Η κουβέντα που γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ περί του ενδεχομένου να διαγραφεί ο Στέφανος Κασσελάκης ή να τεθούν φωτογραφικές προϋποθέσεις για τη συμμετοχή του στην κούρσα της ηγεσίας, ακόμα και να ζητήσει συγνώμη και περίπου να… αυτομαστιγωθεί, θα ήταν απλά γελοιότητες εάν δεν ήταν επικίνδυνες για τη δημοκρατία.
Δεν εκθέτουν απλώς έναν χώρο στην χλεύη και την ιλαροτραγωδία, αλλά ανασύρουν στη μνήμη τα λεγόμενα του Λεωνίδα Κύρκου, «ευτυχώς δεν κερδίσαμε σύντροφοι».
Αλήθεια, όσοι επικρίνουν τον Κασσελάκη για προσβολή της ιστορίας με τη φράση «κουκουλοφόροι» – παραπέμπει στους δοσίλογους, λένε – μήπως πρέπει να σκεφτούν, όταν απαιτούν να ζητήσει συγνώμη που επέκρινε την απόφαση της κεντρικές επιτροπής, τις μαύρες σελίδες της δεξιάς με τις «δηλώσεις μετάνοιας» από τους Αριστερούς;
Από πότε στον ΣΥΡΙΖΑ ζητούν «σεβασμό στις συλλογικές αποφάσεις», εννοώντας βέβαια τις δικές τους αποφάσεις; Ευαγγέλια είναι οι αποφάσεις ή στο καταστατικό του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει ο «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός»; Και, σεβάστηκαν οι ίδιοι πάντοτε τις αποφάσεις;; Πχ την απόφαση της ΠΓ τον Ιούλιο για καταστατικό συνέδριο τον Οκτώβριο, την πολέμησαν δημοσίως από την πρώτη στιγμή.
Εάν, επειδή οι αντίπαλοι του Κασσελάκη δεν μπορούν να κερδίσουν πολιτικά (και εκλογικά) τον Κασσελάκη σε μία αναμέτρηση στη βάση του κόμματος, καταφύγουν σε άλλες μεθόδους, δεν αποδεικνύονται απλά «λίγοι», αλλά διαλύουν μέσα στο ζόφο του αυταρχισμού και την απαρέσκεια ολόκληρο το χώρο της «δημοκρατικής», «ανανεωτικής» Αριστεράς από τον οποίο υποτίθεται προέρχονται.
Τον περασμένο Φεβρουάριο διέπραξαν το λάθος να επιδιώξουν τη μη κάθοδο του Κασσελάκη στις ευρωεκλογές. Θέλησαν να ρίξουν έναν αρχηγό, πρόσφατα εκλεγμένο, πριν καν πάει σε εθνικές κάλπες και μετρηθεί από τους ψηφοφόρους.
Τώρα επιχειρούν να μην επανακριθεί από τη βάση του κόμματος καίτοι από αυτή εκλέχτηκε. Με δικαιολογίες του τύπου “δεν είναι καλό παιδί”, ή “στέλνει ενοχλητικά μηνύματα”.
Ένα σώμα, η κεντρική επιτροπή, που εκπροσωπεί μία άλλη βάση του κόμματος, εκλεγμένο περίπου με «δημοκρατική» κοπτάτσια και αποτέλεσμα συγκεκριμένων ισορροπιών μίας περιόδου, ανέτρεψε κάνοντας λάστιχο και ερμηνεύοντας κατά το δοκούν το καταστατικό έναν εκλεγμένο αρχηγό από μία ευρύτερη βάση – η Pulse κατέγραψε πάντως ότι το 62% των Συριζαίων αποδοκιμάζει την απόφαση της ΚΕ.
Γιατί το έκαναν; Διότι μπορούσαν. Η δημοκρατία στα κόμματα είναι μάλλον κάτι ξένο – με ευθύνη και του Κασσελάκη για την κατάσταση αυτή στον ΣΥΡΙΖΑ.
Αλλά έγινε. Και ντε φάκτο επιβλήθηκε.
Όμως το να στερείς από τον κόσμο που εξέλεξε έναν πρόεδρο, να μην πει τη δική του γνώμη και να μην τον αξιολογήσει ο ίδιος, αλλά μία κομματική γραφειοκρατία, δεν είναι μόνο φόβος. Είναι και προσβολή σε αυτόν τον κόσμο.
Πολλοί στον ΣΥΡΙΖΑ αυτό το διάστημα αντιδρούν στις αυθαιρεσίες της κομματικής γραφειοκρατίας που έχει αγκιστρωθεί στις καρέκλες και εμφανίζεται… «θεματοφύλακας» των ιερών και οσίων της αριστεράς – υποτίθεται.
Δεν είναι όλοι αυτοί με τον Κασσελάκη. Δεν τους ενδιαφέρει το πρόσωπο.
Αλλά δεν μπορούν να ανεχτούν μία νομενκλατούρα να συμπεριφέρεται έτσι απροκάλυπτα ως ιδιοκτήτης του κόμματος και των ψηφοφόρων του.
Εάν οι αντίπαλοι του Κασσελάκη, όσο δίκιο κι αν έχουν σε κάποιες κριτικές, δεν τον νικήσουν πολιτικά, αλλά τον αποκλείσουν με κομματικά κόλπα, δεν θα έχουν απλά διχοτομήσει το κόμμα, αλλά θα το εξαερώσουν. Δεν θα υπάρχει σχεδόν τίποτα να παραλάβουν την επόμενη μέρα.
Η συζήτηση περί προϋποθέσεων ή για τον χαρακτήρα του Κασσελάκη είναι προσχηματική. Μόνο που δεν κρατάει κανένα πρόσχημα.
Η βάση έχει το δικαίωμα να εκφραστεί για τον Κασσελάκη, ο οποίος προφανώς και έχει κάνει πολλά λάθη, αλλά και για όλους. Θα τη σεβαστούν;
Διαβάστε επίσης
Νοτοπούλου για Κασσελάκη: «Είναι θρασύδειλος – Ήμουν σε συνέντευξη και μου ζητούσε να τον εκθειάσω»
Πώς απαντά η κυβέρνηση στους 11 «γαλάζιους» βουλευτές για τα κόκκινα δάνεια
ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr
