ποσοστό του Σωκράτη Φάμελλου 49,3%.
Κι ακόμα έχει να ζυγίσει αν και ποιους ρόλους θα δώσει σε όσους δεν τον στήριξαν στην εσωκομματική μάχη των εκλογών, όπως ο Νίκος Παππάς.
Ο «νέος» Πολάκης
Είναι γεγονός ότι μετά την «εκδίωξη» Κασσελάκη και μετά τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ τείνει να εμφανίσει πιο «ομογενοποιημένη» εικόνα, παρά τις διαφορές Φάμελλου – Πολάκη σε ατζέντα και πολιτικό ύφος.
Όμως ο Παύλος Πολάκης έχει εμφανίσει το τελευταίο διάστημα, και συνεχίζει, ένα νέο πρόσωπο, πολύ διαφορετικό από εκείνο με τον οποίο τον γνωρίζαμε μέχρι να θέσει υποψηφιότητα για την αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι δε αυτός χάρη στον οποίο άρχισε να ξηλώνεται το… πουλόβερ Κασσελάκη, αμφισβητώντας τον στην Πολιτική Γραμματεία της 24ης Αυγούστου επιχειρώντας, όπως είπε αργότερα, να διορθώσει το «λάθος» του, δηλαδή την προώθηση του τέως προέδρου στην ηγεσία.
Πλέον δείχνει όχι μόνο να διακηρύσσει την ενότητα αλλά και να την υπηρετεί έμπρακτα, κάτι που του αναγνωρίζεται ακόμη και από όσους μέχρι πρότινος μπορεί να ζητούσαν τη διαγραφή του.
Δεν παραλείπει να τονίζει την εκλογική ισχύ που έλαβε στην κάλπη, όπως έπραξε χθες με σχετική ανακοίνωση για το αποτέλεσμα των εκλογών. Γνωρίζει όμως ότι λόγω αυτής της δύναμης δεν μπορεί να αγνοηθεί από τη νέα ηγεσία, κάτι που του δίνει μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και απευθυνόμενος και στον κόσμο που τον ψήφισε διαβεβαιώνει ότι δεν θα εγκαταλείψει τις θέσεις του. Στην ανακοίνωσή του, πάντως, προέταξε τις ευχαριστίες στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και όσους τον στήριξαν. Προέταξε επίσης τα μηνύματα ενότητας ενώ έδειξε ως αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ «παλιούς και νέους αποστάτες», όσους επιδίωξαν τη διάλυσή του και την κυβέρνηση.
«Επανενεργοποίηση» Τεμπονέρα – Κοτσακά – Τσιόκα
Σήμα επανενεργοποίησης δίνει η πλευρά των Κοτσακά – Τσιόκα – Τεμπονέρα, οι οποίοι είχαν παραιτηθεί από τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ στα οποία συμμετείχαν (Κεντρική Επιτροπή και Π.Γ.) αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, ασκώντας κριτική για μετάλλαξη του κόμματος και προκρίνοντας ένα αντινεοφιλελεύθερο και αντιδεξιό μέτωπο από τα κάτω.
Παρά την παραίτησή τους δεν έπαψαν να είναι, ωστόσο, μέλη του κόμματος.
Τώρα στέλνουν μήνυμα συμβολής στην επανεκκίνηση, συνεχίζοντας πάντως να προτείνουν και να προτάσσουν τη λογική των μετώπων και της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων.
Τις τελευταίες ημέρες υπήρξε έντονη κινητικότητα από την πλευρά αυτή, ύστερα από πολύ καιρό.
Ο Διονύσης Τεμπονέρας σε δηλώσεις του διατρανώνει τη διάθεσή του να συμβάλει στην επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ, τονίζοντας ότι παραμένει θιασώτης της λογικής των μετώπων στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων για την ακρίβεια, τους θεσμούς, τη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, τους μισθούς, τις συντάξεις, την παραγωγική ανασυγκρότηση. Μιλά για συντονισμό εντός κι εκτός Βουλής με μοναδική προϋπόθεση τον αντιδεξιό και αντινεοφιλελεύθερο προσανατολισμό. Μάλιστα έκανε και μια πιο ειδική πρόταση επτά σημείων, στην οποία μεταξύ άλλων κάνει λόγο για μια «ενιαία» αξιωματική αντιπολίτευση που θα περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά και ενδεχομένως ανεξάρτητους βουλευτές και «όποιον άλλον επιθυμεί να συνδράμει». Ένα επιμέρους σημείο της πρότασής του απευθύνεται και προς το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η συνεννόηση για κοινή στάση στον προϋπολογισμό αλλά και η διαμόρφωση μιας κοινής πρότασης για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας.
Στη λογική των γεφυρών και των μετώπων των προοδευτικών δυνάμεων ήταν οργανωμένη και η παρουσίαση του βιβλίου των Αντώνη Κοτσακά και Χάρη Τσιόκα την περασμένη Παρασκευή, με τίτλο «Ιστόρηση 50 χρόνων. Από τα κέντρα λήψης αποφάσεων ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ». Για το βιβλίο και την προσέγγιση των συγγραφέων μίλησαν η Λούκα Κατσέλη και ο Γιάννης Δραγασάκης (που είχαν συμμετάσχει και στην ημερίδα του Αλέξη Τσίπρα), καθώς και ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Ρέππας.
Το βιβλίο άλλωστε φιλοδοξεί να αποτελέσει μια συμβολή στη συζήτηση για την ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου μέσα από την κριτική ματιά στο παρελθόν και την υπέρβαση των διαφορών.
Στην εκδήλωση, και μάλιστα στην έναρξη, διαβάστηκε χαιρετισμός του Αλέξη Τσίπρα με μηνύματα για τον δικό του ρόλο («δεν είμαι θιασώτης του αναχωρητισμού»), το πολιτικό σύστημα και τον Κασσελάκη (μία μέρα πριν από την παρουσίαση της ιδρυτικής διακήρυξης του νέου κόμματος).
Η σύνθεση του ακροατηρίου ήταν ενδεικτική των ανοιχτών διαύλων μεταξύ των προοδευτικών κομμάτων. Το «παρών» έδωσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ ο Διονύσης Τεμπονέρας φυσικά, ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, ο Θύμιος Γεωργόπουλος, το μέλος της νεολαίας Πάνος Λαμπρινίδης αλλά και ο Πάνος Ρήγας (με τον οποίο μετείχαν στην ίδια εσωκομματική τάση ΡΕΝΕ για ένα διάστημα). Από τη Νέα Αριστερά στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Νίκος Βούτσης, ο Νίκος Φίλης, ο Πάνος Σκουρλέτης, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο Δημήτρης Παπαδημούλης, η Σία Αναγνωστοπούλου, ο Γιώργος Βαρεμένος και ο Αριστείδης Μπαλτάς, ενώ η λεγόμενη γενιά των σαραντάρηδων εκπροσωπήθηκε από τον πρώην εκπρόσωπο Τύπου και μέλος του Πολιτικού Γραφείου Κωστή Καρπόζηλο.
Από το ΠΑΣΟΚ το «παρών» έδωσαν ο εκπρόσωπος Τύπου Κώστας Τσουκαλάς, ο Παύλος Γερουλάνος, ο Χρήστος Πρωτόπαππας, ο Γιάννης Σγουρός, η Ντίνα Λάζαρη, ο Ηλίας Παπαηλίας, ο Λάζαρος Λωτίδης, η Μαρία Καρακλιούμη κ.ά.
Διαβάστε επίσης:
ΚΚΕ για την παραλίγο σύγκρουση τρένων στον Κορινό Πιερίας: Πάλι οι εργαζόμενοι έσωσαν την κατάσταση
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr