Η συζήτηση για τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να είναι υποψήφια για τον προεδρικό θώκο στην Ηρώδου Αττικού θα ξεκινήσει επισήμως από τις αρχές της νέας χρονιάς και οι διακοπές στο Χριστουγέννων θα δώσουν ίσως τον αναγκαίο χρόνο στον πρωθυπουργό να σκεφθεί και να καταλήξει στις αποφάσεις του.
Το δίλημμα του πρωθυπουργού είναι εάν θα συνεχίσει την θεσμική παράδοση που καθιερώθηκε από το 1995 και μετά – δηλαδή η κυβερνητική πλειοψηφία να προτείνει πρόσωπο που δεν προέρχεται από τους κόλπους της ώστε η εκλογή του Προέδρου να συγκεντρώνει ευρεία πολιτική συναίνεση, ή αν θα επιστρέψει σε μια πολιτική πραγματικότητα των αρχών της μεταπολίτευσης που κυριάρχησε από το 1975 έως και το 1990 όπου το κυβερνών κόμμα πρότεινε πρόσωπο προερχόμενο από τον ιδεολογικό του χώρο.
Ο κ. Μητσοτάκης στην πρώτη του θητεία με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση επέλεξε να διατηρήσει την θεσμική παράδοση του 1995 και πρότεινε για την θέση της προέδρου την Κατερίνα Σακελλαρόπουλου, μια επιλογή με πολλαπλούς συμβολισμούς πέρα και πάνω από την ιδεολογικοπολιτική τοποθέτηση της προέδρου.
- Advertisement -
Στην δεύτερη θητεία του ο πρωθυπουργός ξεκίνησε με μεγαλύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και ακόμα πιο ισχυρή λαϊκή νομιμοποίηση που έφτασε στο 41%.
Όμως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών προσγείωσε οδυνηρά την κυβέρνηση και η εμφάνιση στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας κομμάτων που δημοσκοπικά φτάνουν σήμερα μέχρι το 19% ενίσχυσε τις φωνές εντός της κοινοβουλευτικής ομάδας που απαιτούν την επιστροφή στην λογική του 1975 που ορίζει ότι «ο Πρόεδρος πρέπει να είναι δικός μας», δηλαδή της παράταξης μας.
Η πιο ισχυρή επιλογή μιας τέτοιας επιστροφής είναι ο νυν πρόεδρος της Βουλής Κώστας Τασούλας, πολιτικός με μόρφωση και χιούμορ, με συμπάθειες σε όλους τους πολιτικούς χώρους πλην όμως με ισχυρή δεξιά ταυτότητα.
Το πρόβλημα για τον πρωθυπουργό είναι ότι επιλογή παραταξιακού υποψηφίου θα συγκεντρώσει κατά πάσα πιθανότητα μόνο τις ψήφους της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας, θα φέρει απέναντι στον υποψήφιο όλα τα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής και τελικά θα παραβιάσει και το πνεύμα του Συντάγματος που θέλει πάντα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκλέγεται με ευρύτερη συναίνεση.
Στην πραγματικότητα ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πίεση της κοινοβουλευτικής του ομάδας θα αναγκαστεί να ακυρώσει τον προηγούμενο εαυτό του και ότι συμβόλιζε η επιλογή Σακελλαρόπουλου.
Η επιστροφή στο θεσμικό παρελθόν των αρχών της μεταπολίτευσης σχεδόν εκβιάζεται από την λεγόμενη λαϊκή δεξιά της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας καθώς πολλοί προειδοποιούν ότι μια άλλη υποψηφιότητα θα έχει ως αποτέλεσμα απώλεια ψήφων και εικόνα ρήγματος ανάμεσα στους βουλευτές του κόμματος.
Μάλιστα η αντίδραση Σαμαρά αλλά και η στάση των κομμάτων στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας σε μια “μη δεξιά” υποψηφιότητα φαντάζουν απειλητικά για το κυβερνών κόμμα που δεν θέλει το δημοσκοπικό ποσοστό του υπερδεξιού 19% να φουντώσει κι άλλο.
Ο πρωθυπουργός κατανοεί ότι η επιστροφή στην λογική του δικού μας Προέδρου είναι μια επιστροφή στο παρελθόν και ίσως μια θεσμική απρέπεια που ακυρώνει σχεδόν 30 χρόνια πολιτικής συναίνεσης στην επιλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Και γνωρίζει επίσης πως μια τέτοια επιλογή θα τραυματίσει το πολιτικό του προφίλ που με κόπο φιλοτέχνησε τις τελευταίες δεκαετίες.
Από την άλλη αυτό που πρέπει να ζυγίσει είναι αν αντέχει την εκλογή ενός Προέδρου του που θα προκύψει με ευρύτερη συναίνεση αλλά και με ισχυρές απώλειες εντός της κοινοβουλευτικής του ομάδας.
Οι αποφάσεις παίρνονται στο βουνό έχει πει πολλές φορές στους πολιτικούς συντάκτες τα προηγούμενα χρόνια ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Και αυτή τη φορά οι αποφάσεις που πρέπει να πάρει στο βουνό δεν είναι μόνο για τα πρόσωπα που πρέπει να σκεφτεί κι από τα οποία να επιλέξει αλλά και για το αν θέλει να συνεχίσει την παράδοση του συναινετικού Προέδρου για την επιστροφή στον περιορισμένο παραταξιακό πρόεδρο.
Το πρώτο είναι αυτό που επιθυμεί μέσα του ο ίδιος, το δεύτερο αυτό που ενδεχομένως θα υποχρεωθεί να επιλέξει λόγω συγκυριών και πολιτικού κόστους.
Διαβάστε επίσης
ΠΑΣΟΚ: Τακτική «αποδόμησης» της κυβέρνησης – Στα ύψη η σύγκρουση για την οικονομία
ΣΥΡΙΖΑ: Ο Φάμελλος δίνει ρόλους σε όλους – Ελπίδες ότι «τελειώνουν» οι ανεξαρτητοποιήσεις
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr